သတၱဝါအေပါင္း စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႔သပါတယ္.........

Monday, December 5, 2016

လူ႔ျပည္ နဂါးျပည္ စုုန္ခ်ီ ဆန္ခ်ီ

က်န္းမာေရးပေရာဂ်က္အလုုပ္ထဲမွာ ခရီးေတြ သြားလာရင္း မႏၱေလးဆိုုတာ ခဏခဏေရာက္ျဖစ္တဲ့ ျမိဳ႕ေပါ့။ ခရီးထြက္တိုုင္း ေရာက္ရာအရပ္မွာ ဘုုရားဖူးပါတယ္။ ဘုုရားသမိုုင္းေတြကိုု ေဒသခံေတြဆီက နားေထာင္ရတာ တစ္မ်ိဳးအရသာေပါ့။ အရပ္ဓေလ့ေတြထဲ ပါးစပ္ရာဇဝင္ေလးေတြ နားေထာင္ရတာ တစ္မ်ိဳးေကာင္းပါတယ္။ အဲလိုုဝါသနာပါတဲ့ က်မအတြက္ ပေရာဂ်က္ေခါင္းေဆာင္ဆရာဝန္ၾကီးက သတင္းတစ္ခုုသယ္လာပါတယ္။ ဘုုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ခုုထဲက ဘုုရားမွာ နဂါးေတြ အေတာ္ဝင္ပူးဆိုုပဲ က်မကိုု စပ္စုုခ်င္ရင္ သုုေတသနလုုပ္ခ်င္ရင္ သြားမလား လိုုက္ပိုု႔မယ္လိုု႔ဆိုုပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အလုုပ္ေတြျပီးခ်ိန္ အခ်ိန္ရမယ္ဆိုု သြားဖိုု႔ဆံုုးျဖတ္လိုုက္ၾကပါတယ္ ...။
ဘုုန္းၾကီးေက်ာင္းေရာက္သြားျပီဆိုုပါစိုု႔ ..။ ဘကဘုုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတစ္ခုု၊ သမိုုင္းထဲက နာမည္ေက်ာ္ဘုုရားေစတီတစ္ဆူနဲ႔ အဲဒီနားက တည္လက္စ နဂါးရုုံဘုုရားတစ္ဆူ။ ဘုုရားေစတီအလွဴရွင္ဒကာမၾကီးက သမိုုင္းထဲက အလြန္လွပတဲ့ ရွမ္းမင္းသမီးတစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုုိ ဘယ္ဘုုရားလဲ ရိပ္မိေလာက္ေရာေပါ့ေနာ္။
ဘကဘုုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းဆရာေတာ္က .. မိန္းကေလးတစ္ဦး မၾကာခင္ေက်ာင္းလႊတ္အျပန္ ဒီနားက ျဖတ္သြားေလ့ရွိပါတယ္ ေခၚျပီးျပမယ္ ဘာေတြျဖစ္မလဲ ဘာလဲဆိုုတာ ေခတ္အျမင္ ဘာသာေရးအျမင္ ဒကာမတိုု႔အျမင္ကိုု သိလိုုပါတယ္လိုု႔ မိန္႔ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဘုုရားေစတီနားက နတ္ကြန္းမွာ ရွမ္းဆိုုင္းေတြတီးလိုု႔ေပါ့။ နတ္ကြန္းနားမွာ ဆိုုင္းေတြ တီးၾက ကျပၾကနဲ႔ .. နတ္ေခ်ာ့တာလား သူတိုု႔ကခ်င္တာလား ေလ ွ်ာက္ေတြးမိေသးတယ္ ...။
က်မကေတာ့ ဘယ္အရာမဆိုု ငါဆိုုရင္ေရာလိုု႔ ေတြးတတ္တယ္။ ဆိုုပါစိုု႔ နတ္ျဖစ္တယ္ဆိုုပါေတာ့ ..အေမႊးတိုုင္ေတြ မႊန္ အုုန္းသီးငွက္ေပ်ာသီး အစိမ္းေတြနဲ႔၊ ကိုုယ္ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ပုုဝါေတြ အတင္းျခံဳေပး ျပီးေတာ့ရွိေသးတယ္ ျမနန္းႏြယ္ဆီမွာ တိုုးတိုုးအနားကပ္ဆုုေတာင္းရင္ ျပည့္တယ္ဆိုုလိုု႔ အနားကပ္တုုိးတိုုးဆုုေတာင္းၾကသတဲ့။ က်မသာ နတ္ျဖစ္ရင္ မၾကိဳက္ဘူးေနာ္။ လူတကာလာ တိုုးတိုုးလာေျပာရင္ နားညည္းတာတစ္မ်ိဳး လူနံ႔မ်ိဳးစံုုနဲ႔ အုုန္းသီးငွက္ေပ်ာသီးအစိမ္းဆိုုတာလည္း စားေကာငး္ေသာက္ဖြယ္မဟုုတ္။ ကိုုယ္ခ်င္းစာၾကည့္တာပါ ...။
ဆိုုေတာ့ေလ တစ္ခုုေလး ေျပာၾကည့္ခ်င္တာက .. ေဗဒင္ဆရာက ေျပာတာျဖစ္ျဖစ္ အျခားတစ္ဦးဦးက ယၾတာေခ်ဖိုု႔ေျပာလာရင္ ဥပမာ- ဘယ္သူ႔ဆီမွာ ပဲြထိုုးပဲြဆက္ရမယ္ဆိုုရင္ ပဲြထိုုးဖိုု႔ကုုန္က်ေငြကိုု ကိုုယ္လွဴရမယ့္သူ နာမည္နဲ႔ (နတ္အမည္ ဘိုုးေတာ္အမည္ နတ္သမီးစသည္ေပါ့) အလွဴဒါနျပဳေပးလုုိက္ပါ။ အလွဴျပဳျပီးရင္ သူတိုု႔နာမည္နဲ႔ အျခားျမင္အပ္မျမင္အပ္သတၱဝါေတြကိုု အမ ွ်ေပးေဝလိုုက္ပါ။ ပါးစပ္က အသံထြက္ျပီး စိတ္ပါလက္ပါ အမ ွ်ေဝေပးပါ။ အလွဴ လွဴေပးေနတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း သူတိုု႔ကိုုယ္စား ေကာင္းမႈကုုသိုုလ္ျပဳေပးေနတဲ့ စိတ္ေလးကိုု ၾကည္ၾကည္လင္လင္ေလးထားေပးပါ။ ကိုုယ္က ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ညာျဖစ္ပါေစဆိုုတာေတြ ခဏေမ့ထားျပီး စိတ္ကိုု ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ သူတိုု႔ကိုုယ္စားေကာင္းမႈျပဳေပးေနတဲ့ စိတ္ကေလးသာျဖစ္ပါေစ။ ဒါက လမ္းၾကံဳ စကားလက္ေဆာင္ပါးတာပါ။ ဒီလိုုေလး လုုပ္ေပးတာ ထူးျခားမႈရွိတာ သိလာပါလိ့မ္မယ္။ ဘာထူးျခားမလဲဆိုုတဲ့ စိတ္ၾကီးနဲ႔လည္း မလုုပ္လိုုက္ပါနဲ႔အံုုး၊ ကုုသိုုလ္ျပဳေနခ်ိန္ စိတ္ကေလးကိုု ၾကည္လင္ေအာင္သာထားလုုိက္ပါ ...။
ခုုနက စကားျပန္ဆက္ရရင္ေတာ့ ကိုုးတန္းအရြယ္မိန္းကေလးတစ္ဦးက ဘုုန္းၾကီးေက်ာင္းေရွ႕က ျဖတ္သြားခ်ိန္ ဆရာေတာ္က ေခၚခိုုင္းလိုု႔ ကေလးမေလး ေရာက္လာပါတယ္။ ကေလးမေလးက ဘုုရားကိုုကန္ေတာ့ ဆရာေတာ္ကိုုကန္ေတာ့ျပီး ေခါင္းျပန္ေမာ့လာခ်ိန္မွာ မူမမွန္ေတာ့တာ စပါေတာ့တယ္။ သူရဲ႕ မူမမွန္မႈက မျမင္ရရင္ ယံုုဖိုု႔ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့အေနအထားပါပဲ။ ဆရာေတာ္ကုုိ ကန္ေတာ့ျပီးကတည္းက ခႏၶာကုုိယ္တစ္ခုုလုုံး ေပ်ာ့ေခြျပီး လက္က အေပၚေျမွာက္လိုု႔ ပူးထားသလိုုျဖစ္၊ ေျခေထာက္ေတြက လိမ္သြားပါတယ္။ သာမာန္လူတစ္ေယာက္ေျခေထာက္ေတြ လိမ္သြားဖိုု႔ဆိုုတာ ျဖစ္ခဲတယ္ေနာ္၊ တအားလိမ္တာမ်ိဳးဆိုုရင္ အေၾကာေပ်ာ့တဲ့သူေတြ ေလ့က်င့္ထားသလိုုမ်ိဳးမွျဖစ္မယ္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ လိမ္သြားတာမ်ိဳးဆိုုပါေတာ့ ...။
ဘုုရားေစတီနားက သံမံတလင္းေပၚမွာ လူးေနတာမ်ား ေျမြတစ္ေကာင္လူးေနတာမ်ိဳး၊ ဘယ္ေလာက္လူးသလဲဆိုုရင္ လက္တစ္ေတာင္ဆစ္နားက ေသြးေတြထြက္လာတဲ့အထိပါပဲ။ ဆရာေတာ္က ကေလးမေလး ပင္ပန္းလိုု႔ ထြက္ခိုုင္းတာ မထြက္ေသးပဲ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေအာင္ပဲ ေျမမွာလူးလိုု႔ ဘုုရားကိုု အခါခါကန္ေတာ့ေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ ခုုနက ရွမ္းဆိုုင္းတီးတဲ့သူေတြလည္း ဝင္ပူးကတာေတြ ျဖစ္လာပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပူးဝင္သူအားလံုုး (၇)ေယာက္ေလာက္ထဲမွာမွ ဒီကေလးမတစ္ဦးပဲ ဘာဆိုုင္းအလိုုက္မွ ကေနတာမဟုုတ္၊ လူအသိစိတ္နဲ႔ လုုံးဝကင္းကြာသြားတာမ်ိဳးျဖစ္ေနပါတယ္။ အရွက္လုုံေအာင္လည္း အတင္းခ်ဳပ္ျပီး လုုံခ်ည္စကိုု ၾကိဳးခ်ည္ေပးထားရပါတယ္။ က်မလည္း စိတ္ထဲကေန ေသြးထြက္လိုု႔ နာတာေတြေတာင္ မသိရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွပဲ ဘာျဖစ္လာမလဲ သိခ်င္တဲ့စိတ္ကိုုေလ်ာ့ျပီး အတင္းနားခုုိင္းဖိုု႔ ဝိုုင္းေျပာရပါေတာ့တယ္။ ၾကာရင္ ကေလးမ အႏၱရာယ္ျဖစ္လာေတာ့မယ္ေလ ...။
တကယ္ေတာ့ က်မက မျမင္ရတာေတြကိုု အယံုုအၾကည္မရွိပါဘူး။ ကိုုယ္တိုုင္မျမင္ဖူးသမ ွ်ေတာ့ ငါဘယ္ေတာ့မွ ယံုုမွာမဟုုတ္ဘူးဆိုုတာမ်ိဳး။ အခုုလည္း ယံုုလိုု႔သြားၾကည့္တာမဟုုတ္ဘူး၊ ဘာေတြ အင္ထုုေနၾကတာလည္းဆိုုတာ သြားၾကည့္အံုုးမွဆိုုျပီး သြားခဲ့တာပါ။ ဆရာေတာ္က ဘယ္လိုုျမင္လဲ ေျပာၾကည့္ၾကပါအံုုးဆိုုေတာ့လည္း နားလည္ရခက္ပါတယ္ဘုုရားလိုု႔သာ ေလ ွ်ာက္လိုုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဝင္ပူးလိုု႔ လူစိတ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကေလးမေလးကိုု ေခၚျပီး အင္တာဗ်ဴးၾကည့္ပါအံုုးလိုု႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔တာနဲ႔ ကေလးမေလးကိုု အနားေခၚျပီး ေမးၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့ေလ ...။
မနက္တိုုင္း ေစတီေလးဆီလာျပီး ဘုုရားပန္းလဲလွယ္ ေစတီဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရးျပဳလုုပ္ျပီး ဘုုရားရွိခိုုးကန္ေတာ့ ေမတၱာပိုု႔ အမ ွ်ေဝျပီးမွ ပန္းေရာင္းထြက္ေလ့ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကိုု အနီးအနားက ေစတီပ်က္ငယ္မ်ားမွာ ရွိေနၾကတဲ့ နဂါးတိုု႔က အလြန္သေဘာက်ၾကပါသတဲ့။ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေမတၱာပိုု႔ အမ ွ်ေဝသံေတြကိုု မနက္တိုုင္း ၾကားေနရတဲ့အတြက္ ေစတီပ်က္ငယ္မ်ားမွာရွိတဲ့ နဂါးေတြက ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မိေနၾကတာေပါ့။ တစ္ခါေတာ့ နဂါးမငယ္ေလးတစ္ဦးက အမ်ိဳးသမီးကိုု အေမလိုုခ်စ္ခင္စိတ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီအေမနဲ႔အတူေနရရင္ေကာင္းမယ္လိုု႔ စိတ္ျဖစ္မိလိုုက္ပါတယ္တဲ့။ မၾကာမီမွာပဲ ပန္းသည္အမ်ိဳးသမီးမွာ ကိုုယ္ဝန္ရျပီး သမီးမိန္းကေလးတစ္ဦးေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ 
ကိုုးတန္းေက်ာင္းသူမိန္းကေလးက သူမွတ္မိသေလာက္ က်မကိုု ေျပာျပေပးပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ဒီဘုုရားနားမွာ လာေဆာ့ခ်င္တာေတြ၊ ဒီလာရင္ အမ်ိဳးေတြ ေတြ႕ရသလိုု ေပ်ာ္ေနခဲ့တာေတြ ဒီေရာက္တိုုင္း စိတ္ေျပာင္းျပီး ဘဝေဟာင္းတုုန္းကလိုု ျပဳမူမိတာေတြကိုု သူေျပာတတ္သလိုု ခပ္ရိုုးရိုုးေျပာျပပါတယ္။ 
အခုုအရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ ကေလးမရဲ႕အေမက ဒီလိုုခဏခဏျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သမီးကေလး အႏၱရာယ္ျဖစ္မွာစိုုးတဲ့အတြက္ ဘုရားကိုု မလာေစခ်င္ေၾကာင္းလည္း ေျပာျပပါတယ္။ ကေလးမေလးကိုု စဝင္ပူးခ်ိန္မွာ ဘာကိုုေနာက္ဆံုုးမွတ္မိလဲဆိုုေတာ့ အရိပ္ကနဲျဖစ္ျပီး ေနာက္ပိုုင္း ေျမမွာ လူးေနတာေတြကိုု သူဘာမွ မသိပါဘူးတဲ့၊ ျမင္လည္း မျမင္ရပါဘူး။ ေမ့ေနသလိုုျဖစ္သြားပါတယ္။ အခုုျပန္သတိရလာခ်ိန္လည္း ေျမလူးလိုု႔ နာက်င္တာေတြကိုု သူဘာမွ မခံစားရဘူးလိုု႔ ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းနဲ႔ပဲ ေျပာပါတယ္။ အနာစပ္တာလည္း ေဆးထည့္ေပးမွ နာမွန္းသိပါတယ္။ ေျမလူးေနခ်ိန္မွာေတာ့ ပါးစပ္ကိုု အတင္းပိတ္ထားပါတယ္။ ဘာမွ ေမးမရပါဘူး။ 
သူ႔ကိုု ၾကည့္ရတာ ေျမမွာလူးေနခ်ိန္ နာက်င္မႈ ရုုပ္ေဝဒနာ မခံစားရပါဘူး။ ေသြးထြက္လည္း လူးလိွမ့္ေနတာပါပဲ၊ ျပန္သတိလည္လာတဲ့အခါမွ ရုုပ္ေဝဒနာကိုု ျပန္ခံစားရပါတယ္။ ေျမမွာ လူးခ်ိန္ ေမာေနတာလည္း သတိျပန္ရလာေတာ့ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ေမာေနတာေပ်ာက္သြားတယ္ လက္က အနာေတြ နာေနတာ သိလာတယ္။ 
က်မနဲ႔ကေလးမ ေမးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမးဖို႔ သတိလစ္သြားခဲ့တာက သူ႔အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းကိုုပါပဲ။ သူ႔ကိုု ေမးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တကယ္ပူးဝင္ျခင္း ဟုုတ္တယ္ မဟုုတ္ဘူးပဲအာရုုံစိုုက္မိေနေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အတိတ္ဘဝေတြကိုု အေသးစိတ္စပ္စုုဖိုု႔ ေမ့ေနခဲ့ပါတယ္။ သူတိုု႔ နဂါးဘဝနဲ႔ ေစတီပ်က္ငယ္ေတြမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေနခဲ့ျပီလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ သူတိုု႔ဒီေနရာမွာ ေစာင့္ေရွာက္ေနရသလဲဆိုုတာမ်ိဳးေတြေပါ့၊ သူ႔အျပင္ဘယ္သူေတြရွိေသးသလဲ စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ သူ႔စကားထဲမွာေတာ့ သူတိုု႔အေနနဲ႔ ဒီလိုုပဲ လူ႔ျပည္အလည္ခဏ မၾကာမၾကာလာေလ့ရွိၾကပါတယ္လိုု႔ ေျပာတာ သတိထားမိလိုုက္ပါတယ္။ နဂါးရုုံဘုုရားကိုု တည္မွာလည္း သူတိုု႔ တည္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ေစတီတည္ေပးေနတာလိုု႔ ဆရာေတာ္က ထပ္ျဖည့္ေျပာပါတယ္။ 
အတိုုခ်ဳံးလိုုက္ရင္ေတာ့ ဘဝကိုု ႏွစ္သက္ခ်စ္ခင္မႈနဲ႔ လူ႔ျပည္လာလုုိက္ အတိတ္နဂါးျပည္ျပန္စြဲလန္းလုုိက္ တခါနဂါးျပန္ျဖစ္လုုိက္နဲ႔ သံသရာထဲ ခရီးသြားေနၾကပံုုပါပဲ။ ဘဝကိုု ေလးေလးနက္နက္ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မိျခင္းေပါ့ ...။ 
အတုုအေယာင္ေတြထဲမွာ ဒီလိုုမ်ိဳးေလး ေတြ႕မိေတာ့ နဲနဲေတာ့ မင္သက္မိတာေပါ့ေလ။ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြလည္း ေတြးမိတယ္၊ တျခား ဝင္ပူးသူေတြကိုု ၾကည့္ျပီး သူတိုု႔ တကယ္ဝင္ပူးတာမဟုုတ္ပဲ ဒီလိုုေတြျဖစ္ေနရတာကို အေၾကာင္းရွာၾကည့္မိတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီလိုုပဲ ဘဝေတြ ဘဝေတြ ကူးေနၾကတာ ႏွစ္သက္လိုု႔ ဘဝေတြကိုု တရွိဳက္မက္မက္ခ်စ္သူေတြကိုု သံသရာလြတ္လမ္း သြားပါလားလိုု႔ တိုုက္တြန္းဖိုု႔ ေျပာမထြက္ခဲ့ပါဘူး ...။ 
အျခားဝင္ပူး ဝင္ကသူေတြကေတာ့ စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာ ၾကံ့ခိုုင္မႈမရွိတာတစ္ေၾကာင္း၊ သူမ်ားပူးတာျမင္ျပီး ကိုုယ္လည္း ဝင္ပူးတာျဖစ္ခ်င္တာတစ္ေၾကာင္း၊ ဒီၾကားထဲ ဆိုုင္းသံ ဗုုံသံၾကားရင္ ကခ်င္တဲ့သူေတြလည္း ပါမယ္ဆိုုရင္ ပဲြစည္တယ္ေျပာရမလား တဂ်ိမ္းဂ််ိမ္းနဲ႔ ကေနၾကေတာ့တာပါပဲ။ က်မတိုု႔ အဖဲြ႕ထဲက ညီမေလးတစ္ေယာက္လည္း ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္ျပီး ကတုုန္ကရင္ျဖစ္ေသးတယ္။ သမီးက နဂါးသိုုက္က လာတာဆိုုေတာ့ ေနလိုု႔မရဘူး တခုုခုုျဖစ္ခ်င္ေနသလိုုပဲလိုု႔ ခပ္တိုုးတိုုးေျပာပါတယ္။ စိတ္ခံစားလြယ္မႈနဲ႔ မ်က္ျမင္မွာ ၾကံဳေတြ႕ေနရတာေတြ ငယ္ငယ္ကတည္းက နဂါးသိုုက္က လာတယ္ဆိုုတဲ့ လႊမ္းမိုုးမႈေတြ ေပါင္းျပီး တုုန္တုုန္ခ်ိခ်ိျဖစ္ေနရွာတယ္။ သူ႔လက္ကိုု ကိုုင္ျပီး ညီမေလး တရားဝင္ဖူးတယ္မဟုုတ္လား၊ စိတ္ထဲ တုုန္ေနတာကိုု သတိထားလိုုက္၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး အခုုဝင္ပူးတဲ့သူေတြက အင္ေတြခ်ည္းပဲ ဟိုုကေလးမကလဲြရင္ က်န္တာေတြက က ေနၾကတာမိုု႔ ေသခ်ာၾကည့္ စိတ္ဝင္စားဖိုု႔ေကာင္းပါတယ္လိုု႔ စိတ္ေျပာင္းလိုုက္တဲ့အခါ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပသြားပါတယ္၊ ဘာမွ ထပ္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ...။
တျခားပူးကပ္တာေတြ မွန္မမွန္ေတာ့ မသိပါဘူး၊ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးမွာေတာ့ အပိုုင္း ၂ခုုကဲြထြက္သြားတယ္ ..သံသရာတေလ ွ်ာက္ စဲြလန္းမႈျပႆ နာေတြေၾကာင့္နဲ႔ လူ႔စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာ ၾက့ံခိုင္မႈအားနည္းတာေၾကာင့္ဆိုုျပီးေပါ့ေလ ...။
ဘဝသံသရာထဲ ခရီးသြားရင္း ေတြ႕ၾကဆံုုၾက ေကြကြင္းၾကနဲ႔ ေပါ့ ...။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ ...။
ခရစၥတလ္

