ဆႏၵရွိမယ္ဆိုရင္ ...။

ေရာဂါမ်ိဳးစံုေပၚထြန္းေခတ္ကာလထဲမွာ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ိဳလို သက္ဆံုးတိုင္ခံစားရတဲ့ ေရာဂါမ်ိဳး အျခားေရာဂါေတြလည္း ရွိၾကတယ္။ ေဆးစား ေဆးေသာက္လို႔ ေရာဂါကို ထိန္းထားျပီး သက္တမ္းေစ့ေနသြားႏိုင္ၾကတဲ့ လူေတြလည္း အမ်ားၾကီးေပါ့...။ အဲဒီလိုပဲ HIV တို႔ အနာၾကီးေရာဂါသည္တို႔ဆိုရင္လည္း လူေတြ ေရာဂါနာမည္ေပၚၾကည့္ ခဲြျခားဆက္ဆံခ်င္ၾကတယ္၊ ခဲြျခားျမင္တဲ့ သူေတြ မ်ားတယ္။ မကူးႏိုင္ပါဘူးဆိုလည္း ေၾကာက္ၾကတယ္။ ဘာလို႔ ေၾကာက္တာလဲ ဆိုေတာ့ ရွင္းရွင္းေလးပါပဲ ေသေသခ်ာခ်ာမသိေသးလို႔ပါ။ ဒါဆို လူအမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ သိဖို႔လိုတာေပါ့ေနာ္။ က်မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ အသိပညာေတြ လက္ဆင့္ကမ္းဖို႔ အမ်ားၾကီး လိုေနပါေသးတယ္။ မသိလို႔ မွားၾကတာေတြ မသိလို႔ ေၾကာက္ရတာေတြကို က်မတို႔ ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားႏိုင္ၾကမလဲ...။

ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ေနရာေတာ္ေတာ္စံုစံုကို သြားခဲ့ဖူးတယ္၊  လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကည့္ရင္ အျခား မေကာင္းတာေတြေတာ့ စံုေအာင္သိၾကပါတယ္၊ ေကာင္းတာ သိသင့္တာဆို မသိၾကပါဘူး။ က်မကေတာ့ ေရာက္ေလရာမွာ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ အျမင္မေတာ္ေနရင္ ထံုးစံအတုိင္းေပ့ါ လွ်ာကရွည္လိုက္ေသးတယ္ တားမရဘူး၊ ကိုယ့္တာဝန္ၾကီးလိုပဲ။ အေမဆို ခဏခဏ အေနာက္က လုိက္ ဘရိတ္အုပ္ေနရတယ္။ ေယာက်္ားကေတာ့ အလုပ္ကို စဲြလန္းလြန္းတယ္ေပါ့။ ျမင္ေနတာကိုးးး မေနႏိုင္ဘူးေလ။ လက္လွမ္းမွီရာကို မေျပာရရင္ကို မေနႏိုင္ဘူး။ ေျပာတာမၾကိဳက္လို႔ မုန္းခ်င္လဲ မုန္းေပါ့၊ တတ္ႏိုင္ပါဘူး၊ ကုိယ့္ေစတနာ နားမလည္ရင္ေတာ့ သူတို႔ေတြ ဒုကၡနဲ႔ေတြ႕မွ နားလည္ၾကမွာ။ အခုေတာ့ ထိုင္းမွာ ေနျပီး၊ ေယာက်္ားလုပ္စာ ထိုင္စားရင္း အျငိမ္းစားရသြားတာ :)။ အဲလိုလဲ မထင္လိုက္နဲ႔အံုးလို႔႔။ မိခင္နဲ႔ ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးေတြက ခလုပ္တိုက္မိရင္ လုပ္ေပးေနရေသးတယ္။ လိုရင္းမေရာက္မွာစိုးလို႔ ခဏရပ္အံုးမွ... :D

