သတၱဝါအေပါင္း စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႔သပါတယ္.........

Saturday, November 12, 2011

“ေျမြ” ႏွင့္ အက်ိဳးေပးသေလာ ...

ေျမြနဲ႔ ၾကိဳးအေခြနဲ႔ ကဲြျပားေအာင္ ဝိုင္းျပထားပါတယ္

(2009)ခုႏွစ္တုန္းက ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ခန္းကို မိုးဦးက်မွာ စေျပာင္းလာတာေပါ့။ အခန္းက ေအာက္ထပ္လည္းျဖစ္တဲ့အတြက္ သြားလာရတာ အဆင္ေျပျပီး၊ ေနာက္ဘက္မွာ ပန္းျခံၾကီးရွိေနတာေၾကာင့္ ေအးခ်မ္းလွပါတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ေနာက္ဘက္မွာ သေျပေညာင္ပင္ရွိပါတယ္၊ ေညာင္ပင္ရဲ႕ အကိုင္းတခ်ိဳ႕က အခန္းကို ထိစပ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္ေကာင္က ခဏခဏလာလည္တာေလ။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ခရစၥတလ္ ေျပာခ်င္တာ ရိပ္မိေလာက္ေရာေပါ့ေနာ္။

ပထမအၾကိမ္ မိတ္ဆက္ျခင္း
အခန္း အေနာက္ဘက္ မီးဖိုခန္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးအိမ္သာက ကပ္လွ်က္ေပါ့၊ မီးဖိုထဲ ဟင္းခ်က္၊ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ပန္းကန္ေဆးရတယ္ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ပန္းကန္ေဆးျပီး ေရခ်ိဳးခန္းက အထြက္ ေျခေထာက္ေအာက္က ေျခသုတ္ပုဝါနားမွာ လႈပ္ခတ္သြားတာေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ အိမ္ေျမွာင္ေတြေတာ့ တက္နင္းမိေတာ့မွာပဲ လြတ္လြတ္ကင္းကင္းမေနဘူးလို႔ ေတြးမိတုန္း စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ အိမ္ေျမွာင္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားမသိ သံသယစိတ္နဲ႔ ေျခသုတ္ကို ဆဲြလိုက္တာ ေလွ်ာကနဲထြက္လာပါေလေရာ.......။
လန္႔သြားလား မိတ္ေဆြ...က်မကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး လန္႔သြားပါတယ္၊ အေရာင္က အစိမ္းနဲ႔ အနက္ၾကားေလး ၊ အုန္းသီးၾကြက္ျမီးလိုပဲ ရုတ္တရက္ၾကည့္လုိက္ရင္၊ အေမာက္ကေတာ့ ေထာင္ေနတာပဲ အရြယ္ေလး ငယ္ေပမယ့္ အထင္မေသးသင့္တဲ့အထဲ သူလည္း ပါတယ္ထင္တယ္။ ေကာင္ေကာင္ေလးက အခန္းထဲမွာ သူ႔အိမ္သူ႔ယာက်ေနတာပဲ ေလွ်ာက္သြားေနပါတယ္။ အသိညီမေလးတစ္ေယာက္ကို ဖုန္းအျမန္ဆက္၊ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုေတာ့ အားကိုးရပါတယ္ မလာရဲဘူး နီးရာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဖုန္းေပးလိုက္ သူေျပာေပးမယ္တဲ့ သူက ဖုန္းထဲမွာေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာက္ေနပါျပီ၊ အျပင္မွာ တကယ္ေတြ႕ေနတဲ့သူက မေၾကာက္ရဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အိမ္ေဘးက ထိုင္းလူမ်ိဳးေယာက်္ားေလးေတြကို အကူအညီေတာင္းျပီး ဖယ္ခိုင္းလုိက္ရပါတယ္။ မသတ္ဖို႔လဲ အခါခါ ေျပာယူရတယ္။ လာဖမ္းေပးတဲ့သူက ေျမြကို အျမီးကေန ဆတ္ကနဲ ေကာက္ဆဲြလိုက္တာ တန္းလန္းေလး ပါသြားပါေလေရာ။