Thursday, July 28, 2016

အိမ္ကေလးဆီ ...။

ေျမ၁-ဧကအက်ယ္ေပၚတြင္ ေဆာက္ထားေသာ အိမ္ထဲမွ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရလး ပ်ံ႔လြင့္ေနသည္။ သေဘာတက်ရယ္ေနလိုက္တာမ်ား ပတ္ဝန္းက်င္တိတ္ဆိတ္မႉေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕၊ ကေလးငယ္ရယ္သံကို ခ်ိဳလြင္လြင္ကို ၾကားေနရသည္။ ျပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးအသံတစ္ခု ခပ္တိုးတိုးၾကားရမည္။ ထိုမွ ထိုမွ ...။ယ္သံေ

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ျပရဲ႕ ဆူညံမႉေတြ ေဝးရာ ေအးခ်မ္းေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုတြင္ ခ်စ္စရာစိတ္ကူးျဖင့္ ေဆာက္ထားေသာ အိမ္ကေလးတစ္လံုးရွိေလသည္။ ျခံက်ယ္က်ယ္တြင္ လြတ္လပ္စြာ ေဆာ့ကစားေနေသာ ေမႊးဖါးဖါး အရပ္ျမင့္ျမင့္ ေခြးၾကီး ၂-ေကာင္ျမင္ေတြ႕ရမည္၊ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္တြင္ ေနပူဆာလွံဳေနေသာ ေၾကာင္မၾကီးနဲ႔ သူ႔ကေလးငယ္မ်ားကလည္း သူတို႔ေနဖို႔သတ္မွတ္ေပးထားေသာ ေနရာတြင္ အိပ္ေနၾကတာျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါမည္။

အိမ္၏ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ အိမ္ငယ္ေသးေသးတစ္လံုးရွိေလသည္။ ထိုအိမ္ေလးကို ကစ္တီေဟာက္စ္လို႔ အမည္ေပးထားေလသည္။ ကေလးငယ္မ်ား လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေဆာ့ကစားႏိုင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ကေလးအတြက္ ရည္ရြယ္ေဆာက္ထားသည္ျဖစ္၍ ထိုအိမ္ကေလးတြင္ ကေလးေတြ အႏၲရာယ္ျဖစ္စရာမရွိရေအာင္ ၾကိဳတင္စီစဥ္ကာ ေဆာက္လုပ္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုအိမ္ကေလးတြင္ ကေလးငယ္မ်ား စိတ္ၾကိဳက္ ေဆာ့ကစားႏိုင္ရမည္၊ ေခတ္ေပၚနည္းပညာမ်ားကို အသံုးမျပဳေစပဲ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေဆာ့ကစားျဖင္းျဖင့္ ကာယအား ဥာဏအားေတြ ရရွိေစရမည္။ လြတ္လပ္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာျခင္းကို သိနားလည္ေစရမည္။ ကေလးတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ့ကစားျခင္းျဖင့္ ရရွိႏိုင္မည့္ နားလည္စာနာကူညီမႉမ်ားကို ကေလးဘဝကတည္း ေကာင္းမြန္စြာ သိနားလည္ထား ေလ့က်င့္ျပီးသားျဖစ္ေနမည္။ လူသားတစ္ဦးဘဝတြင္ အေရးၾကီးဆံုးျဖစ္သည့္ ကေလးဘဝကပင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အတၲမာန ခဝါခ်ကာ စာနာနားလည္မွဳရွိသူ၊ ရိုင္းပင္းကူညီစိတ္ျဖင့္ စိတ္သေဘာထားျပည့္ဝေသာ လူသားကေလးမ်ားအျဖစ္ အေလ့အက်င့္ျဖစ္ေစမည္။
ျခံက်ယ္က်ယ္ထဲတြင္ ဝါးပင္မ်ားသည္လည္း ေလႏွင္ကာ ယိမ္းၾကရင္း၊ ဝါးရြက္သံကေလးမ်ား၏ လွဳပ္ခတ္သံကို အိမ္ကေလးဆီမွ နားဆင္ႏိုင္မည္။ အိပ္ခန္းေဘးတြင္ ဝရံတာထြက္ရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ လသာေသာ ညမ်ားတြင္ ေကာင္းကင္မွ လမင္းၾကီး၏ လေရာင္ဆမ္းေသာ ညခ်မ္းကို လွ်ပ္စစ္မီးပိတ္၍ ခံစားႏိုင္မည္။ ထိုအခါ ကေလးငယ္က လကေလး တိမ္ထဲ ပုန္းအိပ္သြားရင္ ဘယ္ခ်ိန္ျပန္ႏိုးမလဲဆိုေသာ ေမးခြန္းကို သူမေျဖဖို႔ စဥ္းစားမည္၊ အေျဖေပးရမည္။

ဘုရားခန္းကို ဝင္လုိက္သည္ႏွင့္ ေအးခ်မ္းမွဳတို႔ ခံစားတို႔ထိေစမည္၊ သပ္ရပ္ေအးခ်မ္းလွေသာ ဘုရားခန္းတြင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စံပါယ္ေတာ္မူေနမည္။ ဘုုရားခန္းအနီးတြင္ စာၾကည့္ခန္းတစ္ခုု သီးျခားထားမည္။ စာဖတ္ခ်ိန္ႏွင့္ တရားအားထုုတ္ခ်ိန္သည္ ကာယကံရွင္အတြက္ တိတ္ဆိတ္မႈလိုုအပ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားခန္းႏွင့္ စာၾကည့္ခန္းသည္ မနီးမေဝးတြင္ ရွိေနမည္။ ဆိတ္ျငိမ္ေသာဘုုန္းခန္းတြင္းမွ ပန္းရနံ႔တို႔က ေအးျမေသာ ေလေဆာင္ရာ တခ်က္ပ်ံ႔လြင့္ေနျပီး ျခံဝင္းအတြင္း အလွခ်ိတ္ထားေသာ ဆဲြလည္သံလြင္လြင္ကိုပါ ၾကားႏိုင္မည္။ ျခံထဲသိုု႔ ငံုု႔ၾကည့္လိုုက္ရင္ အျဖဴေရာင္ ဒန္းကေလးတစ္ခုုလည္း လွမ္းေတြ႕ရမည္။

အိမ္၏ အေပၚမွ ၾကည့္လွ်င္ ဇီဇဝါ၊ ဆလပ္ပန္း၊ ယုဇနပန္း၊ သနပ္ခါးပန္း၊ ႏွင္းဆီႏွင့္ လီလီပန္းမ်ားသည္ သူ႔ရာသီႏွင့္သူ တလွည့္ဆီ ဖူးပြင့္ေနၾကမည္။ သစ္ခြပန္းရုံကို အပင္ျမင့္ ေအာက္တြင္ အရိပ္ေကာင္းရေအာင္ ၾကံေဆာင္ထားရမည္။ ပန္းပင္မ်ား ေရဝဝရဖို႔အတြက္ အဝီစိတြင္းက ေရကို မျပတ္ေအာင္ စီမံထားျပီး ျခံစိုက္ဝါသနာပါေသာ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္က ျခံအတြက္ ပန္းပင္မ်ား ေနရာခ်ထားေရး၊ ရွင္သန္ေရးႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးအတြက္ကိုပါ တာဝန္းေပးရမည္။

ဧည့္ခန္းတြင္ ခပ္တိုးတိုး ပ်ံ႔လြင့္ေနေသာ ဂီတသံစဥ္ကိုု နားဆင္ႏိုင္မွာျဖစ္ျပီး၊ အလွထားပန္းအိုးမ်ားႏွင့္ ခန္းစည္းမ်ားက အိမ္က်က္သေရကို ပိုတိုးေစမည္ထင္၏။ အိပ္ခန္းမ်ားတြင္လည္း ညပိုင္း အိပ္စက္အနားယူခ်ိန္ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား၏ အေႏွာင့္အယွက္ကင္းေဝးရန္ စီစဥ္ထားသည္။ ခ်မး္ေျမ့ဖြယ္ေကာင္းေသာ အိမ္ကေလးတြင္ လူၾကီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားအတြက္ က်န္းမာေရးေကာင္းေစရန္ ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းေသာ၊ သဘာဝရသမ်ား ခံစားႏိုင္ေစျပီး စိတ္ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အနားယူေနႏိုင္ဖို႔ အထူးစီမံေဆာက္လုပ္ထားေလသည္။ ထိုအိမ္တြင္ ကေလးမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာေနၾကမည္၊ လူၾကီးမ်ား ခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကမည္၊ ေခြးနဲ႔ေၾကာင္ကေလးမ်ား လြတ္လပ္ေဆာ့ကစားေနေလသည္။


ျပီးေတာ့ ဘာထပ္ထည့္ခ်င္ေသးလဲ သမီးးးး
ေတာ္ပီေလ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေတာ္လွေနျပီထင္တယ္ တီတီ
ေအး ဟုတ္တာေပါ့ သမီးေနမယ့္ အိမ္ကေလး ေတာ္ေတာ္လွသြားျပီေနာ္။ 
ဟယ္ ..ဘယ္မွာလဲ ျပပါအံုး ဘြား .. ၾကည့္စမ္းမယ္ 
ဟင္ .. ဘာမွလည္း ဆဲြမထားဘူး ေတာင္ျခစ္ ေျမာက္ျခစ္။ ဘြားက အဟုတ္မွတ္လို႔။ ဟိဟိ ခိခိ ...။


တခါက က်မသည္ မူၾကိဳတက္ေနေသာ တူမႏွင့္အတူ ပန္းခ်ီဆဲြကူ ကစားရင္း
သူမစိတ္ကေလးဆီ ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ရင္း ..
ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္ သိေစခ်င္တာေလးလဲ ထည့္ေျပာရင္းျဖင့္