လိုရင္းကို ျပန္ဆက္ရရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးကိစၥဆိုရင္ ခရစၥတလ္တစ္ေယာက္ ငယ္ငယ္တည္းက ခ်ဴခ်ာတဲ့သူဆိုေတာ့ ေနမေကာင္းျဖစ္တဲ့သူေတြ႕ရင္ ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္၊ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ခံစားမႈကို နားလည္ပါတယ္။ ေနမေကာင္းျဖစ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘဝဟာ ေပ်ာ္စရာကို ဘယ္ေကာင္းႏိုင္မွာလဲေနာ္၊ ျပီးေတာ့ ဒီလိုလည္း ဘယ္ျဖစ္ခ်င္မွာလဲ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္လိုပဲ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အားနည္းတဲ့သူတိုင္းကို ကူညီေပးခ်င္ပါတယ္၊ တတ္အားသေရြ႕ေပါ့။

အေမွာင္ထုထဲက အလင္းစက္ကို အစျပဳလို႔ ဖဘထဲက ေၾကာင္ဂိုဏ္းဝင္မ်ားနဲ႔ ခ်စ္မိၾကတယ္ ဆိုၾကပါစို႔...။ ဒီလိုနဲ႔ တေန႔မွာ ဖဘက အမွတ္မထင္ ျမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖဲြ႕က ကိုညိမ္းႏိုင္တစ္ေယာက္

မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါေဂဟာအတြက္ အလႈဳရွင္မ်ား ဖိတ္ေခၚၿခင္း

အတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္မွ ကူညီဖို႔ စကားစပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒမ္ဒမ္ရဲ႕ စီဘံုးမွာ ကိုယ္က ပ်ိဳးခဲ့တာ ဟိ ဟိ။ သူတို႔ထဲမွာလဲ မမကြန္ျပီးရင္ ကိုယ္က အသက္အၾကီးဆံုးျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔ ပရဟိတအလုပ္ေလးေတြ လုပ္ေနေတာ့ ကိုယ္ကလည္း မကူရင္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လားးး။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဝါသနာမပါရွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ကူမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ စဥ္းစားစရာေတြ တသီၾကီးပါပဲ။

အလွဴေငြေကာက္ခံျခင္းကိစၥ
အလွဴေငြေလး ရသေလာက္ ေကာက္ျပီး လွဴလိုက္တာက လြယ္ေပမယ့္ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးဆိုတာ ေငြက အျမဲလိုအပ္ေနတာမဟုတ္လား။ ေငြပေဒသာပင္ထဲကို ထည့္ဝင္ႏိုင္ရင္ ပိုအက်ိဳးရွိပါမယ္။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ေရရွည္အက်ိဳးရွိႏိုင္မယ္လို႔ ေတြးမိတယ္၊ ဒါ့အျပင္ လွဴဒါန္းတဲ့သူေတြလည္း တစ္သက္တာ ကုသိုလ္ရေပါ့။ အလွဴေငြေကာက္ခံဖို႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဆက္စပ္စဥ္းစားမိေတာ့ အနာၾကီးေရာဂါနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ထိုင္းမွာရွိတဲ့ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားကို က်န္းမာေရးအသိပညာေတြ မွ်ေဝျပီး အလွဴေငြလွဴဖို႔ တိုက္တြန္းၾကမလား။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကာလသားေရာဂါနဲ႔ အနာၾကီးေရာဂါသည္ေတြကို အမွတ္မွားၾကတယ္မဟုတ္လား။ ေသာင္းက်န္းလြန္းရင္ ကိုယ့္ထိုက္နဲ႔ ကိုယ့္ကံ ခံဆိုတဲ့ သေဘာထားေတြနဲ႔ အနာၾကီးေရာဂါသည္ေတြကို မွားျပီး ခဲြျခားဆက္ဆံၾက လူမႈအသိုင္းအဝုိင္းထဲက ထုတ္ပယ္ထားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအတြက္ ဗဟုသုတလည္းရ၊ အလွဴေငြလည္း ထည့္ဝင္ဆိုရင္ အဖိုးတန္ အက်ိဳးထူးႏွစ္ခု တျပိဳင္နက္ရႏိုင္ၾကပါလိမ့္။