ဒီလိုနဲ႔ စိတ္ေအးရေရာလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး၊ ေျမြဝင္လာတဲ့ မီးဖိုထဲကို မသြားရဲလို႔ ထမင္းဟင္း မခ်က္စားျဖစ္လုိက္တာ ႏွစ္လေတာင္ ၾကာသြားတယ္။ အိပ္ခန္းထဲ မဝင္လာေအာင္ အေပါက္ေတြကိုလည္း အားလံုးပိတ္ထားရတယ္။ အခန္းထဲမွာ လႈပ္တာေလးျမင္သမွ် ေျမြလား ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ေနျပီေပါ့ရွင္။

ဟုတ္ပါ့၊ ေျမြနဲ႔ အက်ိဳးေပးတာ ငယ္ငယ္ကတည္းကေပါ့၊ ေၾကာင္ပန္းရြက္ပင္ေတြ က်မတို႔ ဇာတိေျမ နယ္မွာ ေပါမွေပါ၊ ကေလးဘဝတုန္း အပင္ေတြနဲ႔ လွီးျဖတ္ျပီး ထမင္းဟင္းခ်က္တိုင္းကစားၾကတယ္ေလ၊ အဲလိုနဲ႔ တေန႔ အပင္ဆီကို လက္လွမ္းလိုက္တုန္း အေဖက ေနာက္ကေန ဆဲြေပြ႕လိုက္ပါေလေရာ၊ ျပီးေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန အစိမ္းေရာင္ေျမြတစ္ေကာင္ လက္မအရြယ္လံုးပတ္နဲ႔ အပင္ထက္မွာ၊ ကံေကာင္းလို႔ အေဖက အဆဲြျမန္ေပလို႔သာ။
ခရစၥတလ္တို႔ နယ္က  ျခံၾကီးရဲ႕ေရွ႕မွာ ေရအိုင္လား ေရကန္လား အၾကီးၾကီးတခုရွိပါတယ္၊ အဲဒီနားမွာလည္း မၾကာခဏ ေျမြေတြနဲ႔ ခလုပ္တိုက္ေနၾကေပါ့၊ တခါမွ အႏၱရာယ္မျပဳပါဘူး။ အခုလိုအခ်ိန္မွာ စဥ္းစားမိတာက ေျမြဆိုတာ ေၾကာက္ရမယ္ အႏၲရာယ္ရွိတယ္ဆိုတာ သိတဲ့ အသိနဲ႔ ေၾကာက္ေနတာကိုးေနာ္။

ဒုတိယအၾကိမ္ သရုပ္ေဖာ္တင္ဆက္မႈ
မနက္ပိုင္း ဘုရားရွိခိုးဆြမး္ေတာ္ကပ္ေနတုန္း မွတ္မွတ္ရရ သဗၺဇယမဂၤလာဂါထာ ပူေဇာ္ေနတုန္း အခန္းမ်က္ႏွာက်က္ကေန ျပဳတ္က်သံၾကားလုိက္ရပါတယ္၊ အိမ္ေျမွာင္ေတြလည္း ဒီလုိပဲ ေျခမခိုင္ပဲ ျပဳတ္က်ေနၾကတာမို႔ မ်က္လံုးဖြင့္မၾကည့္မိပါဘူး။ ဘုရားဆက္ရွိခိုးေနတာေပါ့။ ခဏေနေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တခုခုထင့္ေနလို႔ မ်က္လံုးဖြင့္မိေတာ့ အထက္ပါပံုအတိုင္း ေကာင္ေကာင္က တီဗီြအင္တာနာ ၾကိဳးေခြေပၚမွာ တန္းလန္းေလးျဖစ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ဘုရားရွိခိုးေနတဲ့ ကိုယ့္မ်က္ႏွာနဲ႔ သူရွိေနရာ ေနရာက ႏွစ္ေပေလာက္ပဲ ေဝးပါတယ္၊ ကိုယ္ေတာ္က က်မကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္...........။

ၾကိဳးေခြေပၚရွိေနတဲ့ ေျမြပိစိကို ဖယ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတုန္း ဘယ္နားေရာက္သြားတယ္မသိ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ တေန႔လံုးရွာတယ္ မေတြ႕ပါဘူး။ ေနာက္ေန႔မနက္ အိပ္ယာထေတာ့ ဘုရားစဥ္အေပၚက မီးၾကိဳးမွာ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနတဲ့ ေကာင္ေကာင္ေလးကို ျပန္ေတြ႕ေတာ့တာပါပဲ။