သဘာဝကို ခ်စ္တတ္ေသာ ကေလးတစ္ဦးျဖစ္ေစခ်င္ျပီး၊ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ေကာငး္ေသာ အိမ္ကေလးတစ္ခုဆီ စိတ္ကူးႏွင့္ ဆဲြေခၚသြားမိေလသည္။ ထိုအခါ မလွမ္းမကမ္းတြင္ရွိေသာ ကေလးငယ္၏ ဘြားဘြားၾကီးသည္ အိမ္ကေလး၏ ခမ္းနားမွဳကို အသံၾကားကာ စိတ္ဝင္စားျခင္းမ်ားျဖင့္ ပန္းခ်ီကားကို အလြန္လွအံ့ထင္ျပီးေနာက္ ဆဲြယူၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။

ရယ္သံခ်ိဳလြင္လြင္ကို ယခုတိုင္ သူမၾကားေယာင္ေနပါသည္ ...။


တခါတုန္းက အိမ္ကေလးဆီ...။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခရစၥတလ္

Saturday, June 18, 2016

အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဗစ္ေတာက္ ျဗစ္ေတာက္

က်မတိုု႔ငယ္ငယ္က လူၾကီးေတြတားျမစ္ရင္ အေၾကာင္းရင္း သိပ္ျပန္ေမးေလ့မရွိဘူး။ ေမးရင္လည္း ရိုုင္းရာက်မယ္မဟုုတ္လား။ ျမန္မာဓေလ့အရ လူၾကီးသူမဆံုုးမတယ္ဆိုု အေၾကာင္းတစ္ခုုခုုေတာ့ ျဖစ္မယ္ဆိုုျပီး ျငိမ္ေနလိုုက္ၾကတယ္ လိုုက္နာစကားနားေထာင္လုုိက္ၾကပါတယ္။
ခုုေခတ္ေတာ့ ဒီလိုုမဟုုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒိတ္ေအာက္ေနတဲ့ သူေတြ ေျပာတာ ဂရုုစိုုက္စရာမလိုုေတာ့ဘူးဆိုုျပီး က်င့္သံုုးလာၾကပါတယ္။ ေရွးလူၾကီးေတြ ကေတာ့ ဒီလိုုညည္းၾကတယ္ ငါတိုု႔က ၾကိဳျမင္ေနလိုု႔ ေျပာတာ .. ခံစရာရွိရင္ နင္တိုု႔ပဲ ခံရမွာတဲ့ေလ။ လူၾကီးေတြ ဆံုုးမၾကတယ္ဆိုုတာ အမွန္ေတြပါပဲေနာ္။ ကိုုယ့္ေရွ႕ကေန ေလာကဘဝထဲ ၾကီးျပင္းလာခဲ့သူေတြဆိုုေတာ့ သူတိုု႔ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ဗဟုုသုုတေတြက ကိုုယ့္ထက္ပိုုမ်ား ပိုုသိလိုု႔ လမ္းျပဆံုုးမႏိုုင္ၾကတာပါ။ တကယ္ေတာ့ အဲလိုုသိလာတာလည္း ကိုုယ္က သူတိုု႔အရြယ္ေရာက္လာမွ မွန္ေလျခင္းလိုု႔ နားလည္လာတာကိုုးေနာ္။ 



အင္းးး အခုုလည္း ေျပာခ်င္ေနတာလည္း ၾကာျပီ၊ ေျပာရင္လည္း မုုန္းၾကမွာပါ။ အမုုန္းခံေျပာတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လည္းလိုု႔ စဥ္းစားၾကည့္မိရင္ပဲ ေတာ္လွပါျပီ။ ေဘးကေန သတိေပးစကားေျပာသူဆိုုတာ ကိုုယ့္အက်ိဳးလိုုလားသူေတြလိုု႔ ေနာင္တခ်ိန္ နားလည္လာၾကမွာပါ။ 
အခုုေခတ္ ျမန္မာႏုုိင္ငံသားေတြအၾကား ေတာေရာ ျမိဳ႕ပါမက်န္ ေခတ္စားေနၾကတဲ့ ေဖ့ဘြတ္ခ္
ေက်ာင္းသားေတြလည္း စာမက်က္ႏိုုင္ေအာင္ ေဖ့ဘြတ္ခ္ ...ဆဲြ။ 
အိမ္ေထာင္သည္ေတြလည္း အခ်င္းခ်င္းေမတၱာမဝင္ႏိုုင္ေအာင္ ေဖ့ဘြတ္ခ္မွ ေဖ့ဘြတ္ခ္ကိုုသာ သဲသဲမဲမဲေပါ့။
တရားရိပ္သာေတြထဲလည္း ဖုုန္းမသံုုးဖိုု႔ တားျမစ္ခ်က္ေတြ ျပဳလုုပ္လာရပါျပီ။
အခုုကေလးေတြ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္မွာေတာင္ ေက်ာင္းကိုု ဖုုန္းမယူလာရလိုု႔ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းေတြ စာကပ္ရသည္အထိရွိလာပါျပီ။
အာရုုံမ်ား က်က္စားလိုု႔ ေကာင္းရာ၊ စဲြလန္းစရာေကာင္းတဲ့ အင္တာနက္ေခတ္မဟုုတ္ပါလား ...။

ဒီေတာ့ ဖဘမွာ အေကာင့္ျပဳလုုပ္၊ ဖတ္ရွဳေလ့လာ၊ ဓာတ္ပံုုတင္ၾက .. မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ ေယာက်္ားျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ တစ္ဘက္ကိုု လွမ္းမျမင္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ ကိုုယ့္ခ်စ္တဲ့သူလည္း ရွိမယ္။ မုုန္းတဲ့ သူလည္း ရွိမယ္ေပါ့။
ကိုုယ့္မုုန္းေနမယ့္သူေတြဆိုုတာ စာကပ္ထားတာမွ မဟုုတ္ၾကတာ။ အရင္က ခင္ေပမယ္လိုု႔ ေနာက္မွ ၾကည့္မရလည္း ျဖစ္သြားတတ္ေသးတာ။ အရင္က ၾကည့္မရသူလည္း ေနာက္မွ ခင္လည္း ခင္တတ္ၾကဆိုုေတာ့ ဘယ္အရာမွ အစိုုးမရပါဘူး။ သတိထား သင့္တယ္မဟုုတ္ပါလား။
လူတိုုင္းသံုုးေနတဲ့ဖဘဆိုုတာ ဘယ္ေလာက္ လုုံျခံဳမႈရွိလဲ သိလားလိုု႔ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ဘာဆိုု ဘာမွ လုုံျခံဳမႈမရွိပါဘူး။ ဘယ္သိုု႔ေသာ လ ွ်ိဳႈ႕ဝွက္ခ်က္မွ ဖဘမွာ မထားပါနဲ႔။ မလုုပ္ပါနဲ႔။
ကိုုယ့္အေကာင့္ထဲမွာ ကိုုယ့္သိတဲ့ လူေတြခ်ည္းပဲ၊ တျခားဘယ္သူမွ မျမင္ရဘူး။
စိတ္ခ်ရတယ္လိုု႔ဆိုုရင္ နမူနာအျဖစ္ပ်က္ေလးေျပာျပမယ္ေနာ္...။
ဂ်ပန္က စားေသာက္ဆိုုင္ေတြမွာ လူမ်ားရင္ တန္းစီေစာင့္ရပါတယ္။ ကုုိယ့္ေရွ႕က တန္းစီေနတဲ့ လူအုုပ္ထဲ ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနၾကတာ နားစြင့္မိေတာ့၊ ေရွ႕ေနာက္ဆိုုေတာ့ နားမစြင့္လည္း ၾကားေနရတာကိုုးေလ.....
သူ႔အေကာင့္ထဲက ေကာင္မေလးအရမ္း မိုုက္တယ္္ေပါ့ ေဘးက သူငယ္ခ်င္းက ျပ ျပတဲ့။ ငါ့ထဲသူမရွိဘူး အဲ့ပံုု ငါ့ဆီ ပိုု႔ေပးပါတဲ့။ facebook ကေနdownတယ္။ ျပီးေတာ့ ဗိုုင္ဘာကေန ပိုု႔ေပးလိုုက္တယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ ကိုုယ့္အေကာင့္ထဲက လူက ပုုံကိုု ေဒါင္းလိုုက္တယ္။ တျခားပိုု႔လိုု႔ရတဲ့ applicationေတြနဲ႔ ကိုုယ္မသိေအာင္ ပိုု႔လိုု႔ရပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးပံုုစံတူ ထိုုင္းမွာတုုန္းက ဦးဇင္းႏွစ္ပါး ဒူေမာင္းေလဆိပ္မွာ အဲလိုုလုုပ္ေနၾကတာျမင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဆိတ္ကြယ္ရာဆိုုတာ မရွိဘူးဆိုုတာ သတိထားၾကပါလိုု႔ေနာ္။
ေနာက္တစ္ခုု ဘယ္သူ႔မွ ဂရုုစိုုက္ဖိုု႔မလိုုဘူး ကိုုယ့္အေကာင့္ ကိုုယ္ပိုုင္တယ္ လုုပ္ခ်င္တာ လုုပ္မယ္လိုု႔ ခံယူထားသူေတြလည္း မနဲဘူး။ အဲလိုုေတြကိုု မသိေသးတာလား သိရက္နဲ႔ သေဘာတူလိုု႔လားေတာ့ တကယ္မသိပါဘူး။ ကိုုယ္လည္း ကိုုယ္ခ်င္းစားပါတယ္ ဓာတ္ပံုုေတြ အမ်ားၾကီး ရိုုက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘယ္သူမဆိုု ကိုုယ့္ပံုုေလးေတြ လွတယ္လိုု႔ေျပာရင္ သေဘာက်တာေပါ့။ မိန္းမဆိုုတာ အဘြားၾကီးျဖစ္တဲ့အထိ လွတယ္ေျပာရင္ သေဘာက်တဲ့သူခ်ည္းပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ဖဘဆိုုတာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အလွျပရမယ့္ေနရာမဟုုတ္ပါဘူး။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုုကိုု ေယာက်္ားေလး တစ္ဦးဦးက ပံုုမွန္အခ်ိန္မွာ ေခ်ာတယ္ လွတယ္ဒါ့အျပင္ ပံုုဆိုုးပန္းဆိုုးၾကီးမ်ား စသည္ျဖင့္ ေျပာတတ္ၾကေပမယ္လိုု႔၊  စိတ္ထဲရွိေပမယ္လိုု႔ ေယာက်္ားေတြရဲ႕ သဘာဝတရားအရ လိင္စိတ္ၾကြတဲ့ အခ်ိန္ဆိုုတာရွိတယ္။ ဒါကိုု ဘယ္သူမွ မကင္းႏိုုင္ၾကဘူး။ ရုုပ္သေဘာအရ အလိုုလိုု ေဖါက္ျပန္တတ္တဲ့ အေၾကာင္း္တရားတစ္ခုုပဲ။ အဲလိုုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကိုုယ့္ခ်စ္သူ ကိုုယ့္မိန္းမပံုုကိုု ၾကည့္ခ်င္တာ မဟုုတ္ဘူး တျခား လိင္စိတ္ၾကြေစတဲ့ ပံုုေတြ ကိုုယ္နဲ႔ မရင္းႏွီးတဲ့ မိန္းကေလးပံုုေတြ ေပါင္တိုု လည္ဟုုိက္ မေပၚ့တေပၚေလးေတြ ၾကည့္ခ်င္လာၾကတယ္၊ ရွာေဖြလာၾကတယ္။ ၾကည့္ျပီး ဒီတိုုင္းေနတာမဟုုတ္ဘူး။ လိင္စိတ္အဆာေျဖဖိုု႔ အသံုုးခ်ၾကပါတယ္။ ဒီလိင္စိတ္ဆိုုတာ ဗိုုက္ဆာလိုု႔တစ္ခုုခုုကိုု စားခ်င္စိတ္ျဖစ္သလိုုပါပဲ သဘာဝတရားအရၾကည့္မယ္ဆိုုရင္ မထူးဆန္းတဲ့ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္ လူမသိေအာင္ ေျဖရွင္းၾကရတာေပါ့။ ( ေယာက်္ားတိုုင္းလိုု႔ မဆိုုလိုုပါဘူး။ အမ်ားအားျဖင့္ေပါ့ေလ) ဟိုုတုုန္းက မိန္းကေလး မေပၚ့တေပၚပံုုေလးေတြဆိုုတာ ရွာရခက္ ၾကည့္တာေတာင္ သိုုသိုုဝွက္ဝွက္ေလး။ ခုုမ်ားေတာ့ ဖုုန္းထဲ စာတစ္လံုုးရိုုက္လုုိက္တာနဲ႔ တစ္ကိုုယ္တည္း ၾကည့္ခ်င္သလိုုၾကည့္လိုု႔ရေနတဲ့ ေခတ္ေရာက္ေနျပီမဟုုတ္လား။ ဒီေတာ့ ကိုုယ္မသိႏိုုင္တဲ့ အျခားတစ္ဘက္မွာ ဘယ္လိုုေတြ အသံုုးခ်ေနမယ္ဆိုုတာ မသိႏိုုင္ဘူး။ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္လိုု႔ လူၾကီးေတြက ရိပ္မိလိုု႔ သတိေပးရင္ နားမဝင္တဲ့ အရြယ္ေလးေတြဆိုုေတာ့လည္း ... သက္ျပင္းရွိဳက္ရင္း မေျပာေတာ့ပါဘူးေလေပါ့ေနာ္။
အသံုုးခ်တယ္ဆိုုတာကိုု ခ်ဲ႔ေတြးၾကည့္ျမင္ၾကည့္ရေအာင္ ..ဖဘမွာ closed group, secret group ေတြ ဖဲြ႕ျပီး ပြန္းေတြ လုုပ္ေနၾကတာ အမ်ားၾကီးပါ။ ပြန္းဆိုုတာ ႏွာကိစၥမ်ိဳးစံုုလုုပ္တာေတြကိုု ေျပာတာေနာ္။ မသိတဲ့နယ္က လူေတြ သိေအာင္ရွင္းျပတာပါ။ ျပည္တြင္းျပည္ပ လူမ်ိဳးစံုု စုုျပီး တင္ထားတဲ့ ပြန္းေတြလည္း ရွိမယ္။ ျမန္မာႏိုုင္ငံကလည္း ေခတ္မီွလာျပီေနာ္။ အဲလိုုေတြထဲကိုုမ်ား ကိုုယ့္ၾကည့္မရသူ တစ္ဦးဦးက ဓာတ္ပံုုကိုု ေဒါင္းလိုု႔ ပိုု႔လိုုက္မယ္ဆိုုရင္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုုင္ပါဘူး။ အင္တာနက္သတင္းေတြထဲမွာလည္း ကိုုယ့္မလိုုသူေတြ အပုုပ္ခ်လိုု႔ ဒုုကၡေရာက္ေနတဲ့သူေတြ ဒုုနဲ႔ေဒးပါ။

