Thursday, March 5, 2009
Tuesday, March 3, 2009
သူငယ္ခ်င္းဟုေခၚသည္။
ရာသီဥတုေတြ ေျပာင္းလဲေနသလိုပါပဲ။ လူ႔ဘ၀ဆိုတာလည္း ေဟာင္းလိုက္ သစ္လိုက္။
ဖုန္းစာအုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ ပလူပ်ံေနတဲ့
ဖုန္းနံပါတ္ေတြ..ဘယ္ ဖုန္းနံပါတ္ကုိမ်ား စိတ္အားထက္သန္ျပီး ေရးမွတ္ခဲ့မိလဲ...
ဒီေန႔ထိ ဘယ္ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔မ်ား အဆက္အသြယ္အျမဲရွိခဲ့သလဲ... ကုိယ့္ကိုယ္ျပန္ ဆန္းစစ္ၾကည့္မိတယ္။
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ရထားတစ္စီးလိုပဲ... သြားတဲ့ ခရီးတစ္ေလ်ာက္မွာ လူေတြက တက္လာၾကတယ္။ ဆင္းသြားၾကတယ္။ ေနရာသစ္၊ ပတ္၀န္းက်င္သစ္မွာ အိမ္သစ္၊ ရာသစ္ေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြအသစ္ေတြနဲ႔ ဆံုမယ္။
မိတ္ေဆြသစ္ဖဲြ႔ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေပးဆပ္ခဲ့ဖူးလဲ... မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေပးဆပ္ခဲ့ဖူးလဲ... အခ်ိန္ေတြရဲ႕ အေျပာင္းအလဲၾကားမွာ ရွိရင္းစဲြ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ဟာ တေျဖးေျဖးက်ဲလာခဲ့တယ္။
ညအခါ မိုးေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္ ၾကယ္ေလးေတြဟာ တစ္စုတစ္စည္းထဲ ရွိေနသလိုပဲ.. တကယ္တမ္းေတာ့ ၾကယ္ေတြဟာ တစ္ပြင့္နဲ႔ တစ္ပြင့္ အရမ္းေ၀းကြာၾကတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြက အမ်ားၾကီးပဲ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္တူကိုယ္တူ ေပါင္းဖက္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိလဲဲ... ဘယ္နွစ္ေယာက္နဲ႔မ်ား အဆက္အသြယ္ အျမဲရွိလဲ...
နွစ္ေတြၾကာလာမွ အဆက္အသြယ္ နည္းခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြ လူေလာကကေန တေျဖးေျဖး ထြက္ခြာသြားမွန္းသတိျပဳမိတယ္။
လူေတြဟာ
အသက္(၂၀)မွာ အခ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၃၀)မွာ လက္ထပ္ဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၄၀)မွာ ေအာင္ျမင္မႈကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၅၀)မွာ ၾကြယ္၀ဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၆၀)မွာ ျပည့္စံုုဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၇၀)မွာ က်န္းမာဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၈၀)မွာ အိပ္လိုက္ျပီးရင္ ျပန္နိုးလာဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
သာမန္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုယ့္မွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ
.... ကိုယ္ကေရာ သူတို႔အတြက္ ဘယ္လို သူငယ္ခ်င္းမ်ဳိးလဲ.....?