ထိုင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ ေဝးေဝးသြားပစ္တယ္ေတာ့မသိဘူး အိမ္ေရွ႕ခဏခဏ 
ျပန္ေရာက္ ေရာက္ လာျပန္တယ္၊ ဒုတ္ရွည္ရွည္ေလးနဲ႔ တြန္းျပီး ေမာင္းထုတ္ရတယ္ သူ႔အျမီးေလးကို ထိသြားလို႔ ဒုတ္ကို အျငိဳးၾကီးၾကီးနဲ႔ ေပါက္လိုက္တာမ်ား ဒလစပ္ ပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဒုတ္မွန္းသိျပီး ေပါက္မရေတာ့မွ ဒုတ္ကို စိမ္းစိမ္းၾကီးစိုက္ၾကည့္ေနရဲ႕။ တခါ တခါေတာ့လည္း အိမ္ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ေၾကြျပားမွာ ေခ်ာေနေတာ့ သူတြားသြားရတာ အဆင္မေျပဘူး လိုရာကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေရာက္ႏိုင္ဘူးေပါ့ ရယ္ရသား...။ ဒါေၾကာင့္ ဝမ္းနဲ႔ တြားသြားရတဲ့ ေျမြဘဝ၊ နဂါးဘဝေတြဟာ သနားစရာပါ။

နိဂံုးခ်ဳပ္ျခင္း
၂-ႏွစ္အၾကာ အေမအလည္လာတဲ့အခုိက္ ျပီးခဲ့ေသာ ဇြန္လမွာေပါ့.........
ထံုးစံအတိုင္း အေမလာေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ရတာ ေပ်ာ္စရာ။ ထမင္းဟင္းခ်က္တဲ့အခါ အေကၽြးခ်င္ဆံုး လူသားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ အေမနဲ႔ အိမ္ဦးနတ္။ အေဖက က်မဆယ့္သံုးႏွစ္သမီးတည္း ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီမို႔ အေမပဲ စုပံုခ်စ္ေနရတယ္။ 
ဆီပုလင္းေလး လွမ္းယူဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္အဝက ျခင္လံုသံဇကာတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေရာ
လက္က ဖုန္းေျပာေနတာ တစ္ဘက္၊ တံခါးကို ဖြင့္ေနတာ တစ္ဘက္၊ တံခါးကို ျပန္ပိတ္ျပီး ေခါင္းေပၚကို ျပဳတ္က်တယ္ ဘာျပဳတ္ၾကပါလိမ့္....ေခါင္းေပၚက ျပဳတ္က်တဲ့ အရာတစ္ခုက ေလ်ာကနဲ ေအာက္ျပဳတ္က် ငံု႔ၾကည့္ေတာ့ လား လားးးးးးးးးးးးးးး။
အမယ္ေလး အေမရဲ႕ ေကာင္ေကာင္ပါေတာ့ ဒီတခါ ေကာင္ေကာင္က ပိုရွည္တယ္ေတာ့ 
အဲလို ေအာ္လိုက္တယ္ မထင္ပါနဲ႔လို႔၊ အေမက ေရာဂါသည္ အေမလန္႔သြားမွာစိုးတဲ့ က်မအဖို႔ရာ အသံမထြက္ပဲ အေမက အနားမွာျဖစ္တာမို႔ အေမ့ကို လက္တစ္ဘက္ လွမ္းတား ဖုန္းကို အျမန္ခ်၊ ဘာစကားမွ အသံမထြက္ ခပ္ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားလိုက္ရပါတယ္။ အဓိကက အေမမလန္႔ဖို႔၊ ေျမြက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ျပန္ဝင္သြားတယ္။ ေရခိ်ဳးခန္းဘက္က ကုတ္တက္ျပီး ၾကည့္ေတာ့ တံခါးနံရံေပၚမွာ သူက အေပၚဘက္ကို တေရြ႕ေရြ႕။ သူသြားေနတာ ကိုယ့္အရပ္ထက္ေတာ့ ျမင့္တဲ့ေနရာကို ေရာက္ေနပါေရာလား။ ခက္ပါေရာ ဘယ္လိုဖယ္ၾကမလဲ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေန အျပင္တြန္းထုတ္လို႔မလြယ္ဘူး၊ တံခါးပိတ္ျပီး ဖမ္းတဲ့အခါ မိရင္ ေတာ္ရဲ႕ မမိရင္ တံခါးပိတ္ျပီး ဖမ္းမွာဆိုေတာ့ ဖမ္းတဲ့သူအတြက္ အႏၱရာယ္က အမ်ားသား။ ေဘးခန္းက ေျမြဖမ္းေပးေနက် အိမ္နီးခ်င္းေတြ အိမ္ေျပာင္းသြားျပီ။ တကယ္ကို ခက္ေနပါျပီ။
အိမ္ေရွ႕နားက ဆိုင္မွာ ျမန္မာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို သြားေခၚလာခဲ့တယ္။ ဒုတ္တစ္ေခ်ာင္းေပးျပီး အိတ္ထဲကို ေျမြထည့္ေပးပါ။ ေဝးေဝးသြားလႊင့္လုိက္ပါ့မယ္လို႔ သူနဲ႔ ညိွတယ္ သူက ရိုက္သတ္မယ္တဲ့၊ မသတ္ပါနဲ႔ အရွင္ပဲ ဖမ္းေပးပါ။ မသတ္ပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းပန္တယ္။ ေျမြအရြယ္ကို ၾကည့္ျပီး အိုေက ဖမး္မယ္ေပါ့။ မီးဖိုထဲ ဆင္းျပီး တံခါးပိတ္လိုက္တယ္ တစ္ခ်က္ပဲ ၾကားလိုက္တယ္ ကိစၥ ျပီးသြားပါေရာလား။ 
အခါခါ ေျပာေနတဲ့ၾကားက တားေနတဲ့ၾကားက ေျမြေလး ေသသြားရွာပါတယ္။ လူကို ေျမြေပါက္မွာ စိုးရိမ္တာတစ္မ်ိဳး၊ ေျမြကို လူက သတ္မွာစိုးတာတမ်ိဳး။ က်မ ေခါင္းထဲမွာ ေသြးလည္ပတ္မႈေတြ ကေမာက္ကမေတြကို ျဖစ္ကုန္ေရာ...........။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေျမြေလးကို အမွ်ေပးေဝျပီး ေနာင္ဘဝ ဒီလိုမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းေပးရေတာ့တာေပါ့။ 