အသံုုးခ်တယ္ဆိုုတဲ့ ေနရာမွာ အေၾကာင္းရင္းက အရွက္ရေစခ်င္လိုု႔ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ကိုုယ့္အေကာင့္ လူမ်ား နာမည္ၾကီးခ်င္လိုု႔ အလြယ္လမ္းလိုုက္တာလည္း ျဖစ္ႏိုုင္တယ္။ စီးပြါးေရးအရ တစ္ခုုခုုလုုပ္ဖိုု႔ လူဝင္ေအာင္ ပဲြဆူေအာင္ ဖြလုုိက္တာလည္း ျဖစ္ႏိုုင္တယ္။ လူမ်ားလာရင္ စိတ္ၾကြေဆးက အစ ဘာသာေရးအလွဴခံတာအဆံုုး လုုပ္ခ်င္တာလုုပ္ လူသိသြားေအာင္ လုုပ္ႏိုုင္တာမ်ိဳးဆိုုေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတိဆိုုတာ ပိုုတယ္မရွိပါဘူးေနာ္။
facebookဆိုုတာ ေကာင္းေကာင္းမသံုုးတတ္ေသးရင္ သူမ်ားေတြ ဘယ္လိုုသံုုးေနသလဲ။ ကိုုယ့္ထက္ ကြ်မ္းက်င္သူေတြ ဘယ္လိုု သံုုးေနတာလဲ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါအံုုး။ ေခတ္မွီတိုုးတက္တဲ့ နည္းပညာေတြ တိုုးတက္ေနတဲ့ ေခတ္ထဲမွာ ဘာမွမသိလိုု႔ သိတဲ့လူေတြ သတိေပးတာ နားမဝင္လိုု႔ ျပႆ နာေတြ ျဖစ္လာရင္ အရင္ဆံုုး ကိုုယ္ပဲ ခံရမွာပဲဆိုုတာ သိထားရေအာင္လိုု႔ပါ။
စမတ္ဖုုန္းေတြရဲ႕ စြမ္းအား၊ အြန္လိုုင္းနည္းပညာ၊ ဖဘပိုုင္ရွင္ ဇူကာဘတ္ရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ အခုုေခတ္မွာ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ေတြ ဥပေဒေတြလည္း အေပၚယံလူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ သတင္းအျဖစ္သာ ရွိေနၾကျပီး တကယ္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အသံုုးမဝင္ပါဘူးဆိုုတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။
ဖဘကေန တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးဆက္သြယ္လိုု႔ အလြယ္တကူရလာၾကတယ္၊ ဖဘမွာ ပံုုေတြ ျမင္ေနရေတာ့ စိတ္ၾကြၾကတယ္၊ စိတ္ဆိုုတာ ဆာတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါေတာ့ လိင္စိတ္ၾကြလြယ္ၾကတာေပါ့။ ဖုုန္းေတြမွာ နည္းပညာတိုုးတက္မႈနဲ႔အတူ အသံုုးခ်တာေတြက မွားယြင္းလာၾကတယ္။ လိင္ပိုုင္းဆိုုင္ရာနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ေၾကညာေတြနဲ႔ ေဆာ့ဝဲလ္ေတြေရာင္းလာၾကတယ္။ အပန္းေျဖဖိုု႔ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖိုု႔ ေၾကညာလာၾကတယ္။ ေယာက်္ားေလးဆိုုတာကလည္း ပင္ပန္းတာကိုု အေၾကာင္းျပ အပန္းေျဖဖိုု႕႔ဆိုု မိန္းကေလးနဲ႔မွ အပန္းေျပသလိုုျဖစ္ၾကတယ္မဟုုတ္လားေနာ္။
ဆိုုပါေတာ့ စားေသာက္ဆိုုင္တစ္ခုုထဲမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဖုုန္းသံုုးေနတာကိုု ေတြ႕မယ္၊ အမိုုက္စားျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္ စိတ္အဆာေျဖဖိုု႔ လွမ္းကလိခ်င္တယ္။ ဖုုန္းထဲကေန ကိုုယ္ေရာက္ေနတဲ့နယ္နိမိတ္ သတ္မွတ္ျပီး ဘယ္နံပါတ္နဲ႔ သံုုးေနသလဲ ရွာလိုု႔ရတယ္။ ဖုုန္းနံပါတ္သိရင္ ဗိုုင္ဘာထဲ ထည့္ၾကည့္။ ဗိုုင္ဘာမွာ သူပံုုတင္ထားရင္ ေသခ်ာျပီ ဆက္သြယ္လိုု႔ရျပီ။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ လွမ္းၾကဴမယ္ ခ်ိန္းမယ္ လည္မယ္ ဘာလုုပ္ခ်င္လဲ အကုုန္ျဖစ္တယ္။ လြယ္လြန္းလိုု႔မွ စကားနဲ႔ေျပာေနရတာေတာင္ ခက္ပါေသးတယ္။ ျပည္ပႏိုုင္ငံေတြမွာ လြတ္လပ္ၾကတယ္၊ စည္းဆိုုတာ မရွိၾကဘူး၊ ဘာသာတရား အဆံုုးအမဆိုုတာ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ အသံုုးမဝင္ပါဘူး။ လြယ္တာေလးေတြ ေတြ႕မယ္၊ ေငြလည္းရွိတယ္၊ အခ်ိန္လည္းရတယ္ ကဲ .. ဘာလိုုေသးလဲ ဟိုုတယ္ကိုုသာ သြားၾကမယ္ .. ဆိုုသလိုုျဖစ္ေနတာေပါ့ေနာ္။

အားလံုုးကိုု ခ်ံဳၾကည့္မယ္ဆိုုရင္ အျပစ္ေတြ ေျပာေနတာမဟုုတ္ရပါဘူး။ ကိုုယ့္က်င့္တရားကိုု ဥပေဒနဲ႔ ထိန္းလိုု႔မရဘူး။ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ ဘာသာတရားအဆံုုးအမအသိက သတိမျမဲႏိုုင္ဘူးေနာ္။ ခံစားလိုုမႈအာရုုံက အားေကာင္းေနတဲ့အခါ စိတ္ဆိုုတာ ထိန္းမရတတ္ဘူး။ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ထားျပီး လိုုက္ေစာင့္ေရွာက္ေနလိုု႔မရဘူး။ စိတ္ဆာေနရင္ ပညာက စိတ္ကိုု မဦးစီးႏိုုင္ဘူး ပုုထုုဇဥ္ေတြမိုု႔လား။ စိတ္ေနာက္ကိုုယ္ပါ မွားတတ္ၾကတယ္။ မွားတာေတြမ်ားလာေတာ့ ရဲစိတ္ဝင္လာၾကတယ္။ အမွားဆိုုတာ တစ္ခါက်ဴးလြန္ဖူးရင္ က်ဴးလြန္ဖိုု႔ သတိၱအျပည့္ျဖစ္လာတတ္ၾကပါတယ္။ မွားေနတယ္လိုု႔ကိုု မထင္တတ္ၾကေတာ့ဘူးေလ။
အမ်ိဳးသားေတြလည္း ကိုုယ့္ဓာတ္ပံုု အြန္လိုုင္းတင္တာ သတိထားၾကပါအံုုး။ ကိုုယ္နဲ႔ ေျပာထားတဲ့ ခ်က္တင္ေတြ စုုထားျပီး မိန္းကေလးဘက္က သိကၡာခ်ႏိုုင္တယ္။ ကိုုယ့္အနာဂတ္မပ်က္စီးေစခ်င္ရင္ ေယာက်္ားေလးေတြလည္း သတိထားၾကပါေနာ္။ ကဲခ်င္ရင္ လိမ္ခ်င္ရင္ အစအဆံုုး ဖုုံးဖံုုးဖိဖိကြ်မ္းက်င္ဖိုု႔လိုုပါတယ္။ က်န္းမာေရးနဲ႔ မိသားစုုေတြကိုုလည္း ဂရုုစိုက္ပါေပ့ါေလ ...။
အဆိုုးအေကာင္းဆိုုတာ ေျပာတဲ့သူက ေျပာပဲေျပာႏိုုင္တာပါ။ သတိေပးႏိုုင္တာပါ။ တားျမစ္မႈ သတိေပးမႈနဲ႔အတူ အေၾကာင္းအရာေတြကိုု လူမုုန္းခံျပီး ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ရွင္းျပလိုုက္ပါတယ္။

က်င့္သံုုး၏ မက်င့္သံုုး၏ကေတာ့ ကိုုယ့္အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။

မိန္းကေလးေတြ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းၾကပါေစ။
အမ်ိဳးသားေတြလည္း သတိမလြတ္မိၾကပါေစနဲ႔။
ဒါမွ ဘဝေတြထဲ ရွိဳက္သံမ်ားတဲ့ ညတာမရွည္ေစဖိုု႔ပါ။
အသက္ၾကီးလာေတာ့ အေပါက္ဆိုုးလာတဲ့
ျဗစ္ေတာက္ ျဗစ္ေတာက္ ေျပာေနတဲ့ အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကိုုယ့္ဘာသာ သတိထားမိလာပါတယ္ ...။

ခင္မင္စြာျဖင့္
ခရစၥတလ္

Thursday, April 28, 2016

ကိုုယ္ေနခ်င္တဲ့ .. ဘဝ



လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္အတြင္း နည္းပညာရဲ႕ ေျပာင္းလဲတိုုးတက္မႈအရွိန္အဟုုန္ျမင့္မားသြားလုုိက္တာ ...။
တိုုးတက္ေျပာင္းလဲလာတဲ့ နည္းပညာရဲ႕ စြမ္းအားေတြၾကားမွာ လူမႈဘဝေတြလည္း ေျပာင္းလဲႏႈန္းျမင့္တက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေျပာငး္လဲမႈမ်ားထဲမွာ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုုးက်ိဳးေတြ ဒြန္တဲြ ယွဥ္တဲြပါလာခဲ့ပါတယ္။ တိုုးတက္မႈေတြေၾကာင့္ လူသားေတြ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘဝကိုု တည္ေဆာက္ခြင့္ရၾကတယ္၊ တည္ေဆာက္ဖိုု႔လြယ္လာၾကပါတယ္။ တစ္ဘက္ကလည္း အဆိုုးေတြက ကၽြဲကူးေရပါဆိုုသလိုု ကပ္ျငိပါလာတတ္စျမဲပါ။

လူတစ္ေယာက္ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္ သူ႔အသိဥာဏ္မွာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဘဝကိုု ဘယ္လိုုတည္ေဆာက္မယ္ဆိုုတာကိုု ေတြးမိသူလည္း ရွိတယ္။ ရည္မွန္းခ်က္မထားပဲ မီးစင္ၾကည့္ကေနၾကသူလည္း အမ်ားအျပားေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေလ့လာသတိထားၾကည့္ရင္ သူ႔အေျပာအဆိုု အေနအထိုုင္ အျပဳအမူေတြက သူဘာကိုု ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုုတာ ေဖၚျပေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႕တေလက သူတိုု႔ကိုုယ္တိုုင္ေတာင္ သတိမထားမိတာေတြ ရွိတတ္ပါေသးတယ္။

အသက္အရြယ္တစ္ခုုေရာက္တိုုင္း ကိုုယ္ဘာေတြ လုုပ္ျဖစ္ေနတတ္သလဲ၊ ရည္ရြယ္ထားတာေတြ လုုပ္ျဖစ္သလား၊ မလုုပ္ျဖစ္ခဲ့တာေတြက ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ကိုုယ္က ဘယ္ေနရာမွာ အားသာခ်က္ရွိလဲ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိမလဲ၊ ကိုုယ္ေနခ်င္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘဝကိုု ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ဖိုု႔ ဘာေတြ ၾကိဳးစားျပင္ဆင္သင့္လဲ ဘယ္လုုိေနထိုုင္သြားမွာလဲ .. စသည္ျဖင့္ ေတြးမိတဲ့သူေတြလည္း ရွိမယ္၊ မေတြးမိတဲ့သူေတြလည္း ရွိႏိုုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူသားနဲ႔ နည္းပညာအၾကား ဆက္စပ္မႈေတြကိုု အနည္းငယ္ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္...။

အခုုလိုုနည္းပညာေတြ ထြန္းကားေနတဲ့ ေခတ္ထဲမွာ ေမြးလာတဲ့ကေလး တစ္ႏွစ္သားအရြယ္ကေတာင္ ဖုုန္းသံုုးတတ္ေနပါျပီ။ လူသားေတြ တီထြင္ဖန္တီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ နည္းပညာေတြက လူေတြကိုု အေထာက္အကူျပဳဖိုု႔ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေနမေကာင္းလိုု႔ ေသာက္ရတဲ့ ေဆးေတြေတာင္ ေဘးထြက္ဆိုုးက်ိဳးေတြ ခံစားၾကရတာဆိုုေတာ့ နည္းပညာတိုုးတက္မႈေတြထဲမွာ ဘဝေတြ ေၾကမြပ်က္စီးၾကရတာလည္း သဘာဝတရားပဲလား မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး ...။

ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ရုုန္းကန္ၾကရတဲ့ လူမႈဘဝေတြထဲ လူသားေတြဟာ ထြက္ေပါက္ေတြ ရွာလာတတ္ၾကပါတယ္။ ရာသီပူျပင္းလိုု႔ ေအးမယ္ထင္တဲ့ ေနရာေလးေတြ ေရႊ႕ေျပာင္းေနၾကသလိုု စိတ္ခံစားမႈသက္သာေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ ရွာေဖြလာၾကပါတယ္။ အမွန္တကယ္ ရုုန္းကန္ေနၾကတဲ့ ဘဝေတြမွာ ပူေလာင္မႈေတြမ်ားေတာ့ ဘဝအသစ္တစ္ခုု လိုုခ်င္လာၾကတယ္၊ ဖန္တီးခ်င္လာတယ္၊ လက္ရွိဘဝက ေသာကေတြနဲ႔ ေဝးရာ တစ္ေနရာရာမွာ ဘဝအသစ္တဖန္ ရွင္သန္ခ်င္လာၾကတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္လိုုခ်င္တယ္၊ ခံစားမႈအသစ္ေတြ လိုုခ်င္လာၾကတယ္။ အဲဒီလိုုရွာေဖြရွင္သန္ေနထိုုင္ခ်င္လာတဲ့ စိတ္မွာ အမွားအမွန္ ခဲြျခားသိႏိုုင္တဲ့ အသိဥာဏ္ကေတာ့ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီေပၚမူတည္ျပီး ကဲြျပားျခားနားသြားပါတယ္။

အခုုေခတ္ လူမႈကြန္ယက္စာမ်က္ႏွာမွာ ဘဝအသစ္ဖန္တီးလိုုသူေတြအတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခုုအျဖစ္ တည္ေဆာက္ခြင့္ရလာပါတယ္။ ျပင္ပကမၻာက ရွင္သန္ေနရတဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘဝက ထြက္ေျပးခိုုလႈံရာ ဘဝအတုုတစ္ခုု ဖန္တီးတည္ေဆာက္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈ စိတ္သက္သာမႈေတြ ၾကိဳးစားၾကံေဆာင္လာၾကပါတယ္။

လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘဝမွာ တိုုးတက္ၾကိဳးစားလိုုစိတ္၊ ေအာင္ျမင္မႈကိုု ႏိုုးၾကားေဆာင္ရြက္လိုုစိတ္၊ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္ဆံတဲ့ အရည္အေသြးေတြ က်ဆင္းသြားပါတယ္။ ဘဝအတုုထဲသာ ခံုုမင္လာတယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္လာတယ္ ၾကာလာေတာ့ ဖန္တီးထားတဲ့ ဘဝက သိပ္အေရးပါလာပါေတာ့တယ္။ ျပင္ပလက္ေတြ႕ဘဝမွာေတာ့ ကိုုယ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ ျပင္ျပီး၊ ဘဝသင္ခန္းစာေတြ အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ႔ ဆက္လက္ၾကိဳးစားလိုုစိတ္ ျပင္းျပမႈမရွိေတာ့ပါဘူး။ တနည္းအားျဖင့္ စိတ္ဓာတ္က်ေနသူေတြအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ၾကိဳးစားမႈေတြ မျပဳလုုပ္ႏိုုင္ေတာ့ပါဘူး။ အမွားအမွန္ ခဲြျခားႏိုုင္စြမ္းအားလည္း က်ဆင္းသြားျပီး ေရစုုန္အတိုုင္း ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ေမ်ာေနၾကပါေတာ့တယ္။

ဒီအေၾကာင္းအရာေတြထဲ ေယာက်္ားမိန္းမ ခဲြျပီး သံုုးသပ္ထားတာမဟုုတ္ပါဘူး၊ လူသားတစ္ဦးအေနနဲ႔ပဲ ရွဳျမင္ေတြးၾကည့္တာပါ။ လူသားတစ္ဦး ေအာင္ျမင္မႈ ဘာေၾကာင့္ မရသလဲ၊ သူေနခ်င္တဲ့ ဘဝကိုု ဘာေၾကာင့္ မတည္ေဆာက္ႏိုုင္ပဲ အရွံဳးေတြနဲ႔သာ ရင္ဆိုုင္ေနရသလဲဆိုုတာ ေထာက္ျပခ်င္တာပါ။ နည္းပညာေတြေၾကာင့္ အေထာက္အကူရျပီး ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ ဘဝေတြအေၾကာင္းေတာ့ အထူးအေထြ ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဆန္းသစ္လာတဲ့ နည္းပညာမ်ားရဲ႕ ေအာက္မွာ လူ႕ဘဝေတြ အမွတ္မထင္ ပ်က္စီးသြားၾကတယ္ဆိုုတာ သတိျပဳ ဖိုု႔ သတိေပးတဲ့ သူေတြ၊ စာတိုု စာရွည္ေရးတဲ့သူေတြ မ်ားလာပါျပီ။ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘဝက သဘာဝတရားေတြကိုု ခ်စ္တတ္ပါေစ။ သဘာဝတရားေတြကိုု ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးေနရတဲ့ သတိေပးေနရတဲ့ ေခတ္ေရာက္ေနပါျပီ ...။

ဆက္ပါအံုးမည္ ...