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္ငိုတာကို မျမင္ဖူးဘူး။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္ငိုဖို႔အတြက္ သူ႔ပုခံုးကို ဌားေပးတယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္မိဘနာမည္ေတြကို မသိဘူး။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္မိဘ ဖုန္းနံပါတ္ကို သူ႔စာအုပ္မွာ ကူးထားတတ္တယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ျပႆနာကို ေဆြးေႏြးမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ျပႆနာကို ေျဖရွင္းကူမယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ပါတီမွာ ၀ိုင္တပုလင္း ယူလာလိမ့္မယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ပါတီ မစခင္ကတည္းက လာကူျပီး ပဲြျပီးမွ ျပန္တတ္တယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သူအိပ္ေနခ်ိန္မွာ သင္ဖုန္းဆက္တာကို စိတ္ဆိုးမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္ဘာျဖစ္လို႔ အခုမွ ဖုန္းဆက္ရသလဲလို႔ စိတ္ပူမယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္စိတ္ကူး အခ်စ္ဇာတ္ကို စပ္စုမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္စိတ္ကူးကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာခိုင္းမယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္အိမ္လာလည္ရင္ ဧည့္သည္လိုေနမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္အိမ္လာလည္ရင္ ေရခဲ ေသတၱာကို
သူကိုယ္တိုင္ ဖြင့္မယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္နဲ႔ ကေတာက္ကဆတ္ျဖစ္ျပီး သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ကေနရပ္စဲမယ္။ အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္နဲ႔ ကေတာက္ကဆတ္ မျဖစ္ရင္ သူငယ္ခ်င္း မစစ္ဘူးလို႔ ထင္မယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က သူ႔အနားမွာ သင္အျမဲရွိေနတာကို လုိလားတယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္အနားမွာ သူအျမဲရွိေနတာကို လိုလားတယ္။
ေလာကၾကီးတြင္လူတစ္မ်ဳိးရွိသည္..
ဖုန္းစာအုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ ပလူပ်ံေနတဲ့
ဖုန္းနံပါတ္ေတြ..ဘယ္ ဖုန္းနံပါတ္ကုိမ်ား စိတ္အားထက္သန္ျပီး ေရးမွတ္ခဲ့မိလဲ...
ဒီေန႔ထိ ဘယ္ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔မ်ား အဆက္အသြယ္အျမဲရွိခဲ့သလဲ... ကုိယ့္ကိုယ္ျပန္ ဆန္းစစ္ၾကည့္မိတယ္။
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ရထားတစ္စီးလိုပဲ... သြားတဲ့ ခရီးတစ္ေလ်ာက္မွာ လူေတြက တက္လာၾကတယ္။ ဆင္းသြားၾကတယ္။ ေနရာသစ္၊ ပတ္၀န္းက်င္သစ္မွာ အိမ္သစ္၊ ရာသစ္ေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြအသစ္ေတြနဲ႔ ဆံုမယ္။
မိတ္ေဆြသစ္ဖဲြ႔ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေပးဆပ္ခဲ့ဖူးလဲ... မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေပးဆပ္ခဲ့ဖူးလဲ... အခ်ိန္ေတြရဲ႕ အေျပာင္းအလဲၾကားမွာ ရွိရင္းစဲြ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ဟာ တေျဖးေျဖးက်ဲလာခဲ့တယ္။
ညအခါ မိုးေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္ ၾကယ္ေလးေတြဟာ တစ္စုတစ္စည္းထဲ ရွိေနသလိုပဲ.. တကယ္တမ္းေတာ့ ၾကယ္ေတြဟာ တစ္ပြင့္နဲ႔ တစ္ပြင့္ အရမ္းေ၀းကြာၾကတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြက အမ်ားၾကီးပဲ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္တူကိုယ္တူ ေပါင္းဖက္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိလဲဲ... ဘယ္နွစ္ေယာက္နဲ႔မ်ား အဆက္အသြယ္ အျမဲရွိလဲ...
နွစ္ေတြၾကာလာမွ အဆက္အသြယ္ နည္းခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြ လူေလာကကေန တေျဖးေျဖး ထြက္ခြာသြားမွန္းသတိျပဳမိတယ္။
လူေတြဟာ
အသက္(၂၀)မွာ အခ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၃၀)မွာ လက္ထပ္ဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၄၀)မွာ ေအာင္ျမင္မႈကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၅၀)မွာ ၾကြယ္၀ဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၆၀)မွာ ျပည့္စံုုဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၇၀)မွာ က်န္းမာဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အသက္(၈၀)မွာ အိပ္လိုက္ျပီးရင္ ျပန္နိုးလာဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
သာမန္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုယ့္မွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ
.... ကိုယ္ကေရာ သူတို႔အတြက္ ဘယ္လို သူငယ္ခ်င္းမ်ဳိးလဲ.....?