ဒီၾကားထဲမွာ ေျမြဝင္တာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ထိုင္းေတြက အတိတ္ေကာက္ ထီေတြ ထိုးၾက၊ ျမန္မာညီမေလးေတြက က်မကိုယ္စား ေမးျမန္းသင့္တယ္ထင္တဲ့ ေနရာတခ်ိဳ႕မွာ သြားေမးၾက၊ သိုက္ရွိတယ္၊ ျခေတာင္ပို႔ရွိတယ္၊ က်မရြတ္တဲ့ ဘုရားစာေတြကို သေဘာက်တယ္၊ သေဘာမက်ဘူး စတဲ့ စတဲ့ မ်ိဳးစံုေသာ ပြစိေလးေတြလည္း ျဖစ္သြားေသးတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအခန္းက က်မ မေျပာင္းျဖစ္ခဲ့ပါဘူး၊ အခန္းမွာ မေနဖို႔ အားလံုးက အၾကံေပးတယ္ အဲဒီခ်ိန္က မေျပာင္းျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ သိုက္ျဖစ္ျဖစ္ အေစာင့္ျဖစ္ျဖစ္ မကၽြတ္မလြတ္တာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ က်မ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳလုပ္ေနတာျဖစ္တာေၾကာင့္ မေျပာင္းပါဘူး၊ ၾကိဳက္သလိုလုပ္ပါ၊ ေမတၱာပို႔ပါတယ္။ အမွ်ေဝတာကို တခ်ိဳ႕က မလိုလားလို႔ သာဓုမေခၚတာလည္း ရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ထူးဆန္းတာေတြ ရွိလားဆိုေတာ့ ရွိသလိုလုိပါပဲ။ အဲဒီအခန္း ေရာက္စက ဘုရားစာရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနရင္ မလွမ္းမကမ္းမွာ တစ္ဦးဦးရွိေနသလိုပါပဲ။ မျမင္ရေတာ့ မေၾကာက္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခ်က္ တိုက္ဆိုင္တာက အိမ္အနီးအနားမွာ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုယ္ဝန္ေတြ ရကုန္ၾကတယ္။ အခန္းေရာက္စတုန္းက အခန္းမွာေနခြင့္ျပဳဖို႔ အဆင္ေျပသလို ခြင့္ေတာင္းပါတယ္၊ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ။ သိုက္ရွိတယ္ဆိုေတာ့လည္း ေကာင္းရာမြန္ရာ ဘံုဘဝမ်ားကို သြားၾကပါ ကုသိုလ္ေတြကို သာဓုေခၚပါလို႔ ျမန္မာလို ကိုယ့္ဖာသာ ဆီေလွ်ာ္သလိုေျပာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္ေနတဲ့ ငါက ဘာလို႔ ေၾကာက္ေနရအံုးမွာလဲဆိုတဲ့ သတိၱနဲ႔ ဆက္ေနပါတယ္။ တစ္ခါေလာက္ပဲ ေခြးေသေကာင္ပုပ္တဲ့အနံ႔ ရဖူးပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမႊးတဲ့ အနံ႔ေလးေတြပဲ ရတတ္ပါတယ္။ ေျပာရအံုးမယ္ သူတို႔နဲ႔ က်မ သေဘာတူညီမႈ တစ္ခု ယူထားေသးတယ္၊ အခန္းမွာ ေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ အိမ္ေျမွာင္အေနနဲ႔ပဲေနတယ္။ ေျမြဆိုေတာ့ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္လို႔ ေျပာထားတယ္။ ဒီေတာ့ ေနၾကေရာလားလို႔ ေမးမယ္မဟုတ္လား၊ တခန္းလံုး အိမ္ေျမွာင္အေကာင္အေရအတြက္ အေကာင္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိပါတယ္ရွင္..................။