ေနာက္တစ္နည္းကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ တရားပဲြက်င္းပဖို႔ရာ ခရစၥတလ္ ကူညီေတာင္းရင္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း ကူညီၾကမွာပါ။ တခါမွ ကူညီေတာင္းဖူးဘူးေလ၊ ျပီးေတာ့ ကုသုိလ္ေရးဆိုေတာ့ ကူညီဖို႔ အားတက္သေရာရွိမယ္ေပါ့။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား ဘုန္းဘုန္းတို႔ (မွန္လိုက္ေလ ဒကာမၾကီးေရ) ကိုယ့္ဖာသာ ေမး၊ ကိုယ့္ဖာသာ ေျဖလိုက္ပါတယ္ :)။ အလွဴေငြထည့္ဝင္တဲ့သူေတြအတြက္လည္း တရားလည္းနာရ၊ အလွဴထည့္ဝင္တဲ့အတြက္လည္း အာယုဒါနေျမာက္ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္ႏွစ္ခု တျပိဳင္နက္ရႏိုင္တာမို႔ သိပ္ေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ေနာ္။

အလွဴေပးျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တစိတ္တေဒသ
* စကားစပ္မိလို႔ ေျပာရရင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕က ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးမွာ ႏွစ္ျပားတန္ေဆာင္းဆိုတာ ၾကားဖူးၾကလား မသိ၊ ေရွးေခတ္က ေစ်းသူေစ်းသားေတြ တစ္ေန႔ ႏွစ္ျပားစုျပီး လွဴဒါန္းခဲ့လို႔ ႏွစ္ျပားတန္ေဆာင္းလို႔ အမည္တြင္ခဲ့တာေပါ့။ ဒီလိုပဲ ထိုင္းမွာလည္း တစ္ဘတ္ေစ့ေလးေတြ နွစ္ဘတ္ေစ့ေလးေတြ စုဘူးေလးနဲ႔ စုျပီး တခ်ိန္မွာ လွဴဒါန္းႏိုင္လည္း အမ်ားၾကီး လွဴႏိုင္တာပါပဲေနာ္။

* ထိုင္းမွာ ပန္းေရာင္ saving bank တစ္ခုရွိတယ္၊ ကေလးေတြအတြက္ မိဘေတြက ေငြစုေပးထားျပီး ကေလးအသက္ (၁၈)ႏွစ္ျပည့္ရင္ ေငြထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘဏ္ကလည္း အတိုးႏႈန္းေပးပါတယ္။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ေကာင္းေအာင္ စနစ္ေတြ စည္းကမ္းေတြနဲ႔ လုပ္ေပးထားတာပါ။ ကေလးရဲ႕ အနာဂတ္ေကာင္းဖို႔အတြက္ပါ။

* စာသင္တုိက္ျဖစ္ျဖစ္ တရားရိပ္သာျဖစ္ျဖစ္ အလွဴၾကီးေပးျပီးတဲ့ေနာက္ေန႔ အလွဴရွင္ေတြ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို တေခါက္ သြားၾကည့္ေစခ်င္တယ္၊ အလွဴၾကီးေပးတဲ့ေန႔သာ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ၊ ေနာက္ေန႔ အလွဴရွင္မရွိရင္ ငပိရည္ၾကိဳေလး၊ ပဲကတီၱျပဳတ္ေလးေတြ။ ဒါမ်ိဳးေတြ ေတြ႕ေတာ့ အိမ္က လူၾကီးေတြကို ေမးၾကည့္မိတယ္ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလုိျဖစ္ရတာလဲ၊ အျမဲတမ္းဆြမ္းစရိတ္မွာ အေတာ္နည္းပါးေတာ့ အလွဴရွင္မရွိတဲ့ ရက္ေတြဆို အဆင္ေျပသလိုေလး ဘုန္းေပးၾကတဲ့ သံဃာေတြ၊ သီလရွင္ဆရာေလးေတြ၊ ေယာဂီေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ထုနဲ႔ေဒးပါ။

ေတြးၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ ဥပမာေလးေတြ ေျပာၾကည့္တာပါ။ 