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္ငိုတာကို မျမင္ဖူးဘူး။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္ငိုဖို႔အတြက္ သူ႔ပုခံုးကို ဌားေပးတယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္မိဘနာမည္ေတြကို မသိဘူး။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္မိဘ ဖုန္းနံပါတ္ကို သူ႔စာအုပ္မွာ ကူးထားတတ္တယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ျပႆနာကို ေဆြးေႏြးမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ျပႆနာကို ေျဖရွင္းကူမယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ပါတီမွာ ၀ိုင္တပုလင္း ယူလာလိမ့္မယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္ပါတီ မစခင္ကတည္းက လာကူျပီး ပဲြျပီးမွ ျပန္တတ္တယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သူအိပ္ေနခ်ိန္မွာ သင္ဖုန္းဆက္တာကို စိတ္ဆိုးမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္ဘာျဖစ္လို႔ အခုမွ ဖုန္းဆက္ရသလဲလို႔ စိတ္ပူမယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္စိတ္ကူး အခ်စ္ဇာတ္ကို စပ္စုမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္စိတ္ကူးကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာခိုင္းမယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္အိမ္လာလည္ရင္ ဧည့္သည္လိုေနမယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္အိမ္လာလည္ရင္ ေရခဲ ေသတၱာကို
သူကိုယ္တိုင္ ဖြင့္မယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္နဲ႔ ကေတာက္ကဆတ္ျဖစ္ျပီး သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ကေနရပ္စဲမယ္။ အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင္နဲ႔ ကေတာက္ကဆတ္ မျဖစ္ရင္ သူငယ္ခ်င္း မစစ္ဘူးလို႔ ထင္မယ္။
သာမန္ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က သူ႔အနားမွာ သင္အျမဲရွိေနတာကို လုိလားတယ္။
အစစ္အမွန္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သင့္အနားမွာ သူအျမဲရွိေနတာကို လိုလားတယ္။
ေလာကၾကီးတြင္လူတစ္မ်ဳိးရွိသည္..
တျခားလူ မသိေသာ ကိုယ္၏လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္မ်ားကို သူသိသည္။
ကိုယ္စာမရေသာအခ်ိန္တြင္ ရွင္းျပတတ္ျပီး ကိုယ္အမွား လုပ္မိေသာအခ်ိန္တြင္
ကိုယ့္ဘက္မွရပ္တည္ျပီး ၀န္ခံေပးတတ္သည္။ အားငယ္ေသာအခ်ိန္တြင္
အားေပးတတ္ျပီး ၀မ္းနည္းေနသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ နွစ္သိမ့္တတ္သည္။
ကိုယ္အဆင္ေျပလွ်င္ သူ႔ကိုေမ့ေနတတ္ျပီး အဆင္မေျပေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္
ကိုယ့္ရင္ဖြင့္သမွ်ကို စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ နားေထာင္ေပးတတ္သည္။