ေျမြဒုတိယအၾကိမ္လာျပီး ေပ်ာက္သြားတဲ့ေန႔ ညက အိပ္မေပ်ာ္လို႔ အင္တာနက္ထဲ ေခါင္းဝင္ျပီး စိတ္ကို ေျဖတယ္။ တရားမွတ္တယ္၊ ဘယ္က ေပၚလာမယ္မွန္းမသိတဲ့ ေျမြကို စိုးရိမ္ၾကီးစြာနဲ႔ ေစာင့္ေနရတာကိုး။ ျပီေးတာ့ နက္ထဲက ေျမြနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ရွာေတာ့ ေၾကာင္ျဖဴမ်ားရွင္ၾကီးေရးထားတဲ့ ေျမြဖမ္းတဲ့ပိုစ့္ကို ေတြ႕ရ ဖတ္ရ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီဆိုဒ္ကို မွတ္ထားျပီး သြားသြားဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေၾကာင္ေတြ အေၾကာင္းေရးလို႔လည္းပါတယ္။ ေၾကာင္ခ်စ္သူမို႔ ဘယ္ဘေလာ့ဂါ ေၾကာင္ပိုစ့္ေတြ ေရးေရး သြားသြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေၾကာင္ျဖဴမ်ားရွင္ ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔ ပထမဆံုး သိခဲ့ရတာပါလို႔...
http://www.justice999burma.com/2010/10/blog-post.html

ေလးစားစြာျဖင့္
ခရစၥတလ္

8 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

တစ္ခ်ဳိ႔ကေျပာေတာ႔ ေျမြဆုိတာေငြတဲ႔
လဒ္ရႊင္တယ္ေျပာတာပဲ
ဂ်က္ကေတာ႔နဲနဲေၾကာက္တယ္ေျမြကုိေနာ္

ေၾကာင္ျဖဴမ်ားရွင္ said...

ခုေတာ့ အိမ္ေျမွာင္ေတြနဲ ့ နဗန္းျပန္လံုးေနရၿပီေပါ့ေလ။ ဟုတ္လား အစ္မ။ :D

ျမေသြးနီ said...

ကိုယ္တိုင္ေတြ႔သူဆို ဘယ္လိုေနမယ္မသိ ဖတ္ရတာေတာင္ တထိတ္ထိတ္နဲ႔...။
တြားသြားသတၱ၀ါေတြကို အသည္းယားတယ္၊ ေၾကာက္တယ္။ အခုေတာင္ ဖတ္ရင္ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထေနမိတယ္။

ညိမ္းႏိုင္ said...

လန္းလန္း လန္းလန္း နဲ႔ သိပ္အသည္းယားစရာပဲဗ်...အဲ့
ေကာင္ေကာင္ေတြက...ေၾကာက္ေတာ့မေၾကာက္ပါဘူး..၊
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကေနခဲ့ရတဲ့အိမ္မွာဆို ေကာင္ေကာင္
တစ္ဝက္၊လူတစ္ဝက္ေန ေနရတာ...:)၊ေတာ္ၾကာဟိုက
ျပဳတ္က်လာ၊ဒီကထြက္လာ...၊အိမ္က ေၾကာင္ေတြ၊ေခြး
ေတြ၊ေတာက္တဲ့ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြဆင္ႏြဲ...၊အို...စံုေနတာ
ပဲဗ်....:))))၊အင္း...သိုက္ေတြ၊အေစာင့္ေတြဘာေတြကို
ေတာ့ ယံုတယ္လည္းမဟုတ္၊မယံုဘူးလည္းမဟုတ္...၊
ဒါေပမယ့္ တိရိစာၦန္ကို တိရိစာၦန္လို႔ပဲျမင္လို႔ရသဗ်ာ...၊
အဲ....သိုက္ကဆိုရင္လည္း ဘာေလးညာေလးေတာင္း
ၾကည့္ပါလားအစ္မရ.....:)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ထူးဆန္းလိုက္တာ ေနာ္..
အိမ္ေျမာင္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ေနေနရတယ္ေပါ႔
ေျမြၾကီး ေခါင္းေပၚျပဳတ္က်လာတယ္လို႔ ဖတ္ရေတာ႔ ကိုယ္႕ေခါင္းကိုယ္ျပန္စမ္းမိတယ္
အသည္းယားလိုက္တာ
အရမ္းေၾကာက္တာဘဲ ေျမြေတြကို ျမင္ရတာ

ခရစၥတလ္ said...

စံပယ္ေရ-ေခါင္းစဥ္ကို ေျမြ=ေငြလို႔ ေပးအံုးမလို႔ပဲ၊ ေငြ ပဲ စဥ္းစားေနတယ္ အျပစ္တင္ခံရမွာစိုးလို႔ မတပ္ေတာ့တာ ဟိ ဟိ :)

ေၾကာင္ျဖဴမ်ားရွင္-နဗန္းမလံုးပါဘူး၊ နာ့ကို သူတို႔က လိုက္စေနၾကတာေလ ဆိုးပါ့ :(

ျမေသြးနီေရ-အသည္းယားတာ ေၾကာက္ဒူးတုန္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ႕ပါပဲ၊ ေျမြကို ဒုတ္နဲ႔ တို႔ျပီး တြန္းထုတ္တုန္းကေပါ့

ကညိမ္းႏိုင္ေရ-သိုက္မွာ ဘာရွိမွန္းမွ မသိတာ၊ မေတာင္းခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ္ပါ ဆက္စဲြလမ္းေနရင္ အခက္။ အယံုအၾကည္မရိွတာလည္း ပါတယ္။

ေခ်ာေရ-နဖူးမွာ ေျမြေပါက္သြားေသးလားလို႔ မွန္ကို အျမန္ေျပးၾကည့္ရေသးတယ္။ :)

မအိမ္သူ said...

ခမာျပည္မွာလဲ ေႁမြေတာ့ေပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မေတြ႔ရဘူး။ တခါတေလမွ ေႁမြစိမ္းတစ္ေကာင္ တေလ ေတြ႔ရေတာ့တယ္။ ခမာလူမ်ဳိးေတြက ေႁမြသားစားၾကေတာ့ ျမင္တာနဲ႔ ရိုက္သတ္ၿပီး ဗိုက္ခြဲ အေရခြံဆုတ္ ကင္စား ေၾကာ္စား စြပ္ျပဳတ္လုပ္ေသာက္လုပ္လိုက္ၾကတာ ကိုယ္ေတြျမင္တဲ့ဆီေတာင္ မေရာက္လိုက္ဘူး။ :D

ခရစၥတလ္ said...

အစ္မ မအိမ္သူေရ-ဒါေၾကာင့္ ခမာျပည္မွာ ဘာေကာင္မွကို မေတြ႕ခဲ့ရဘူး :)