အလွဴခံသူနဲ႔ လွဴဒါန္းသူအၾကား 
အလွဴခံတဲ့သူေတြအေနနဲ႔လည္း လွဴဒါန္းလိုက္တဲ့ အလွဴစိတ္ထဲမွာ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲေက်နပ္ဝမ္းသာေစခ်င္ပါတယ္။ ဥပမာ-အလွဴခံလာတာနဲ႔ အလွဴခံေတာ့မယ္ဆိုတာမ်ိဳးၾကီး မျငိဳျငင္ေစခ်င္ဘူးေလ။ ျပီးေတာ့ တကယ့္ကို စိတ္ထဲက ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး စင္ၾကယ္စြာလွဴဒါန္းတာမ်ိဳး ပိုအက်ိဳးရွိတယ္ မဟုတ္လား။ တာဝန္တစ္ခုလို လွဴဒါန္းတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ျပန္ဘူး။ တခိ်ဳ႕ဆို လစဥ္အလွဴေငြ လိုက္ေကာက္ျပီး အလွဴရွင္ေတြက ေငြစိုက္ထားခိုင္းလို႔ အလွဴေငြလိုက္ေကာက္သူမွာ ဝန္ပိရတာေတြလည္း ၾကားဖူးတာရွိပါေသးတယ္။ အမ်ားအတြက္လုပ္ေပးၾကတာဆိုေတာ့ အားလံုးညီညြတ္မွ နားလည္ေပးႏိုင္ၾကမွ စုေပါင္းလုပ္တဲ့ ကိစၥတိုင္း ေအာင္ျမင္ၾကတာပါ။

ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေလးေတြ စုေဆာင္းလုိက္ပါတယ္။

 http://www.leprosyhelp.org/

သနားၾကင္နာစရာ...အနာၾကီးေရာဂါ

ဒီလင့္ေလးကို ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ခရစၥတလ္လည္း ႏွစ္ဘတ္ေစ့ေလးေတြ စုတယ္၊ ဟိုတေလာက ဆြမ္းခံကိုယ္ေတာ္ကို လွဴလိုက္တာ ဘတ္သံုးရာေတာင္ ရတယ္၊ အဲဒီစဥ့္အိုးေသးေသးေလးထဲက။ ကိုင္း စုလိုက္ေတာ့ မ်ားလာတယ္မဟုတ္လား။ ခရစၥတလ္ ေက်ာင္းမျပီးခင္ ပထမဆံုးအလုပ္ဝင္တုန္းက ရတဲ့လခကို  ဆြမ္းစရိတ္ပေဒသာပင္စိုက္ထူခဲ့ဖူးတာေလး ဒီေန႔ ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။

ဒီေတာ့ ပိုက္စံစုတာျဖစ္ျဖစ္၊ ကုသိုလ္စုတာျဖစ္ျဖစ္ 

စု ႏိုင္ေတာ့ ခ်မ္းသာတာေပါ့။ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ေျပာပါတယ္ :)

-------------------------------------------------------------------၀၀၀-------------------------------------------------

မဒမ္ရဲ႕ အမ်ိဳးသား“ကိုရင္”ေရးထားတဲ့ ပုိစ့္ကို မုဒိတာပြါးၾကပါအံုးေနာ္..........။

ျမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖြဲ႕ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ေျခလွမ္းပါခင္ဗ်ာ.....၊ေလာေလာဆယ္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာေၾကာင့္ ဒီအလွဴနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ပို႕စ္မေရးလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး...၊ ကိုရင္တင္ထားတာကိုပဲေကာ္ပီလိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား.....:)))) 

အားလံုးမဂၤလာပါခင္ဗ်ား။

ၿမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖြဲ႔၏ ဒုတိယေၿမာက္အလႈဳအၿဖစ္ မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါသည္ေဂဟာကို ဧၿပီလပထမပတ္တြင္ လိုအပ္သည္မ်ားကို တတ္နိုင္သေလာက္ လႈဳဒါန္းရန္ စီစဥ္ထားပါတယ္ခင္ဗ်ား။ အလႈဳေငြ ရရွိမႈ အေပၚမူတည္ၿပီး

၁။ေငြသားအလွဴ

၂။ေဆး၊ ဆန္အလွဴ

၃။အ၀တ္အထည္

၄။၀ွီးခ်ဲ မ်ားကို အလႈုေငြ ရရွိတဲ့အေပၚမူတည္ၿပီး လွဴဒါန္းနိုင္ဖို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ပါ၀င္အားၿဖည့္ လွဴဒါန္းလိုသူမ်ားအား ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔မွ လႈိုက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ား။

မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါသည္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာအေၾကာင္း