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခရစၥတလ္

စဥ္းစားရင္း ေတြးရင္း ...။




ေဆာင္ရြက္စရာကိစၥေလးေတြ မ်ားလြန္းေနတဲ့ ကာလမွာပဲ တကုုိယ္တည္း ေတြးေနမိတဲ့ အေတြးေတြ စိတ္ထဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ေပၚလာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ အေတြးေတြက အမ်ားနဲ႔ ဆိုုင္တယ္၊ တခ်ိဳ႕အေတြးေတြက ကိုုယ္တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔သာ ဆိုုင္တယ္ဆိုုျပီး ခဲြျခားလိုုက္ပါတယ္။ အမ်ားနဲ႔ဆိုုင္တယ္ အမ်ားကိုု ေျပာသင့္ျပီလား၊ အခ်ိန္အခါ ေစာင့္ၾကည့္ျပီး ေျပာသင့္တဲ့အခ်ိန္လား ထပ္စဥ္းစားျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာတဲ့အခါ နားဝင္ဖိုု႔ နားေထာင္ေကာင္းဖိုု႔ အျမင္မမွားေစဖိုု႔ ဂရုုျပဳရတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြလည္း ရွိတတ္ပါေသးတယ္။

တဆက္တည္း က်မ ဘယ္လိုုလိုုေျပာေျပာ က်မအေပၚ နားလည္ေပးတဲ့ သူေတြကိုု တခ်ိန္တည္း သတိရမိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ယံုုၾကည္မႈဆိုုပါေတာ့...။ က်မ ဘယ္လိုုေျပာေျပာ အေၾကာင္းတစ္ခုုခုုရွိရမယ္၊ ေျပာရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သူ႔မွာ ရွိမွာပါ။ သူက ေကာင္းေစခ်င္လိုု႔ အမုုန္းခံ ေျပာေနတာျဖစ္မယ္ ..အခုုလိုုနားလည္ေပးေနျခင္းေတြနဲ႔ ယံုုၾကည္မႈေတြက တည္ေဆာက္ဖိုု႔လည္း မလြယ္ဘူးေနာ္။

အေမ .. အသက္ ၇၀ေက်ာ္ထဲ ေရာက္လာျပီျဖစ္တဲ့ အေမတစ္ေယာက္ တခါတေလ သမီးျဖစ္သူဆီ ရင္ဖြင့္ေလ့ရွိတယ္။ ေဆးမ်ားစြာနဲ႔ အသက္ဆက္ေနရျပီး အသက္ၾကီးရင့္လာေနျပီျဖစ္တဲ့ အေမရဲ႕ တခ်ိဳ႕ အယူအဆေလးေတြက ကေလးတစ္ေယာက္လိုု႔ အျပစ္ကင္းတဲ့ လဲြမွားမႈေလးေတြရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ သူေစတနာနဲ႔လုုပ္တယ္ ေျပာတယ္ သူ႔ကိုု အထင္လဲြတယ္ဆိုုတာမ်ိဳး၊ သူေမ ွ်ာ္လင့္တာေလး ျဖစ္မလာတတ္တဲ့အခါေတြမ်ိးေတြမွာေပါ့၊ က်မက ေခ်ာ့တခါ ေျခာက္တလွည့္နဲ႔ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္တဲ့ အခါေတြလည္းရွိပါတယ္၊ အမုုန္းခံ ေျပာရတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတယ္၊ ေခ်ာ့ျပီး ေလေျပေလးနဲ႔ ေျပာျပမိတာေတြရွိပါတယ္။ တခါတေလ ဆူမိတာေတြ ရွိလိုု႔ ျပန္ေတာင္းပန္ရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ အေမနဲ႔ သမီးအၾကား ျဖစ္တည္ေနေသာ ယံုုၾကည္မႈပါပဲ။ က်မ ဘယ္လိုုေျပာေျပာ အေမဆိုုတာကေတာ့ သားသမီးကိုု မုုန္းတတ္သူမ်ိဳးမွ မဟုုတ္ပဲေနာ္။

ေမာင္ႏွမေတြ .. အမ်ိဳးထဲက ေမာင္ႏွမေတြထဲမွာ က်မက အငယ္ဆံုုးအျဖစ္ လူ႔ေလာကၾကီးထဲ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အစ္ကိုုေတြ အစ္မေတြ ခ်ီပိုုး ထမင္းခြံ႕ စေနာက္ၾကနဲ႔ အလိုုလိုုက္ေပးၾကတာမ်ားပါတယ္။ သူတိုု႔ေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈ ကိုုယ့္အေပၚ စာနာမႈ ယံုုၾကည္မႈေတြကိုု က်မကလည္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ သူတိုု႔ကိစၥေတြမွာ အမုုန္းခံ ဝင္ေျပာရတာေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္၊ ဆိုုးလိုုက္ ခၽြဲလိုုက္နဲ႔ ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦးနားလည္ထားၾကတယ္ အခုုိက္အတန္႔ေတာ့ အထင္လဲြတာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုုင္ေပမယ့္ မိဘေတြဆီက ဆင္းသက္လာတဲ့ ေသြးေတြ၊ ဘိုုးဘြားေတြရဲ႕ စီးဆင္းေနေသာ ေသြးေတြဟာ က်မတိုု႔ေတြရ႕ဲ႕ ကိုုယ္ခႏၶာဆီမွာ စီးဆင္းေနတာျဖစ္လိုု႔ ဘယ္လိုုမုုန္းမုုန္း တေန႔ျပံဳးႏိုုင္ၾကပါတယ္။

ဘဝမွာ က်မ ခ်စ္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ က်မက ေျပာေသာ စကားမ်ားကိုု နားလည္တတ္သလိုု၊ မေျပာျဖစ္ေသာ စကားမ်ားကိုုပါ နားလည္ေပးတတ္တဲ့ က်မထက္ ၆-လၾကီးျပီး ဗုုဒၶဘာသာမဟုုတ္တဲ့ မြတ္စလင္သူငယ္ခ်င္းမေလးျဖစ္ပါတယ္။ တခါတုုန္းက က်မကသာ ေယာက်္ားဘဝရရင္ သူမကိုု ယူမွာလိုု႔ ေျပာခဲ့မိဖူးတယ္။ က်မမွာလည္း ဘာသာမတူတဲ့ သူေတြကိုု မႏွစ္သက္တာ တခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်မအခ်စ္ဆံုုးသူငယ္ခ်င္းကိုု သတိရမိတိုုင္း ကိုုယ္နဲ႔ အၾကိဳက္မတူ အျမင္မတူ အယူအဆ မတူတဲ့ ဘာသာျခားတိုုင္း ဆိုုးတယ္ဆိုုတဲ့ အျမင္ကိုု ဖယ္ခြါႏိုုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ အမုုန္းတရားတခ်ိဳ႕ကိုု သတိထားခဲ့ႏိုုင္ပါတယ္။
က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမေလးက အခုုဖဘထဲမွာရွိေနပါတယ္။ အခုုလည္း သူျငိမ္ျငိမ္ေလး နားလည္ေပးေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ ...။

ဖဘၾကီး .. ဒီကြန္ယက္ၾကီးထဲမွာ ႏွစ္အတန္ၾကာ အတူရွိေနတဲ့သူေတြက က်မရဲ႕ အေၾကာင္း အားလံုုးမဟုုတ္ေတာင္ အေတာ္အသင့္ေတာ့ သေဘာေပါက္နားလည္ေနၾကေလာက္ပါျပီ။ က်မေရးေနတဲ့ စာေတြ ေျပာင္းသြားတာ အျမင္ေတြက စီးဆင္းသြားတဲ့ ကြန္႔မန္႔ေတြ ေျပာင္းသြားတာ၊ ကြန္ယက္ထဲက လူေတြကိုု ဆက္သြယ္ ဆက္ႏြယ္မႈပံုုစံေျပာင္းခဲ့တာေတြကိုု နားလည္ေပးေနၾကလိုု႔သာ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္အထိ အတူရွိေနၾကတာမဟုုတ္လားေနာ္။

ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာတာေတာ့ မဟုုတ္ရပါဘူး၊ ဖဘကိုု အတန္ၾကာပိတ္ျပီး ျပန္ဖြင့္သံုုးတဲ့အခါ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ထားျပီး သံုုးခဲ့ပါတယ္။ က်မကိုုယ္ က်မလည္း သတိနဲ႔ သံုုးမယ္၊ ကုုိယ့္ေၾကာင့္ တစ္ပါးသူ ထိခိုုက္နစ္နာေအာင္ မသံုုးမိဖိုု႔ ဂရုုစိုုက္ရမယ္၊ ကိုုယ္ေရးလိုုက္တာ သူမ်ားမွာ အထင္လဲြႏိုုင္မလားဆိုုတာ စဥ္းစားတတ္လာတယ္။ အထင္လဲြသြားရင္လည္း က်မျပန္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တခါတေလ ကြန္မန္႔ေတြ အဖ်က္ခံရတယ္၊ သူေတာ့ ကိုုယ့္ကိုု အထင္လဲြသြားျပီ အဲ့အခါမ်ိဳးေတြဆိုု ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနလိုုက္ရတယ္၊ စိတ္ဆိုုးေနခ်ိန္ သြားေတာင္းပန္လည္း ရန္ေတြ႕လြတ္ႏိုုင္တာဆိုုေတာ့ ျငိမ္ျငိမ္ေလး နားလည္ေပးေနမိတဲ့အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။

ထူးျခားတာက ဒီအေကာင့္ထဲမွာလည္း တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးမတည့္ၾကဘူး ဒါေပမယ့္ က်မအေကာင့္ထဲေတာ့ အတူရွိေနၾကတာကိုုလည္း သတိထားမိလာတယ္။ က်မနဲ႔ အျမင္မတူသူေတြ အယူအဆမတူေတြလည္း ရွိေနၾကတယ္ေနာ္ ..ဒါေပမယ့္ က်မတိုု႔အားလံုုး ဇူကာဘတ္ရဲ႔ သခ်ၤာဘာသာရပ္ထဲက အစုုကိုု အေျခခံတည္ေဆာက္ထားတဲ့ လူမႈကြန္ယက္ဖဘထဲ နားလည္မႈတစ္ခုု ယံုုၾကည္မႈတစ္ခုုနဲ႔ တစုုတေဝးတည္း ေနထိုုင္ၾကပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ က်မေရးတင္မယ့္ ပိုုစ့္တစ္ခုုခုုက ဖတ္မိတဲ့သူတစ္ဦးဦးကိုု စိတ္ထိခိုုက္မိေစမယ္ဆိုုရင္ မေရးျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။ အခုုေတာ့ က်မေရးခ်င္ေနမိတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုုရွိေနတယ္၊ ဖတ္မိရင္ က်မကိုု မုုန္းၾကဖိုု႔က ရာခိုုင္ႏႈန္းမ်ားေနတယ္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ အမုုန္းခံျပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေလာက္ပဲ နားလည္ျပီး အက်ိဳးရွိမယ္ဆိုုရင္လည္း ေရးခ်လိုုက္ေတာ့မယ္ စိတ္ကူးမိေနတဲ့အေၾကာင္း ...။



ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္

ခရစၥတလ္



စာၾကြင္း

=====

ေရးမယ့္အေၾကာင္းကေလ ...

ႏိုုင္ငံေရးလည္း မဟုုတ္ဘူး၊ ႏိုုင္ငံေရးအေၾကာင္းကိုု တစ္စံုုတစ္ေယာက္က ကူညီေတာင္းလိုု႔ အေကာင့္ခဲြျပီး သီးျခားေရးေပးေနတယ္။ သိတဲ့လူလည္း ရွိေကာင္းရွိမယ္။ သတိမထားမိတဲ့ သူေတြက ပိုုမ်ားမယ္ ...။

စီးပြါးေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာ အေကာင့္အသစ္ဘက္မွာပဲ ေရးေတာ့မွာ ...။

ဘာသာေရးလား .. ကိုုယ့္ဘာသာေတာင္ ကန္းေနေသးတာဆိုုေတာ့ အမွန္တကယ္လမ္းေၾကာင္းမွန္ေနသူေတြကိုုသာ ပံ့ပိုုးကူညီပါရမီျဖည့္ဖိုု႔သာ အားသန္ပါတယ္။ ဒါဝါသနာလိုု႔ ေခၚမလား ...။

ပါစင္နယ္လား .. အိုု ေဝးပါေသးတယ္၊ ကမၻာေပၚမွာ ယံုုၾကည္ရဆံုုး အေမ့ကိုုေတာင္ ေျပာတတ္သူမဟုုတ္ဘူး ...။wink emoticon

Sunday, March 6, 2016

ေမတၱာကမၻာ၏ စြမ္းေဆာင္မႈအႀကီးမားဆံုးေသာ တရား(၂) ပါး

၂၀၁၃-ခုုႏွစ္ ျမန္မာႏိုုင္ငံ ရန္ကုုန္ျမိဳ႕ ရွိ ေရႊဂံုုတိုုင္အထူးကုုေဆးခန္း ဓမၼသဘင္တြင္
ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသဆရာေတာ္ၾကီးေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ
ေမတၱာကမၻာ၏ စြမ္းေဆာင္မႈ အၾကီးမားဆံုုးေသာတရား ၂-ပါးအေၾကာင္း တရားေဒသနာေတာ္



ေမတၱာဆိုုတာ .. တစ္ကမၻာလံုုးအႏွံ႕ ထားရမွာျဖစ္လိုု႔
ေမတၱာကမၻာ
အားလံုုးရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြါးကိုု လိုုလားတဲ့စိတ္ဓာတ္၊
တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆိုုရင္ မိတ္ေဆြတိုု႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကိုု ေမတၱာလိုု႔ ေခၚတာ ...။

ေမတၱာလိုု႔ဆိုုတဲ့ စကားလံုုးနဲ႔ မိတ္တဆိုုတဲ့ စကားလံုုးဟာ
မိတ္တဆိုုတဲ့ စကားလံုုးကေန ဆင့္ပြါးျပီးေတာ့ ေမတၱာဆိုုတဲ့ စကားလံုုးျဖစ္ေပၚလာတာ …။

မိတ္တဆိုုတာ ခ်စ္ခင္သူလိုု႔ အဓိပၺါယ္ရတယ္ ...။
မိတ္ေဆြဆိုုတာ ခင္မင္ျပီးေတာ့ အက်ိဳးစီးပြါးကိုု လိုုလားတဲ့ သူေတြကိုု မိတ္ေဆြလိုု႔ေခၚတာ။
အဲ့ဒီမိတ္ေဆြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကိုု ေမတၱာလိုု႔ေခၚတာပဲ။
အဲဒီေမတၱာဟာ တစ္ကမၻာလံုုးအႏွံ႕  အကန္႔အသတ္မရွိ ထားရမွာျဖစ္လိုု႔ ေမတၱာကမၻာ …
အလြန္က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ေမတၱာတရား။
အဲဒီေမတၱာရွိေသာ္လည္းပဲ ေမတၱာကမၻာကိုု တည္ေဆာက္ႏိုုင္ဖိုု႔ဆိုုတာ အရည္အခ်င္း ၂-ရပ္ ျပည့္စံုုဖိုု႔ လိုုအပ္တယ္ေပါ့။
ေမတၱာရွိတိုုင္း စြမ္းေဆာင္ႏိုုင္မွာ မဟုုတ္ဘူး။

ျမတ္စြာဘုုရားသခင္ကိုုယ္ေတာ္ျမတ္ဟာ  သတၱဝါေတြရဲ႕ အက်ိဳးကိုု လိုုလားတဲ့ေနရာမွာ ေမတၱာတရားဆိုုတာ ဘုုရားကိုု မွီႏိုုင္ေလာက္တဲ့အတိုုင္းအတာ ဘုုရားကိုု မီွတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ မရိွဘူးေပ့ါ။ အားလံုုးအေပၚမွာ ေမတၱာထားႏိုုင္တယ္ ..
ဘာျဖစ္လိုု႔ ေမတၱာထားႏိုုင္တုုန္းဆိုုရင္ ျမတ္စြာဘုုရားမွာ ေဒါသဆိုုတဲ့ အမုုန္းတရားဟာ ဝါသနာနဲ႔ တကြ ပယ္ထားျပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အေငြ႕အသက္ေလးေတာင္ မက်န္ေအာင္၊
သန္႔စင္တဲ့ေမတၱာတရားဟာ ျမတ္စြာဘုုရားမွာ  အျပည့္အဝရွိတယ္။
အားလံုုးေသာ သတၱာဝါေတြရဲ႕ အေပၚမွာ အက်ိဳးစီးပါြးကိုု လိုုလားတဲ့စိတ္ဓာတ္ အျပည့္အဝရွိတယ္။