ကိုယ္နွင့္အတူ ရွိေနမည့္ အခ်ိန္မ်ားက ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ထက္ပင္
ၾကာရွည္ခိုင္ျမဲတတ္သည္။ ထိုလူမ်ဳိးကို သူငယ္ခ်င္းဟုေခၚသည္။
အမ်ားဆီက သင္ဘာမ်ားေမ်ာ္လင့္ထား
အဲဒီအရာေတြကို အမ်ားကိုျပန္ေပးလိ
ကိုယ့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း
သူမ်ားအတြက္ ေကာင္းေ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ေဆြမ်ိဳးလည္းမဟုတ္၊ ေမာင္ႏွမလည္းမဟုတ္၊ မိသားစု၀င္လည္းမဟုတ္တဲ့ ကိုယ္ရဲ႕အရင္းႏွီးဆံုး သူစိမ္းေတြပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္း အစစ္အမွန္မ်ိဳး ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိေနရင္ေတာင္ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးမသြားေစနဲ႔ေနာ္။ သင့္အနားမွာ သူအျမဲရွိေနတာကို လိုလားေနလို႔ပဲေလ။
ကိုယ္စာမရေသာအခ်ိန္တြင္ ရွင္းျပတတ္ျပီး ကိုယ္အမွား လုပ္မိေသာအခ်ိန္တြင္
ကိုယ့္ဘက္မွရပ္တည္ျပီး ၀န္ခံေပးတတ္သည္။ အားငယ္ေသာအခ်ိန္တြင္
အားေပးတတ္ျပီး ၀မ္းနည္းေနသည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ နွစ္သိမ့္တတ္သည္။
ကိုယ္အဆင္ေျပလွ်င္ သူ႔ကိုေမ့ေနတတ္ျပီး အဆင္မေျပေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္
ကိုယ့္ရင္ဖြင့္သမွ်ကို စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ နားေထာင္ေပးတတ္သည္။
ကိုယ္နွင့္အတူ ရွိေနမည့္ အခ်ိန္မ်ားက ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ထက္ပင္
ၾကာရွည္ခိုင္ျမဲတတ္သည္။ ထိုလူမ်ဳိးကို သူငယ္ခ်င္းဟုေခၚသည္။
အမ်ားဆီက သင္ဘာမ်ားေမ်ာ္လင့္ထား
အဲဒီအရာေတြကို အမ်ားကိုျပန္ေပးလိ
ကိုယ့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း
သူမ်ားအတြက္ ေကာင္းေ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ေဆြမ်ိဳးလည္းမဟုတ္၊ ေမာင္ႏွမလည္းမဟုတ္၊ မိသားစု၀င္လည္းမဟုတ္တဲ့ ကိုယ္ရဲ႕အရင္းႏွီးဆံုး သူစိမ္းေတြပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္း အစစ္အမွန္မ်ိဳး ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိေနရင္ေတာင္ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးမသြားေစနဲ႔ေနာ္။ သင့္အနားမွာ သူအျမဲရွိေနတာကို လိုလားေနလို႔ပဲေလ။
Monday, March 2, 2009
EVERYTHING HAS BEEN APPEAR FOR EVERYONE!
သဲ နွင့္ ေက်ာက္တုံး
တေန႕ေသာအခါ လူငယ္ေလး သူငယ္ခ်င္း နွစ္ေယာက္ ဟာ သဲကႏၱာရ တခုကုိ ျဖတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ ခရီးထြက္လာၾက တယ္။ ခရီးတေနရာ အေရာက္ မွာ သူတုိ႕နွစ္ေယာက္ဟာ စကားမ်ားျပီး ရန္ထျဖစ္ၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီလုိ ျဖစ္ၾက တဲ့အခါမွာသူငယ္ခ်င္း တေယာက္က ေနာက္တေယာက္ရဲ႕ ပါးကုိ ထ ထုိး လုိက္တယ္။ အထုိးခံရတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး နာသြား ျပီး စကားဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ သူဟာသဲျပင္ေပၚမွာ ဒီလုိ ေရးခ်လုိက္တယ္။ " ယေန႔ ငါ့အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း င့ါကုိထုိး၏။ "
အဲလုိနဲ႔ သူတုိ႕နွစ္ေယာက္ဟာ သဲကႏၱာရ မွာ ရွိ တဲ့ စိမ္းလန္းစုိေျပျပီး ေျမၾသဇာေကာင္း တဲ့ ေန ရာ ကုိ ေရာက္တဲ့အထိလွမ္း ဆက္ေလွ်ာက္ လာၾကျပီး၊ အဲဒီမွာ ေျခ လက္ သန္႕ စင္ တ ေထာက္ နားဘုိ႕ ဆုံးျဖတ္ လုိက္ၾကတယ္။ အဲဒီ မွာ အထုိး ခံရ တဲ့ လူငယ္ ေလး ဟာ အခန္႕ မ သင့္ ဘဲ ႏြံနွစ္ျပီး ႏြံထဲ က ရုန္း မထြက္နဳိင္ဘဲ ေသလုေျမာပါး ျဖစ္ ေနခဲ့ တယ္။ ထုိးလုိက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေသမယ့္ ေဘး က ကယ္လုိက္ျပန္တယ္။ ေသေဘး ကလႊတ္လာျပီးပုံမွန္ အေန အထား ကုိေရာက္လာတဲ့ အခါ မွာ၊ သူဟာေက်ာက္တုံး ၾကီး တစ္ခုေပၚမွာ ေနာက္တ ဖန္ ေရး လုိက္ ျပန္တယ္။ " ယေန႕ ငါ့ အခင္ဆုံး သူ ငယ္ ခ်င္းငါ့ အသက္ ကုိ ကယ္ခဲ့၏။ "အဲဒီလက္ သီး နဲ႕ ထုိး လဲ ထုိး၊ ကယ္လဲကယ္ ခဲ့ တဲ့ သူငယ္ခ်င္း က ေမး
လုိက္တယ္။" ငါ မင္း ကုိ နာက်င္ေအာင္ လုတ္တဲ့ အခါတုန္း က မင္း ဟာသဲျပင္ေပၚမွာ ေရးခဲ့တယ္။ အခု မင္းေရးေက်ာက္တုန္းေပၚမွာေရးျပန္ျပီး။ ဒါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ။"
သူ႕သူငယ္ခ်င္း က သူ႕ကုိ ဒီလုိ ျပန္ ေျဖ ခဲ့တယ္။ " သူငယ္ခ်င္း ေရ...တစုံတေယာက္ က မင္းကုိ နာက်င္ ေအာင္ ျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ၊ မင္းရဲ႕တုန္႕ျပန္မႈေတြက ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြပါတဲ့ ေလရဲ႕ပယ္ဖ်က္ျခင္း
ကုိခံရမယ့္ သဲျပင္ေပၚမွာ ေရးထားတဲ့ စာသားေတြလုိ မင္းလည္း သူတုိ႕မေကာင္းတာေတြကုိေလ ေတြလုိ အလြယ္တကူျပယ္ဖ်က္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္တစုံတေယာက္က မင္းကုိေကာင္းတာေတြ လုပ္ေပးတဲ့ အခါမွာေတာ့ေလေတြ အလြယ္တကူ မဖ်က္ႏုိင္တဲ့ ေက်ာက္တုံးေပၚမွာ မင္းမွတ္တမ္းတင္ ေရးသားထား သင့္တယ္။"
(အဲဒီလုိ မိမိတုိ႔ရဲ႕ နာက်င္မႈ႕ေတြ နဲ႔ နာက်ည္းမႈ႕ေတြ ကုိ သဲေပၚမွာ ေရးထားတဲ့စာေတြလုိ ေရးတတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားသင့္သလုိ ကိုယ့္အတြက္ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြကုိေတာ့ ေက်ာက္တုံးေတြေပၚမွာ မွတ္တမ္းတင္ၾကရေအာင္လားေနာ္။)
ဒီအေၾကာင္းေလးကုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾက ဖတ္ဖူးၾက မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ အနွစ္သာရ အရမ္း ရွိတဲ့အေၾကာင္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ဘာသာျပန္ျပီး ေဝမွ်ျခင္း သက္သက္ျဖစ္ပါတယ္။
တေန႕ေသာအခါ လူငယ္ေလး သူငယ္ခ်င္း နွစ္ေယာက္ ဟာ သဲကႏၱာရ တခုကုိ ျဖတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ ခရီးထြက္လာၾက တယ္။ ခရီးတေနရာ အေရာက္ မွာ သူတုိ႕နွစ္ေယာက္ဟာ စကားမ်ားျပီး ရန္ထျဖစ္ၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီလုိ ျဖစ္ၾက တဲ့အခါမွာသူငယ္ခ်င္း တေယာက္က ေနာက္တေယာက္ရဲ႕ ပါးကုိ ထ ထုိး လုိက္တယ္။ အထုိးခံရတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး နာသြား ျပီး စကားဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ သူဟာသဲျပင္ေပၚမွာ ဒီလုိ ေရးခ်လုိက္တယ္။ " ယေန႔ ငါ့အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း င့ါကုိထုိး၏။ "
အဲလုိနဲ႔ သူတုိ႕နွစ္ေယာက္ဟာ သဲကႏၱာရ မွာ ရွိ တဲ့ စိမ္းလန္းစုိေျပျပီး ေျမၾသဇာေကာင္း တဲ့ ေန ရာ ကုိ ေရာက္တဲ့အထိလွမ္း ဆက္ေလွ်ာက္ လာၾကျပီး၊ အဲဒီမွာ ေျခ လက္ သန္႕ စင္ တ ေထာက္ နားဘုိ႕ ဆုံးျဖတ္ လုိက္ၾကတယ္။ အဲဒီ မွာ အထုိး ခံရ တဲ့ လူငယ္ ေလး ဟာ အခန္႕ မ သင့္ ဘဲ ႏြံနွစ္ျပီး ႏြံထဲ က ရုန္း မထြက္နဳိင္ဘဲ ေသလုေျမာပါး ျဖစ္ ေနခဲ့ တယ္။ ထုိးလုိက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေသမယ့္ ေဘး က ကယ္လုိက္ျပန္တယ္။ ေသေဘး ကလႊတ္လာျပီးပုံမွန္ အေန အထား ကုိေရာက္လာတဲ့ အခါ မွာ၊ သူဟာေက်ာက္တုံး ၾကီး တစ္ခုေပၚမွာ ေနာက္တ ဖန္ ေရး လုိက္ ျပန္တယ္။ " ယေန႕ ငါ့ အခင္ဆုံး သူ ငယ္ ခ်င္းငါ့ အသက္ ကုိ ကယ္ခဲ့၏။ "အဲဒီလက္ သီး နဲ႕ ထုိး လဲ ထုိး၊ ကယ္လဲကယ္ ခဲ့ တဲ့ သူငယ္ခ်င္း က ေမး
လုိက္တယ္။" ငါ မင္း ကုိ နာက်င္ေအာင္ လုတ္တဲ့ အခါတုန္း က မင္း ဟာသဲျပင္ေပၚမွာ ေရးခဲ့တယ္။ အခု မင္းေရးေက်ာက္တုန္းေပၚမွာေရးျပန္ျပီး။ ဒါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ။"
သူ႕သူငယ္ခ်င္း က သူ႕ကုိ ဒီလုိ ျပန္ ေျဖ ခဲ့တယ္။ " သူငယ္ခ်င္း ေရ...တစုံတေယာက္ က မင္းကုိ နာက်င္ ေအာင္ ျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ၊ မင္းရဲ႕တုန္႕ျပန္မႈေတြက ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြပါတဲ့ ေလရဲ႕ပယ္ဖ်က္ျခင္း
ကုိခံရမယ့္ သဲျပင္ေပၚမွာ ေရးထားတဲ့ စာသားေတြလုိ မင္းလည္း သူတုိ႕မေကာင္းတာေတြကုိေလ ေတြလုိ အလြယ္တကူျပယ္ဖ်က္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္တစုံတေယာက္က မင္းကုိေကာင္းတာေတြ လုပ္ေပးတဲ့ အခါမွာေတာ့ေလေတြ အလြယ္တကူ မဖ်က္ႏုိင္တဲ့ ေက်ာက္တုံးေပၚမွာ မင္းမွတ္တမ္းတင္ ေရးသားထား သင့္တယ္။"
(အဲဒီလုိ မိမိတုိ႔ရဲ႕ နာက်င္မႈ႕ေတြ နဲ႔ နာက်ည္းမႈ႕ေတြ ကုိ သဲေပၚမွာ ေရးထားတဲ့စာေတြလုိ ေရးတတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားသင့္သလုိ ကိုယ့္အတြက္ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြကုိေတာ့ ေက်ာက္တုံးေတြေပၚမွာ မွတ္တမ္းတင္ၾကရေအာင္လားေနာ္။)
ဒီအေၾကာင္းေလးကုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾက ဖတ္ဖူးၾက မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ အနွစ္သာရ အရမ္း ရွိတဲ့အေၾကာင္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ဘာသာျပန္ျပီး ေဝမွ်ျခင္း သက္သက္ျဖစ္ပါတယ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)