ရန္ကုန္တိုင္း၊ လွည္းကူးၿမိဳ ႔နယ္ ေဖာင္ၾကီးအလြန္မွာ ေဂဟာ တည္ရွိပါတယ္။ လက္ရွိ ေဂဟာက ေစာင့္ေရွာက္ထားသူ ေ၀ဒနာသည္ က်ား ၅၇ဦး၊ မ ၄၆ဦး စုစုေပါင္း ေ၀ဒနာသည္ ၁၀၃ဦး ရွိပါတယ္။

 

ေန႔စဥ္ လူေနမႈဘ၀

ေ၀ဒနာရွင္ေတြဟာ မနက္ေစာေစာ ဘုရား၀တ္တက္ၾကတယ္။ ၿပီးရင္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာက ဆန္(၇)ၿပည္ေလာက္ ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းကို ဆီငါးက်ပ္သား တစ္ဆယ္သားေလာက္ထည့္ၿပီး ေၾကာ္ထားတဲ့ထမင္းကို ေကၽြးပါတယ္။ အလႈဳရွိတဲ့ေန႔ဆို အသားဟင္းနဲ႔ သူတို႔စားေသာက္ေနၾကပံုက အလြန္ကို အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ အလႈဳရွင္ မရွိတဲ့ေန႔ဆိုရင္ သူတို႔ေတြဟာ ၿပဳတ္မနူးပဲ၊ၿပဳတ္နူးပဲေတြကို အရည္က်ဲခ်က္လိုက္၊ ကုလားပဲဟင္းလို ခ်က္လိုက္နဲ႔ မ်ိဳးစံုခ်က္ေကၽြးတာနဲ႔ပဲ စားၾကရပါတယ္။ ညစာကိုလည္း ေစာေစာကလို စားအၿပီးမွာ ေၿမစိုက္တဲ ဓမၼာရံုကို သြားၾကၿပီး တရားနာၿခင္းအမႈကို ၿပဳၾကပါတယ္။

တစ္နွစ္ပတ္လံုး ေ၀ဒနာသည္ေတြ နွစ္ၾကိမ္ပဲ စားခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့ ဒံေပါက္ထမင္း

ဆရာ၀န္လာတဲ့ ရက္ေတြမွသာ ေဆးခန္းၿပခြင့္ရွိပါတယ္။ လက္ရွိ အခ်ိန္မွာ တိုက္နယ္ေဆးရံုေလးက ဆရာ၀န္ေလးဟာ ဆယ္ရက္တစ္ေခါက္သာ ေရာက္ၿဖစ္တယ္ ေၿပာပါတယ္။ အခ်ိန္ၿပည့္ blue staff တစ္ေယာက္ ရွိေပမဲ့ လက္ရွိ လူနာအင္အားနဲ႔က ေတာ္ေတာ့္ကို ကြာၿခားေနပါတယ္။

ဒီလို ဖိနပ္ေတြ စီးၾကရပါတယ္။

သူတို႔ေတြရဲ့ ေၿခေခ်ာင္းေတြဟာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ အတိုအရွည္ မညီၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ေတြအတြက္ အထူးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္ေတြ စီးၾကရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အထူးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္ကိုလည္း တစ္ခါတစ္ေလသာ လႈဳဒါန္းမဲ့သူ ရွိပါတယ္တဲ့။ အဲလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေၿခေထာက္မွာ ၿဖစ္ေနတဲ့ အနာေရာဂါေတြဟာ သက္သာေလ့ရွိပါတယ္။ ဖိနပ္ၿပတ္သြားၿပီး လွဴဒါန္းမဲ့လူမရွိရင္ေတာ့ လက္ရွိ အမ်ားစီးေနတဲ့ ဖိနပ္ေတြကို ၾကိဳးေတြဆိုး ၿဖတ္ညွပ္ၿပီး စီးေနၾကရပါတယ္။