ဘုုန္းၾကီးတိုု႔တေတြမွာ ေမတၱာထားတယ္လိုု႔ဆိုုတာေတာင္ ကိုုယ္နဲ႔ အဆင္ေျပတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ေပၚသာ ထားႏိုုင္တာ၊ အဆင္မေျပတဲ့ ပုုဂိၢဳလ္အေပၚမွာဆိုုရင္ သက္ေရာက္ဖိုု႔ ေမတၱာဆိုုတာ ေတာ္ေတာ္ခဲယဥ္းတယ္ေပါ့။
ေနာက္တစ္နည္းအားျဖင့္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျပန္အလွန္အက်ိဳးျပဳေနတဲ့ ပုုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြ အေပၚမွာသာ ကိုုယ့္ရဲ႕ ေမတၱာေရာက္ရွိျပီးေတာ့ ကိုုယ္နဲ႔ မသိဖာသာေနၾကတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚမွာ ေမတၱာက ေရာက္ခ်င္မွ ေရာက္တယ္ေပါ့။

အဲေတာ့ ပုုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိဳးလုုံးဆိုုပါစိုု႔ …။
- မိမိကိုုယ္ေပၚမွာရွိတဲ့ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္
- ကိုုယ္နဲ႔ ခ်စ္ခင္တဲ့ ပုုဂိၢဳလ္ အေပၚမွာ ေရာက္ရွိတဲ့ ေမတၱာ စိတ္ဓာတ္
- သာမန္ ပုုဂၢိဳလ္ ကိုုယ္နဲ႔ မသိတဲ့ သာမန္ပုုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္
- ကုုိယ္နဲ႔ မတည့္တဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ ကိုုယ္ရဲ႕  ရန္သူသဖြယ္ဆက္ဆံရတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚမွာေရာက္တဲ့ေမတၱာဆိုုတာေပါ့။
ဒီေမတၱာေလးမ်ိဳးလံုုး တန္းတူညီတူ ထားႏိုုင္ဖိုု႔ဆိုုတာ အင္မတန္ခဲယဥ္းတ့ဲအရာတစ္ခုုေပါ့ …။

ကိုုယ့္အေပၚမွာ ကိုုယ့္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြါးကိုု လိုုလားသေလာက္ ကုုိယ့္ရဲ႕ မိတ္ေဆြအေပၚမွာ ထားႏိုုင္တဲ့ ေမတၱာဟာ ကိုုယ္နဲ႔ တန္းတူညီမွ်ဆိုုတာ သာမန္ပုုဂိၢဳလ္ေတြ ထားႏိုုင္ဖိုု႔ ခဲယဥ္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ နဲနဲေလး ကိုုယ့္အေပၚမွာေတာ့ သာေကာင္းသာေနလိမ့္မယ္။

အဲေတာ့ ျမတ္စြာဘုုရားက်ေတာ့ ဒီလုုိမဟုုတ္ဘူး။
မိမိနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ပုုဂၢိဳလ္ေပၚထားတဲ့ ေမတၱာ၊ မိမိနဲ႔ မသိတဲ့ပုုဂိၢဳလ္ေပၚထားတဲ့ ေမတၱာ၊ မိမိအေပၚ ရန္လုုပ္ေနတဲ့ပုုပုုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာဆိုုတာ တသားတည္းပဲ တညီတည္းပဲ။ ေမတၱာဆိုုတာ တသားတည္းပဲတညီတည္းပဲ ခဲြျခားလိုု႔မရပါဘူး၊ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္က တေျပးညီျဖစ္ေနတယ္။ ဒါက စိတ္ဓာတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာ ေလ့က်င့္ထားသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုုရားက်ေတာ့ စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာ အညစ္အေၾကးေတြ လံုုးဝဖယ္ရွားႏိုုင္လိုု႔ perfect ျဖစ္သြားျပီေပါ့။ ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အစြန္းအျငိမရွိ။
ဘုုန္းၾကီးတိုု႔တေတြရဲ႕ ေမတၱာဟာ တစ္ဘက္ေစာင္းနင္းျဖစ္ေနတတ္တယ္ေပါ့။
ျမတ္စြာဘုုရားရဲ႕ ေမတၱာက်ေတာ့  ကမၻာမွာရွိၾကတဲ့ သတၱဝါေတြ အားလံုုးအေပၚမွာထားႏိုုင္တဲ့ ေမတၱာ၊  တေျပးညီထားႏိုုင္တဲ့ ေမတၱာျဖစ္လိုု႔ ေမတၱာကမၻာ။

အဲဒီေမတၱာကမၻာလိုုမ်ိဳး ေဖၚေဆာင္ႏိုုင္ဖိုု႔ဆိုုတာက်ေတာ့ ၾကီးမားတဲ့ အရည္အခ်င္း ၂-ရပ္ရွိဖိုု႔လိုုတယ္တဲ့။
အဲဒီအရည္အခ်င္း ၂-ရပ္က ဘာလဲလိုု႔ဆိုုရင္ …
(၁) အသိပညာနဲ႔
(၂) အၾကင္နာတရားပဲျဖစ္တယ္ေပါ့။

ပါ႒ိစကားလံုုးနဲ႔ ေျပာတဲ့အခါ ပညာနဲ႔ ကရုုဏာ။ ပညာလည္းရွိရမယ္။ ကရုုဏာလည္း ရွိရမယ္။
ပညာနဲ႔ကရုုဏာ ႏွစ္ဘက္အစံုုရွိတဲ့ ပုုဂိၢဳလ္ကသာလ်ွင္ ခိုုင္မာတဲ့ ေမတၱာကမၻာကိုု တည္ေဆာက္ႏိုုင္မွာျဖစ္တယ္။ က်န္တဲ့ ပုုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ရင္ထဲႏွလုုံးထဲမွာ ေမတၱာဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ကရုုဏာပညာဘက္က ၂-ခုု ထိန္းညွိထားႏိုုင္ျခင္း ဒီအရည္အခ်င္း ၂-ရပ္ျပည့္စံုုေအာင္မရွိဘူးဆိုုရင္ ေဖၚေဆာင္တဲ့အခါမွာ ေအာင္ျမင္ဖိုု႔ အင္မတန္မွ ခက္ခဲတယ္။ လဲြေခ်ာ္သြားႏိုုင္တယ္ေပါ့။

ဆိုုပါစိုု႔ ေမတၱာေတာ့ ရွိတယ္ .. အားလံုုးရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြါးကိုု လုုပ္ခ်င္တယ္။ သာမန္အားျဖင့္ ၾကည့္မယ္ဆိုုရင္အမ်ားေကာင္းက်ိဳးေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးခ်င္တယ္၊ ပရဟိတလုုပ္ငန္းေတြ လုုပ္ခ်င္တယ္၊ လူမႈေရးေတြ လုုပ္ေပးခ်င္တယ္။ အဲဒီလိုုလုုပ္ေပးခ်င္တဲ့အခါ ဒီလုုပ္ငန္းကိုု ေဖၚေဆာင္ႏိုုင္တဲ့ အသိပညာ၊ သတၱဝါေတြ အေပၚမွာ အားလံုုးအေပၚမွာ ထားႏိုုင္တဲ့ အၾကင္နာဆိုုတဲ့ ကရုုဏာ .. ဒီ၂-ခုုရွိမွ အျပည့္အဝ ေဖၚေဆာင္ေပးႏိုုင္တယ္။

ပညာေတာ့ ရွိပါရဲ႕  ကရုုဏာမရွိဘူးဆိုုလိုု႔ရွိရင္ မိမိေမတၱာဟာ တိမ္းေစာင္းျပီးေတာ့ သြားႏိုုင္တယ္ေပါ့။
ေနာက္ဆံုုးမွာ ပညာထက္လြန္းအားၾကီးလာျပီးေတာ့ ကရုုဏာတရားကင္းမဲ့လာတဲ့ ပုုဂိၢဳလ္ဟာ ရက္စက္တဲ့ ပုုဂိၢဳလ္မ်ိဳး ျဖစ္သြားတတ္ေသးတယ္တဲ့။
ပညာရွိေပမယ္လိုု႔ အၾကင္နာတရားက ထိန္းကြပ္မေပးလိုု႔ရွိရင္ လမ္းေခ်ာ္သြားႏိုုင္ေသးတယ္ေပါ့။

ပညာတရားရွိမွ မိမိက ေမတၱာဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ ပညာတရားရိွျပီဆိုုရင္ လုုပ္သင့္တာ မလုုပ္သင့္တာ ခဲြျခားသိတတ္တယ္။ လုုပ္သင့္တာ မလုုပ္သင့္တာ ခဲြျခားသိျခင္းအားျဖင့္ မိမိရဲ႕ ေမတၱာတည္ေဆာက္တဲ့အခါ ဒီပညာကေနျပီးေတာ့ လုုပ္သင့္ မလုုပ္သင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ႏႈိင္းဆႏိုုင္ျပီး လုုပ္သင့္တာကိုု လုုပ္ေပးျခင္း၊ မလုုပ္သင့္တာကိုု ေရွာင္ရွားႏိုုင္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိရဲ႕ ေမတၱာတရားဟာ စြမ္းေဆာင္မႈေတြ ျပည့္လာတယ္လိုု႔ ဒီလုုိေျပာရမယ္။

အဲေတာ့ ပညာေတာ့ ရွိျပီ ကရုုဏာတရားမရွိဘူးဆိုုရင္ လုုပ္သင့္တာ မလုုပ္သင့္တာေတာ့ သိတယ္၊ သိုု႔ေသာ္ တဘက္သားအေပၚမွာ အၾကင္နာတရားမရွိဘူးဆိုုတဲ့အခါမွာ  လုုပ္သင့္တာေတာ့ သိတယ္ လုုပ္မေပးဘူး။
မလုုပ္သင့္မွန္းေတာ့ သိတယ္ လုုပ္လုုိက္တယ္။
အၾကင္နာမရွိသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ …။
အဲဒီလိုု ပညာေတာ့ ရွိတယ္ ကရုုဏာမရွိဘူးဆိုုရင္လည္း လမ္းလဲြသြားႏိုုင္တယ္။

ေမတၱာအေျခခံထားလိုု႔ အၾကင္နာတရားကေတာ့ အျပည့္အဝရွိပါတယ္၊ ၾကင္နာတယ္ သိုု႔ေသာ္ လုုပ္သင့္တာနဲ႔ မလုုပ္သင့္တာ ခြဲျခားသိႏိုုင္တဲ့ ပညာအားနဲေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေကာင္းတယ္ထင္ျပီး လုုပ္ေပးလိုုက္တယ္ အဆိုုးျဖစ္သြားတယ္၊ မေကာင္းဘူးထင္ျပီး မလုုပ္ပဲေနလိုုက္တယ္ အဆိုုးျဖစ္သြားျပန္ေရာ။
ဆိုုလိုုတာကေတာ့ ပညာလည္းရွိရမယ္ ကရုုဏာလည္း ရွိရမယ္။ ဒီႏွစ္ခုုျပည့္စံုုေအာင္ရွိဖိုု႔လိုုတယ္လိုု႔ဆိုုတယ္။ ဒါေၾကာင့္မိုု႔ ျမတ္စြာဘုုရားရဲ႕ သတၱဝါေတြ အေပၚမွာ စြမ္းေဆာင္မႈေပးတဲ့ ၾကီးမားဆံုုးေသာ အရည္အခ်င္း  ၂-ရပ္ဆိုုတာ ကရုုဏာနဲ႔ပညာပဲျဖစ္တယ္တဲ့။

သတၱဝါေတြရဲ႕  ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ လိုုလားျပီး အပင္ပန္းခံျပီး လုုပ္ေပးႏိုုင္တာဟာ ကရုုဏာေၾကာင့္၊
လုုပ္တဲ့အခါမွာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းအတိုုင္း လုုပ္သင့္တာကိုု လုုပ္တယ္။ ေရွာင္သင့္တာကိုု ေရွာင္တယ္ ဒါၾကေတာ့ ပညာရဲ႕ အခန္းက႑။ ပညာနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ျပီးေတာ့ ေဆာင္သင့္တာနဲ႔ ေရွာင္သင့္တာ သိဖိုု႔လိုုအပ္တယ္ေပါ့။

ကိုုယ့္က်င့္သီလေတာင္ ျမတ္စြာဘုုရားက ၂-မ်ိဳးခဲြျပီးေတာ့ ေဟာတယ္။ စာရိတၱသီလနဲ႔ ဝါရိတၱသီလတဲ့။
စာရိတၱဆိုုတာ က်င့္သုုံးရမယ့္တရား၊ ဝါရိတၱဆိုုတာ ေရွာင္ရမယ့္တရား။ ဘယ္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဆာင္ရန္နဲ႔ ေရွာင္ရန္ ၂-ခုုရွိေနတာပါပဲ။ အဲဒီႏွစ္ခုုကိုု မလဲြမွားေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေပးႏိုုင္တာ ပညာဆိုုတ့ဲ အရည္အခ်င္းပဲေပါ့။ ကရုုဏာရွိျပီး ပညာမရွိရင္ လဲြမွားတဲ့လမ္းစဥ္ကိုု ခ်မွတ္ျပီး လဲြမွားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကိုု ေလ ွ်ာက္ရင္ ဒုုကၡေရာက္တာပဲေပါ့။ ကရုုဏာေတာ့ ရွိပါတယ္ ပညာမျပည့္စံုုဘူးဆိုုရင္ ခ်မွတ္တဲ့ လမ္းစဥ္ဟာ လဲြႏိုုင္တာပဲေပါ့။

ပညာေတာ့ ရွိတယ္ ကရုုဏာမရွိဘူးဆိုုျပန္ရင္လည္း အၾကင္နာတရား ထားရမယ့္ေနရာမွာ မထားပဲနဲ႔ စိတ္ရွည္ျခင္း သည္းခံျခင္းဆိုုတာေတြ မရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ ကရုုဏာတရားကင္းမ့ဲသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သူတဘက္သားအေပၚမွာ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈမရွိႏိုုင္ဘူးတဲ့။
ဒါေၾကာင့္မိုု႔ ကရုုဏာနဲ႔ ပညာဟာ ေမတၱာကမၻာမွာ အေရးအၾကီးဆံုုးတရား ၂-ခုုျဖစ္တယ္ေပါ့။

လုုပ္ငန္းေသးတာ ၾကီးတာ အဓိက မဟုုတ္ဘူး၊ မိမိတိုု႔ အတိုုင္းအတာအရ မိမိတိုု႔ ေဆာင္ရြက္တဲ့ လုုပ္ကိုုင္တဲ့ကိစၥေတြမွာ လုုပ္ကိုုင္ေဆာင္ရြက္တဲ့ အခါမွာ အက်ိဳးစီးပြါးကိုု လိုုလားတယ္ဆိုုတဲ့ ေမတၱာအရင္းခံျပီးေတာ့ ဒီလိုုလုုပ္တဲ့အခါမွာ လဲြမွားမႈမရွိေအာင္ ပညာဆိုုတာ ထက္ျမက္ေနေအာင္ ဆည္းပူးအားထုုတ္ေနၾကရတယ္။ စဥ္းစားၾကရတယ္။ အသိပညာေတြ တိုုးတက္ေနေအာင္ ေလ့လာေနၾကရတယ္။ ပညာရွိမွ မိမိခ်မွတ္တဲ့ လမ္းစဥ္က မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေရာက္ရမယ္ေပါ့။
ကရုုဏာတရားရွိမွ မိမိက သူတဘက္သားအေပၚမွာ ၾကင္နာစိတ္ရွည္သည္းခံျခင္းဆိုုတာ ထားႏိုုင္မယ္ေပါ့။
ဒီသဘာဝတရားေတြနဲ႔ မိမိရဲ႕ ေမတၱာကိုု ေဖၚေဆာင္ႏိုုင္မွာျဖစ္တယ္ေပါ့။
ေလာကမွာ ကရုုဏာနဲ႔ ပညာ အျပည့္ဝဆံုုး ပုုဂၢိဳလ္ဟာ ျမတ္စြာဘုုရားသာလ ွ်င္ျဖစ္တယ္ေပါ့။

