ပူစူးမ ။ ။ အငယ္ဆံုးမို႔ အေမက “ပူစူးမ”လို႔ေခၚတယ္။
ေမး ။ ။ ဘာလုပ္လဲ ...
ပူစူးမ ။ ။ အသုပ္စံုေရာင္းပါတယ္။
ေမး ။ ။ အရင္ကေရာ ...
ပူစူးမ ။ ။ လက္သုပ္ေရာင္းတယ္ ရာသီေပၚ အသုပ္ကေလးေတြေပါ့။
ေမး ။ ။ တေန႔ ဘယ္ေလာက္ျမတ္လဲ ...
ပူစူးမ ။ ။ အသတင္ သံုးေထာင္ကေန ငါးေထာင္၊ ေရာင္းေကာင္းရင္ ရွစ္ေထာင္ေပါ့။
ေမး ။ ။ အနာဂတ္ရည္ရြယ္ခ်က္ ...
ပူစူးမ ။ ။ နာမည္ၾကီး အသုပ္စံုေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ၾကီးနဲ႔ေပါ့ အဲလိုျဖစ္ခ်င္တယ္။
ေမး ။ ။ နာမည္ၾကီးဆိုင္ဆိုတာ...
ပူစူးမ ။ ။ သေျပရိပ္တို႔လို ေမာနင္းစတားတို႔လို နာမည္နဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳးေပါ့။
ေမး ။ ။ အဲလိုနာမည္ၾကီးလာေအာင္ ဘယ္လိုၾကိဳးစားမွာလဲ ...
ပူစူးမ ။ ။ က်မက သူမ်ားေတြလို ခ်ဲထီ ႏွစ္လံုးထီေတြဘာေတြလည္း မထုိးဘူး၊ ေလာင္းကစားလည္း စိတ္မဝင္စားဘူး၊ ရတာေလး အျမတ္ေလးကို စုထားတယ္၊ က်မက တခုလပ္ပါ ကေလးလည္း မရွိဘူး၊ အေမအိုတစ္ေယာက္ပဲ စားမယ့္သူရွိပါတယ္။ ေငြတိုးလည္း သူမ်ားကို မခ်ေပးပါဘူး မေတာ္လို႔ ကိုယ့္ေငြေလး ျပန္မရရင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူမ်ားေပးမယ့္ အပူေငြ အတိုးေငြကိုလည္း မစားခ်င္တာေၾကာင့္ေရာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေငြစုျပီး ဆိုင္ဝယ္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ ငွားႏုိင္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ “ေဒၚပူစူးမ”နာမည္နဲ႔ အသုပ္မွန္သမွ် တစ္ေနရာတည္း စားႏိုင္ေအာင္၊ လာစားတဲ့သူေတြ စိတ္ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ က်န္းမာေရးညီညြတ္စြာ စားႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားမွာ။ ျဖစ္လာမယ္လို႔ကို ယံုၾကည္ပါတယ္။
ေမး ။ ။ ပူစူးမ ယံုၾကည္တဲ့အတိုင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
ပူစူးမ ။ ။ ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျမန္ျမန္ေလး ျပည့္ရပါေစရဲ႕ အစ္မရယ္။
“ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ”
ပံုႏွင့္ စာသား မည္သို႔မွ မသက္ဆိုင္ပါေၾကာင္း :)
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခရစၥတလ္
4 comments:
ေဒၚပူစူးမ ေရာင္းေသာ အသုပ္ စားခ်င္လုိက္တာ :)
တစ္ေန႕ မေအာင္ျမင္လာဘူးလို႕ ဘယ္သူေျပာနိုင္မလဲေနာ္.. ရည္ရြယ္ခ်က္လည္းရွိ ..စိတ္ထားလည္းေကာင္းရင္ အက်ိဳးေပးတဲ႕ အခ်ိန္ဆိုတာ ရွိလာမွာပါမမေရ...:)
ပိုစ့္ေတြ မတက္တာၾကာေတာ့ လာဖတ္သူမရွိေတာ့တဲ့အထဲက ကြန္မန္႔ေပးၾကလို႔ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးေနာ္ :)
လုပ္အားရွိတယ္။
အရင္းအႏွီးမရွိဘူး။
အရင္းအႏွီးရွိတယ္။
လုပ္အားလိုတယ္။
ဒီလူေတြတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေတြ႔ျပီး
သူ႔အတြက္လည္းအက်ိဳးရွိတယ္။
ကိုယ့္အတြက္လည္း တိုးပြားသြားမယ္ဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေနာ္..ၾကီးေမ
ခက္တာက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ယုံၾကည္မႈမရွိၾကတာေလးဘဲ :D
Post a Comment