သူတို႔ေတြရဲ့ မ်ိဳးဆက္ကေလးေတြ

အနာၾကီးေရာဂါသည္ ခံစားခဲ့ရတဲ့လူေတြဟာ သာမန္လူေတြပဲ ၿဖစ္တာမို႔ အိမ္ေထာင္ၿပဳနိုင္ၾကသလို သားသမီးေတြလည္း ထြန္းကား ၾကပါတယ္။ သူတို႔မွာ ေ၀ဒနာရဲ့ ဖိစီးမႈေတြေၾကာင့္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခံစားၾကရေပမဲ့ အနာၾကီးေရာဂါေဆး ေသာက္ထား တာေၾကာင့္ ေမြးလာတဲ့ သားသမီးေလးေတြမွာေတာ့ ေရာဂါကင္းၾကပါတယ္။ သူတို႔ သူတို႔ေလးေတြဟာလည္း မွီတြယ္စရာ ေဂဟာေလးမွာ ေနထိုင္ရင္း အလွဴရွင္ေတြရဲ့ လွဴဒါန္းမႈကို ေမွ်ာ္လင့္ကာ ဘ၀ကုိ ခ်ဳိဳ ႔တဲ့စြာ ၿဖတ္သန္းေနၾကရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ သူတို႔ကို ကူညီသင့္သလဲ

အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားကို အရပ္ထဲမွာ (မရိုေသစကား) အႏူလို႔ ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။ လူေတာထဲ အ၀င္မခံ ရြံၾကပါတယ္။ ေရာဂါ ကူးမွာ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ေရာဂါသည္ေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း လူေတြၾကားထဲ မသြားရဲ မလာရဲ အၿမဲတမ္း စိတ္အားငယ္ေနၾက ပါတယ္။ အနာတစ္ခုၿဖစ္ရင္ လြယ္လြယ္နဲ႔ မေပ်ာက္ပဲ အဆိုးဆံုး အေၿခအေနထိ ခံစားရၿပီး ၿဖတ္ေတာက္ပစ္ရပါတယ္။ အနာၾကီးေရာဂါ ကုသေဆး ေသာက္ထားၾကလို႔ ကူးစက္နိုင္ၿခင္း မရွိၾကေတာ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေ၀ဒနာေတြက မရႈမလွပါဘူး။  ေၿခလက္ေတြဟာ ထံုေနၾကၿပီး ေၿခေထာက္ကို သံစူးရင္ေတာင္မသိနိုင္ၾကပဲ ေပါင္မွာအက်ိတ္ခိုလာမွ အနာရွိေလာက္တယ္ထင္ၿပီး ၿဖဲရွာရတဲ့ဘ၀ေတြပါ။ တစ္ခ်ိဳ ႔ေတြဆို ဘီးတပ္ ကုးလားထိုင္ေပၚမွာပဲ ဘ၀ကို ကုန္ဆံုးေနရပါတယ္။

ေဂဟာမွ ေ၀ဒနာသည္ အဖြားအရြယ္တစ္ဦး

အဲဒီေ၀ဒနာရွင္ေတြဟာ အရင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔လို လူေကာင္းေတြပါပဲ။ ကံတရား၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရမမွ်တမႈေတြေၾကာင့္ အရြယ္မ်ိဳးစံုမွာ အနာၾကီးေရာဂါကို ခံစားခဲ့ၾကရင္း လူေတာမတိုင္းနိုင္တဲ့အထိ ၿဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကူညီသည့္သူမ်ားကို အားကိုးရင္း အသက္ဆက္ေနရသူေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ အဆိုပါ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအတြက္ လွဴဒါန္းေနသူမ်ား ရွိၾကေသာ္လည္း လွဴဒါန္းမႈအားမွာ ဆင္၏ ခံတြင္းကို နွမ္းပက္သလို အရမ္းကို အားနည္းေနပါေသးတယ္။

ေဆးထည့္တဲ့အခါ ေၿခေထာက္တင္တဲ့ခံုကို ၾကည့္ၿခင္းအားၿဖင့္ လိုအပ္မႈေတြကို ထင္သာ ၿမင္သာေစပါတယ္။

ထိုသူေတြအတြက္ ဆန္၊ဆီ၊ေဆး၊အ၀တ္အထည္၊ ၀ွီးခ်ဲမ်ား တကယ့္ကို လိုအပ္ေနပါတယ္။ အလႈဳရွင္ေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ အကယ္၍ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ လႈဳဒါန္းလိုသူမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔ ေနထိုင္ရာ နိုင္ငံအလိုက္ ေအာက္ပါ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ားထံ ၂.၄.၂၀၁၂ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ဆက္သြယ္ လႈဳဒါန္းနိုင္ၾကပါတယ္ခင္ဗ်ား။