တျခားပုုဂိၢဳလ္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ မိမိတိုု႔ လုုပ္ကိုုင္ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ေနရာမွာ ကရုုဏာနဲ႔ ပညာ ထိန္းညိွျပီးေတာ့ လုုပ္ၾကရမွာျဖစ္တယ္။

ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသဆရာေတာ္ၾကီးေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ
ေမတၱာကမၻာ၏ စြမ္းေဆာင္မႈအႀကီးမားဆံုးေသာ တရား(၂) ပါး တရားေဒသနာေတာ္ကိုု နာၾကားျပီး ေရးသားမ ွ်ေဝလိုုက္ပါတယ္။

တရားေတာ္ကိုု နာၾကားျပီး မိမိတြင္ ပညာအားသာလြန္ကာ ရက္စက္တတ္သူျဖစ္ေနသလား၊

အဆင္ျခင္မဲ့ေသာ ကရုုဏာထားမိေလသလားဆိုုတာကိုု

သတိတရားျဖင့္ ဆင္ျခင္သံုုးသပ္ႏိုုင္ျပီး လမ္းေကာင္းလမ္းမွန္မ်ားကိုု
ေရြးခ်ယ္ေလ ွ်ာက္လွမ္းႏိုုင္ၾကပါေစ …။



Sunday, February 14, 2016

ေမတၱာအက်ဥ္းသား ~~~

ေမတၱာအက်ဥ္းသား...။

တစ္ခုုေသာ လမ္းမွာ လွမ္းေလ ွ်ာက္လာရင္း ခပ္တိုုးတိုုး စကားလံုုးတစ္ခုု သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားမွ ရြတ္ၾကည့္မိေလသည္။ ႏွလံုုးသားထဲက ထြက္က်လာတဲ့ စကားစုုေလးကိုု ကိုုယ့္နားထဲ ျပန္ၾကားလိုုေသာေၾကာင့္ ရြတ္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ၾကားမိေသာ ထိုုစကားစုုေလးကိုု ႏွလံုုးသားထံ ျပန္စီးဝင္သြားသည့္အခါ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထက္ ၾကည္ျမေသာ အျပံဳးတစ္ခုု စြန္းထင္းသြားေတာ့သည္။

ကံေကာင္းပါသည္၊ ထိုုေန႔က ေဘးဝန္းက်င္လမ္းမထက္ သူတစ္ဦးတည္းသာ ေလ ွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့သည္မိုု႔ ...။

~~~ ေမတၱာအက်ဥ္းသား ~~~

ေမတၱာအက်ဥ္းသားဆိုုတဲ့ စကားစုုအတြက္ စာဖတ္သူမိတ္ေဆြလည္း ရုုတ္တရက္ၾကားမိလ ွ်င္ နားရွဳပ္ဖြယ္ျဖစ္ႏိုုင္ပါသည္။

ေမတၱာ၏ ေအးျမသည့္သေဘာ ~~~
အက်ဥ္းသား၏ ပိတ္ေလွာင္မႈေဘာင္ ~~~
ထိုုအရာ ၂-ခုု ေပါင္းစပ္လုုိက္ေသာအခါ ...။

သူတစ္ပါးအလိုုသိုု႔ (သိုု႔မဟုုတ္) ကိုုယ္မွတပါး အျခားေသာသူ အားလံုုးအတြက္ လိုုလားစြာ မိမိဘဝကိုု ကိုုယ္တိုုင္ ေဘာင္ခတ္အက်ဥ္းစံလိုုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုုထိုုေသာ ေဘာင္အတြင္း၌ ေက်နပ္စြာ ေပးဆပ္ျခင္းေတြ၊ ေမ ွ်ာ္လင့္ျခင္းကင္းတဲ့ ေစတနာေတြနဲ႔ တစ္ပါးသူအက်ိဳးရွိေစဖိုု႔ မိမိကုုိယ္တိုုင္ အပ္ႏွင္းမည့္ ေအးျမေသာ ေမတၱာအျဖာျဖာတိုု႔အျပင္ က်ိဳးႏံြစြာျဖင့္ သည္းခံျခင္းဆိုုေသာ သတိၱတိုု႔ႏွင့္ သတိျမဲစြာ ေနထိုုင္ေလသည္။

ထင္ထင္ရွားရွား ထိုုသိုု႔ေသာသူမ်ိဳးကိုု ညႊန္ျပပါဆိုုလ ွ်င္ သိပ္မခဲယဥ္းလွေပ။
ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုုင္ ဗ်ာဒိတ္စကားမိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ သုုေမဓာရွင္ရေသ့ျဖစ္ပါသည္။
တစ္ဦးတည္း နိဗၺာန္ေသာင္ကမ္းသိုု႔ ဆိုုက္ကပ္ႏိုုင္ေသာအေျခအေနကိုု ေသြဖယ္ျပီး
ေလာကသားတုုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဴးမွန္သမွ်ကုုိ ေဆာင္ရြက္လုုိေသာ၊ ဆင္းရဲဒုုကၡမွန္သမွ်မွ ကယ္တင္လုုိေသာ၊ သတၱဝါအမ်ား၏ အက်ိဳးကိုု လိုုလားေသာမဟာကရုုဏာႏွင့္ ျပင္းျပလွေသာဆႏၵ ေမတၱာစိတ္တိုု႔သည္ သုုေမဓာရေသ့ကေလး၏ ဘဝသံသရာကိုု ကိုုယ္တိုုင္ေဘာင္ခတ္ ထုုဆစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေတြးမိတိုုင္း ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ေမတၱာမ်ားျဖစ္သည္။

ထိုုသိုု႔ေသာ ၾကီးမားသည့္ ေမတၱာရွင္ကိုု ပံ့ပိုုးကူညီပါရမီျဖည့္မည့္ အမ်ိဳးသမီးကေလး သုုမိတၱာသည္ ေတာင္းဆုုေလးတစ္ခုေၾကာင့္ ေလးသေခၤ်နဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ ပါရမီေတြ ျဖည့္ျပီး ဘဝသံသရာကိုု ဝန္းရံေဘာင္ခတ္ခဲ့သည္မွာ ထိုုေမတၱာေၾကာင့္ပင္မဟုုတ္လား။

အမ်ားအတြက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ စင္ၾကယ္စြာ ထားႏိုုင္ေသာ ေမတၱာရွင္မ်ားသည္ သူတိုု႔ဘဝကိုု ေဘာင္ခတ္ လိုုလားစြာ အက်ဥ္းက်ေစေတာ့သည္၊ ႏွစ္လိုုစြာ ၾကည္ႏူးစြာ သိမ္ေမြ႕စြာ ေမတၱာအပ္ႏွင္းလိုုၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။
ခိုုင္ျမဲေသာ ေလးနက္ေသာ ေမတၱာတရားတိုု႔သည္ ေလာကဓံမုုန္တိုုင္းဒဏ္ကိုုလည္း ခံၾကရပါသည္။ လိုုလားေသာစိတ္ သဒၶါတြင္ သတိဟူေသာ ပညာျဖင့္ ထိန္းေၾကာငး္ၾကရင္း ဆင္းရဲျခင္းဟူေသာ ဒုုကၡမွန္သမ ွ်ကိုု သတိၱရွိစြာ သည္းခံႏိုုင္ၾကေလသည္။ ဘဝကိုု အနာခံရင္း ေက်နပ္ၾကေလသည္။ အက်ိဳးကိုု ရည္ေမ ွ်ာ္ရင္း အေမာေျပၾကေလသည္။ ေပးဆပ္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကေလသည္။ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ပီတိျဖင့္သာ ခ်မ္းသာၾကရေလသည္။

ျမတ္စြာဘုုရားဆိုုတာ သာမာန္လူတစ္ဦးအေနနဲ႔ ျမင္ၾကည့္ဖိုု႔ ခက္ေနမယ္ဆိုုရင္ ယေန႔ေခတ္မွာလည္း ဥပမာျပစရာေတြလည္း ရွိေနပါေသးသည္။ ကုုိယ့္ကိုုယ္က်ိဳးကိုု မငဲ့ အမ်ားအတြက္ရယ္လိုု႔ ရည္စူး .. ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေနၾကသူေတြရဲ႕ ရင္ထဲက ေမတၱာကိုု လွမ္းျမင္ႏိုုင္မယ္ဆိုုရင္ ေတြးၾကည့္ေပးႏိုုင္မယ္ဆိုုရင္ သူတိုု႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ လုုပ္ေဆာင္ခ်က္တိုုင္းအတြက္ စာနာ နားလည္ သေဘာေပါက္ႏိုုင္မွာျဖစ္ပါသည္။

ထိုုမွတဆင့္ သာသနာ႔တာဝန္မ်ားကိုု ရြပ္ရြပ္ခ်ြံခြ်ံထမ္းရြက္ခဲ့ၾကေသာ သာသနာ႔ဝန္ထမ္း ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ မိသားစုုေတြထဲက မိသားစုုအတြက္ အပင္ပန္းခံ ရုုန္းကန္ရွာေဖြေပးေနၾကေသာ ဖခင္တိုု႔၏ ေမတၱာမ်ား၊ အိမ္ေထာင္ကိုု ထိန္းသိမ္း မိမိဆႏၵကိုု ေဘးခ်ိတ္ သားသမီးမ်ားအေပၚထားေသာ မိခင္တိုု႔၏ ေမတၱာမ်ား၊ ေမာင္ငယ္ ညီမငယ္မ်ားကိုု ေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾကေသာ အစ္ကိုုၾကီး အစ္မၾကီးမ်ား၏ ေမတၱာမ်ား၊ မိသားစုုကိုု ကူညီေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ မိသားစုုဝင္မ်ား၏ ေမတၱာမ်ား၊ ထပ္ခ်ဲ႕ ေတြးမယ္ဆိုုရင္ ႏိုုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကေလေသာ ျမန္မာနိုုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ၾကီးႏွင့္ အာဇာနည္ပုုဂိၢဳလ္ၾကီးမ်ား၊ စစ္ေျမျပင္ႏွင့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း က်ဆံုုးသြားၾကရွာေသာ စစ္သည္မ်ားႏွင့္ ႏိုုင္ငံ့ဝန္ထမ္းမ်ား၊ လတ္တေလာ အထင္ရွားဆံုုးပုုဂိၢဳလ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုုင္ငံလူထုုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္၊ အစရွိသည့္ ထိုုထိုုေသာ ေမတၱာရွင္မ်ားသည္ သံသရာထဲက ေမတၱာအက်ဥ္းသား သံသရာခရီးသြားမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။

ေလာကမွာ ကိုုယ့္အက်ိဳးကိုု ကြက္ၾကည့္ျပီး အတၱ၊ မာနထားတဲ့သူက ေမတၱာတရားၾကီးမားသူေတြထက္ ပိုုမ်ားေနေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းဒုုကၡေတြရဲ႕ ရိုုက္ခတ္ျခင္းဒဏ္ကိုု အမ်ားသတၱဝါတိုု႔သည္ မလဲြမေသြ ခံစားေနၾကရမွာျဖစ္ပါသည္။ ေရွာင္လဲြမရေသာ အတိတ္ကံအက်ိဳးေပးေတြႏွင့္ ပစၥဳပၺဳန္ကိုု ရင္ဆိုုင္ၾကျပီး အနာဂတ္ကိုု တစ္ဖန္ပံုုေဖၚထုုဆစ္ရျပန္သည္။ သမုုဒယနယ္ထဲေနထိုုင္မိျပီမိုု႔ ဒုုကၡသစၥာဆိုုတာ ေျပးမလြတ္ၾကပါ။ ထိုုအခါ မိမိစိတ္ႏွင့္ မိမိျပန္အက်ဥ္းက်လ်က္ရွိေသာ ေမတၱာၾကီးမားသူတိုု႔၏ ႏွလံုုးေသြးစက္တိုု႔သည္ တစိမ့္စိမ့္ျဖင့္ တိတ္ဆိတ္စြာ ယိုုစိမ့္ၾကရပါသည္။

ေမတၱာအေၾကာင္းအရားမ်ားကိုု ေျပာမယ္ဆိုုလ ွ်င္ ခ်န္လွပ္ထားမရေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအေၾကာင္း ေျပာၾကည့္ၾကပါစိုု႔။ ေမတၱာကိုု အေျခခံေသာ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးတိုု႔၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ား၊ အိမ္ေထာင္သည္တိုု႔၏ ခိုုင္ျမဲေသာေမတၱာႏွင့္ ရိုုးသားျခင္း သစၥာတရားတိုု႔သည္လည္း အဓိကအေၾကာင္းတစ္ရပ္အျဖစ္ ပါဝင္ေနျပန္ပါသည္။

ခ်စ္သူဘဝမွာ မသိသာလွေသာ ေလာကဓံမုုန္တိုုင္းတိုု႔သည္ ကံမဲြလွသူ လူသားတိုု႔အေပၚ ဘက္မလိုုက္ ရိုုက္ခတ္တတ္ေသာေၾကာင့္ အိပ္ေထာင္သည္ဘဝတြင္ ဇနီးေမာင္ႏွံတိုု႔၏ ညီမ ွ်ေသာ နားလည္မႈ၊ ငဲ့ညွာတတ္ေသာ စာနာမႈ၊ မာန္မာနကင္းေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္ က်ိဳးႏံြစြာ သတိၱရွိရွိ သည္းခံျခင္းျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္တစ္ဘဝ ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ၾကရပါသည္။ ေမတၱာ၏အားျဖင့္ ဘဝကိုု ေမာင္းႏွင္ၾကရသည္။ သစၥာကိုု အာဟာရျပဳ ၊ သည္းခံျခင္းတည္းဟူေသာ ကိုုယ္ခံအားျဖင့္ ဘဝသံသရာထဲ ရုုန္းကန္ကူးခတ္ေနၾကေလသည္။

ထိုုအခါ အထူးထူးေသာ ေမတၱာတရားမ်ားကိုု ေလ့လာဆင္ျခင္မိရင္း တစ္ေယာက္ေသာသူအေပၚ ထားမိေသာ မိမိေမတၱာကိုု သံုုးသပ္မိစဥ္ .. ထိုုအခိုုက္အတန္႔ေလးဝယ္ စိတ္ဝယ္တိုုးတိုုး ေရရြတ္မိေသာ စကားစုုေလးတစ္ခုု ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။

ကိုုယ္ဟာ ေမတၱာႏံြထဲ ခုုန္ခ်မိတဲ့ ေမတၱာအက်ဥ္းသားတစ္ဦးပါ ...။

ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း
အစြန္းလြတ္ျပီး
ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္းေတြနဲ ့
သူ႔ဘဝကိုု ကိုုယ္က ေဖးကူ
ေအးျမျပီး ေရာင္စဥ္မဲ့တဲ့
ကိုုယ့္ရင္ထဲက
ေမတၱာဆိုတာ
သူ႔ထံသို႔သာ ထာဝစဥ္စီးဆင္းေနျပီး
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေစေတာ့ရယ္လိုု႔ ရည္စူး
ေမတၱာအက်ဥ္းသား တစ္ေယာက္ရဲ ့
ႏွလံုုးသားထက္ဝယ္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ားက
တခမ္းတနားကို ရွိေနအုံးမွာပါ ...။



ခင္မင္စြာျဖင့္
ခရစၥတလ္
(၁၄-၀၂-၂၀၁၆)

Sunday, January 31, 2016

လႈပ္ခတ္သြားေသာ လိႈင္းၾကက္ခြပ္ငယ္ကေလးမ်ား

ကြ်န္းႏိုုင္ငံျဖစ္ေသာ အာရွအေရွ႕ ဦးႏိုုင္ငံျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္ႏိုုင္ငံ၏ ေဆာင္းနံနက္ခင္းသည္ ေအးခ်မ္းဆိတ္ျငိမ္စြာ ေမွာင္အတိျဖစ္ေန၏။ ဖြံ႕ ျဖိဳးတိုုးတက္ေသာ ႏိုုင္ငံတိုုင္းလိုုလိုု ညပိုုင္းမ်ားတြင္သာ စည္ကားသြားလာမ်ားေလ့ရွိတတ္ေသာေၾကာင့္ ေဆာင္းနံနက္ခင္းသည္ ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ားစြာ လႊမ္းမိုုးလိုု႔ေနပါသည္။
ဂ်ပန္ႏိုုင္ငံျမိဳ႕ေတာ္ တိုုက်ိဳျမိဳ႕ႏွင့္ မိုုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဝးကြာလွတဲ့ ေနရာေလးမွာ ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္လွဴ ဒါန္းရန္အတြက္ နံနက္ (၄)နာရီတြင္ ေနအိမ္မွာ ခရီးႏွင္ခဲ့ၾကပါသည္။

ျမန္မာႏိုုင္ငံမွ မိုုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဝးေသာ၊ ဗုုဒၶျမတ္စြာပြင့္ထြန္းရာေဒသႏွင့္ အလွမ္းကြာေဝးသည့္အရပ္တြင္ ဗုုဒၶ၏ သားေတာ္ရဟန္းတစ္ပါးသည္ သာသနာ႔ဝန္ထမ္းအလုုပ္ကိုု ၾကိဳးစားထမ္းရြက္ေနသည္ကိုု ၾကားသိရေသာအခါ ပီတိလိႈင္းတစ္ခ်ိဳ႕ ျဖတ္သန္းမိခဲ့ျပီ။

ဘာသာစကားမတူ၊ ေနရာေဒသမတူ၊ ျမန္မာႏိုုင္ငံႏွင့္မတူညီလွေသာ ရာသီဥတုုဒဏ္ အစရွိေသာ မတူညီမႈေတြကိုု ရင္ဆိုုင္ျပီး ဆရာေတာ္ သာသနာျပဳႏိုုင္သည့္ သတိၱကိုု မွန္းဆၾကည့္ႏိုုင္ပါသည္။


(ေထရဝါဒဗုုဒၶဘာသာတိုု႔ကိုုးကြယ္ေလ့ရွိေသာ ျမတ္ဗုုဒၶုုရုုပ္ပြါးေတာ္ဟန္နဲ႔ 
ဂ်ပန္ေက်ာက္ဆစ္လက္မႈပညာရွင္လက္ရာေပါင္းစပ္မႈကိုု
 ၾကည္ညိဳသပၺါယ္စြာ ဖူးေတြ႕ ခဲ့ရပါတယ္ ...)


စဥး္စားၾကည့္ပါမိတ္ေဆြ .. အရာရာ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုုးတက္ျပီးေသာ ႏိုုင္ငံ၊ ႏိုုင္ငံသားတိုု႔ အခြင့္အေရးနဲ႔ပတ္သက္လ ွ်င္ မွန္ကန္မႈစိုုးမိုုးတဲ့ ႏိုုင္ငံ .. ေလာကီခ်မ္းသာအဖုုံဖုုံတိုု႔ ခံစား စံစားလြယ္ကူေသာႏိုုင္ငံဝယ္ သာသနာကိုု စိတ္ဝင္စားတဲ့ ျမန္မာႏိုုင္ငံသားလည္း မဟုုတ္ၾကတဲ့သူေတြက ဗုုဒၶတရားေတာ္မ်ားကိုု စိတ္ဝင္တစား ၾကိဳးစားအားထုုတ္ေနၾကသတဲ့ေလ။ ၾကိဳးစားအားထုုတ္လိုုၾကတဲ့ က်ြန္းႏိုုင္ငံသားမ်ားကိုုလည္း ျမတ္ဗုုဒၶ၏သားေတာ္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးက အႏွစ္ (၂၀)ေက်ာ္ သာသနာျပဳ ေနတယ္ဆိုုတဲ့ သတိၱက ေျပာင္ေျမာက္လွပါေပရဲ႕။

ဓေလ့စရိုုက္ ရာသီဥတုု အစစ ကဲြျပားျခားနားလွတဲ့ ေနရာဝယ္ စြမ္းႏိုုင္သမွ် သာသနာ႔တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ေနတာကိုု ေတြးမိတိုုင္း .. ေတြးမိတိုုင္း ဆရာေတာ္ဘုုရား၏ သည္းခံမႈအား ရဲရင့္မႈအား ၾကိဳးစားအားထုုတ္မႈ လံုု႔လဝီရိယတိုု႔အေပၚ ၾကည္ႏူးပီတိလိႈင္းငယ္တစ္ခုု လႈပ္ခတ္ျဖတ္သန္းသြားမိျပန္ျပီ။



ေန႔ဆြမ္းကိုု သပိတ္ျဖင့္ ခံယူျပီး ဘုုန္းေပးသံုုးေဆာင္ေနပါေသာ ဘုုန္းဘုုန္း (၃)ပါးမွာ ..

အိဘရခိခရုိင္၊ ဟုိကုိဒျမိဳ႕ ရွိ ျမန္မာေထရဝါဒဓမၼရိပ္သာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဦးၪာဏုတၱရ 

စိုုင္းတမခရိုုင္၊ ဖုုကရျမိဳ႕တြင္ သီတင္းသံုုးေနေသာ အရွင္မဏိေဇာတာလကၤာရ


အိဘရခိခရုိင္၊ ဟုိကုိဒျမိဳ႕ ရွိ ျမန္မာေထရဝါဒဓမၼရိပ္သာတြင္ သီတင္းသံုုးေနေသာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေထရဝါဒရဟန္းေတာ္


ဆရာေတာ့္မွ ေန႔ဆြမ္းကပ္လွဴ ရန္ စီမံေပးသည့္အတိုုင္း၂၀၁၆ခုုႏွစ္အစ ပထမလ၏ (၁၀)ရက္ေန႔တြင္ ရိပ္သာသိုု႔ အခ်ိန္မီ မနက္ (၁၀)နာရီတြင္ ေရာက္ၾက၏။ ရုုံးပိတ္ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တရားရိပ္သာတြင္ သာသနာ႔ဝန္ထမ္း ေထရဝါဒဂ်ပန္ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး၊ ဝိပႆ      နာတရားအားထုုတ္ေနၾကေသာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေယာဂီမ်ားႏွင့္  ဥပုုသ္သီတင္းေဆာက္တည္ၾကေသာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးဥပုုသ္သည္မ်ားသည္ ဤဌာေန ဤေနရာေလးမွာ ဆရာေတာ္ဘုုရားေဟာၾကားေသာ ဓမၼမ်ားကိုု ဆည္းပူးေလ့လာၾကိဳးစားေနၾကသည္က ၾကည္ႏူးဖြယ္ ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အတုုယူဖြယ္ ေလးစားအားက်ဖြယ္အတိျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ထိုုေဒသတြင္ ျမတ္ဗုုဒၶ၏သာသနာေတာ္ကိုု အေထာက္အပံ့ျပဳေနေသာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေစတနာရွင္မ်ား၏ ယုုံၾကည္မႈသဒၶါအားသည္ အ့ံၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပီတိလိႈင္းခတ္မိခဲ့ျပန္ျပီ။



တစ္ေနရာတည္းမွာ တစ္စုုတစည္းတည္း ေတြ ႔ဖို႔ခဲယဥ္းသူ (၄) ဦး
***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** *****
ဂ်ပန္မွာ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ သီတင္းသံုးေနထိုင္ေတာ္မူရင္း မဟာစည္နည္းနိႆယျဖင့္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမ်ားၾကား ၀ိပႆနာတရား စည္ပင္ျပန္႔ပြားေအာင္ သာသနာျပဳေနတဲ့ ဆရာေတာ္၊

ဂ်ပန္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမ်ားၾကား ဗုုဒၶသာသနာစည္ပင္ျပန္႔ပြားႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားသာသနာျပဳေနတဲ့ ဆရာေတာ္၊

ေထရ၀ါဒဗုုဒၶဘာသာကို အထင္ၾကီးေလးစားၾကည္ညိဳလို႔ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားထံမွ ျမတ္စြာဘုရားအဆံုးအမမ်ားကို ေလ့လာဆည္းပူးသင္ယူေနတဲ့ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး မဟာယာနကိုယ္ေတာ္(လူပုုဂိၢဳ လ္ဝတ္စံုုသာ ဝတ္ထားပါသည္) ၊

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ေထရ၀ါဒဗုုဒၶသာသနာေတာ္စည္ပင္ျပန္႔ပြားႏိုင္ဖိုု႔ ႏွင့္ ၀ိပႆနာတရားထြန္းကားလာေစဖို႔ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့ ဂ်ပန္သာသနာျပဳအဖြဲ ႔ရဲ ႔ ဥကၠ႒ ဂ်ပန္အမ်ိဳးသမီးေယာဂီ



ထိုုထိုုေသာ ပီတီလိႈင္းငယ္မ်ား တသိမ့္သိမ့္ျဖင့္ ေန႔ဆြမ္းကိုု ဆက္ကပ္လွဴ ဒါန္းခဲ့ေသာ ကုုသိုုလ္၊ ဘဝသံသရာအဆက္ဆက္မွ ျပဳ ခဲ့မိေလေသာ ေကာင္းမႈကုုသိုုလ္အစုုစုုတိုု႔ကိုု ေရစက္သြန္ခ် အမ်ွေပးေဝငွခဲ့ၾကပါသည္။
ဆရာေတာ္ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္မ်ားကိုု နာၾကားရင္း တည္ျငိမ္ေနေသာ ေရျပင္ဝယ္ လႈပ္ခတ္သြားေသာ လိႈင္းၾကက္ခြပ္ငယ္ကေလးမ်ားပမာ ပီတိတိုု႔သည္ တသိမ့္သိမ့္ျဖင့္ တျငိမ့္ျငိမ့္ျဖင့္ ...။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခရစၥတလ္

Friday, January 29, 2016

ေခတ္သစ္နကုလႏွင့္ ထုိတစ္ေန႔




(က)
“ထုိေန႕ကား ထူးျခားသည့္ေန႕ေလးတစ္ေန႔ပါတည္း”။

(ခ)
ရဟန္းေတာ္၏ ဒုိင္ယာရီ စာမ်က္ႏွာထက္တြင္ ယင္းသုိ႕ နိဒါန္းခ်ီျပီး ေရးျခစ္ထားသည့္ မွတ္တမ္းကုိ ျပန္ဖတ္မိတုိင္း ၾကည္ႏူးကုသုိလ္တုိးရသည္။
ထုိေန႔က ဆႏုိျမိဳ႕မွ( 佐野 )နကုလမာတာတုိ့ ဇနီးေမာင္ႏွံ၊
ဂ်ပန္လူမ်ိဳး မဟာယာနရဟန္းေတာ္၊
သူႏွင့္ ကားဆရာ စုစုေပါင္း (၅)ဦးသား
မနက္ အရုဏ္မတက္ခင္ အိဘရခိခရုိင္၊ ဟုိကုိဒျမိဳ႕ရွိ ၊ျမန္မာေထရဝါဒဓမၼရိပ္သာသုိ႕
ေန႔ဆြမ္းခ်ိန္အမီ ခရီးႏွင္ခဲ့ၾကသည္။

(ဂ)
ေက်ာင္းတုိက္အဝင္ ေတာအုပ္ကေလးသည္ပင္ ဆရာေတာ္၏ အျမိဳက္ဓမၼကုိ ေသာက္သုံးထားသည့္ ႏွယ္ စိမ္းစုိရႊန္းျမလွ်က္။ ထင္းရွဴးေတာလမ္းကေလးကုိ အတန္ငယ္ျဖတ္ေက်ာ္လုိက္သည္ႏွင့္ သာသနာ့ အလံတလူလူလြင့္ေနသည့္ ကမၼဌာန္းတုိက္ပုကေလးမ်ားက ဆီးၾကိဳလုိ့ေနသည္။ အဝိညာ ဏက တုိက္ပုကေလးမ်ားသည္ပင္ ျမင္ရသူအဖုိ့ ဝိမုတိၲရသကုိ ခံစားေစႏုိင္စြမ္းရွိလွ်င္ သဝိညာဏက မ်ားကား ဆုိဖြယ္မရွိေတာ့ျပီ။

(ဃ)
ဝိပႆနာအားထုတ္ေနၾကေသာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေယာဂီမ်ား၏ ဣေျႏၵအဆင္းကား စာျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ဖုိ့ မစြမ္းသာေပ။ အထူးသျဖင့္ ပဲ့ကုိင္ရွင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး တရားျပဆရာေတာ္ႏွင့္၊ သာသနာျပဳအဖြဲ႕ ဥကၠဌ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး သိကၡမာန္ဆရာေလး ေယာရွိဒစန္တုိ့၏ ကုိယ္ႏွဳတ္စိတ္ အမူအရာတုိင္းသည္ ၾကည္ညိဳအံ့ ၾသဖြယ္ရာ အတိ။ယဥ္ေက်းမွဳမတူေသာ တုိင္းတပါးသားတုိ့အလယ္ ေတာၾကီးမ်က္မည္းသာသာ ေနရာ တြင္ တစ္ပါးတည္း သာသနာျပဳေနေသာ ဆရာေတာ္၏ သည္းခံအား၊ ဓမၼအားကုိ ေတြးရင္း ၾကက္သီး ထမိသလုိ ၊ မိတ္ကပ္နံ့သာ မျခယ္သပဲ ပကတိ ေက်ာ့ရွွင္းဝင္းပေနသည့္ ေယာရွိဒစန္၏ တရားျပည့္ဝမွဳ ကုိေတာ့ လူတုိင္းခ်ီးမြမ္းလုိ့ မဆုံးေတာ့။

(င)
နကုလမာတာတုိ့ ဇနီးေမာင္ႏွံကား ကုသုိလ္အေရးဆုိလွ်င္ အစစ အရာရာ တာဝန္ေက်ပြန္လွသည္။ ထုိေန႔က ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဂ်ပန္ေယာဂီမ်ားအားလုံးကုိ ေန႔ဆြမ္း ဆက္ကပ္ခြင့္ရသည္မွာ ထူးျခား၏။
သူ႕ကုိယ္ပုိင္ စာမ်က္ႏွာတြင္လဲ “တစ္ေနရာတည္းမွာ တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ေတြ႕ဖုိ့ ခဲယဥ္းသူ (၄)ဦး” ဟူ၍ မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ထုိ (၄) ဦးတြင္ ခ်န္လွပ္ထားလုိ့မရစေကာင္းေသာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး မဟာ ယာန ရဟန္းေတာ္ကား သူ႕ထံတြင္ တပည့္ခံရင္း ျမတ္စြာဘုရား၏ မူလဓမၼမ်ားကုိ ေလ့လာဆည္းပူးဆဲ ျဖစ္သည္။ယခုမူ အေျခခံ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္ႏွင့္အတူ ေမတၲာသုတ္ကုိပင္ အဓိပၸါယ္ႏွင့္တကြ ရြတ္ဖတ္ နုိင္လာသည္မွာ အားရဖြယ္ပင္။

(စ)
ထုိေန႔က အျပန္လမ္းတြင္ မဟာယာနရဟန္းေတာ္အား သူ႕အျမင္ကုိ ေမးၾကည့္မိသည္။ “တကယ့္ကုိ အံ့ၾသရပါတယ္။ အမွန္ေတာ့လည္း ေနရာေကာင္းမွာ လူေကာင္းေတြစုေနတာ မထူးဆန္းပါဘူးေလ” ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။ ရုတ္တရုက္ နကုလပိတာ၏ ကားၾကီးကုိ ရည္ရြယ္ျပီး ဒီလုိဆုိရင္ေတာ့ ကားအေ ကာင္းစားၾကီးထဲမွာ လူအေကာင္းစားေတြ စီးနင္းလုိက္လာတာေပါ့ ဟု အရႊန္းေဖာက္လုိက္ေတာ့ ခရီး ပန္းသူေတြပင္ ပြဲက်ကုန္ၾကသည္။ တကယ့္ကုိ မေမ့နုိင္စရာ ကုသုိလ္ဓမၼအတိနဲ့ ထုံမြွမ္းခဲ့ၾကသည့္ ရက္ ျမတ္ေလးပါေပ။

ရွင္မားရု
၁၃၀၁၂၀၁၆