ၿဗိတိန္မွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္

အရွင္ဇနက(သႏၲိသုခ)
venjanaka@gmail.com
+၄၄ ၇၇၄၀ ၉၈၃၉ ၄၂

အေမရိကမွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္

ဗညားရွိန္@လင္းေခတ္ဒီနို
lynnkhitdeno301@gmail.com
+၁၂၀ ၁၈၈၈ ၉၇၅၁

http://www.facebook.com/profile.php?id=1510725850

စင္ကာပူနိုင္ငံမွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား

၁။ကိုၿငိမ္းနိုင္ @ ကိုနိုင္ထြဋ္
eikunaing@gmail.com
+၆၅ ၉၀၂၂ ၁၈၀၇
+၆၅ ၉၈၈၂ ၉၀၇၈

၂။ကိုရင္ + မဒမ္ကိုး
celestial.whiteangle@gmail.com
+၆၅ ၈၃၇၅ ၁၀၆၉

ထိုင္၀မ္မွ လႈဳဒါန္းလိုသူမ်ားအတြက္

ပစ္ပစ္ @ ဂ်ယ္ရီပစ္ပစ္
+၈၈၆ ၉၃၀ ၄၁၃ ၂၂၀
jerrypigpig@gmail.com

http://www.facebook.com/blackroze.flower

ထိုင္းႏိုင္ငံမွ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္

မခရစၥတယ္

Tel: +668 5113 7722

gmail: blissofus@gmail.com

မေလးရွားနိုင္ငံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္

၁။ဇင္ၿငိမ္းဦး(ၿမန္မာ အိုင္တီနန္းေတာ္)
+၆၀ ၁၇၇၀ ၅၈၂ ၁၉

၂။ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) (Kalang)
zwmnna@gmail.com
+၆၀ ၁၆၃၂ ၄၉၆ ၉၁

http://www.facebook.com/profile.php?id=100003148141589&ref=tn_tnmn

၃။ေမာင္ဘုန္း

mr.janjarom@gmail.com

+၆၀ ၁၀၂၈၂၇၀၇၁

၄။မိုးဇက္ (ကလန္း)

bloggermoses@gmail.com

http://www.facebook.com/profile.php?id=100003084986957

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္

ေနဝသန္@ ရန္ႏိုင္

nay.naywathan@gmail.com

+81 80 3852 5214

ၿမန္မာနိုင္ငံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္

၁။andrew @ေက်ာ္စြာစိုးၿမတ္
andrewkc189@gmail.com
+၉၅၁ ၆၄၃ ၀၈၆

http://www.facebook.com/andrewmahkc#!/andrewmahkc

၂။သမီးစံ

sandartinmyint@gmail.com

+၉၅၁ ၃၉၁ ၇၅၄

+၉၅၁ ၃၉၁ ၀၀၃

http://www.facebook.com/profile.php?id=100003084986957#!/mi.san1

လႈဳရွင္မ်ားအား ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၾကိဳဆိုလ်က္

MMYG လူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ ကိုယ္စား

ကိုရင္

18:00( GMT)

“ဘဝမ်ားကို ေဖးကူလို႔ စာနာရိုင္းပင္းၾကပါစို႔” လို႔ ထပ္ဆင့္ ေျပာရင္း လွဴဒါန္းလိုေသာ စိတ္ေလး ျဖစ္ေပၚလာရင္ ဆႏၵတစ္စံုတရာ ရွိမယ္ဆိုရင္ မိမိတို႔နဲ႔ လက္လွမ္းမီရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ တဆင့္ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါေၾကာင္း နိဗၺာန္အက်ိဳးေမွ်ာ္၍ ႏိႈးေဆာ္တုိက္တြန္းလိုက္ပါရေစေနာ္။ လိုအပ္တဲ့ ေနရာေလးေတြမွာ လွဴဒါန္းျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္တူတူစုၾကရေအာင္ေနာ္...။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခရစၥတလ္