မိုးသည္းထဲမွာ

 မိုးသည္းထဲမွာ ခရစၥတလ္နဲ႔အတူ မိုးမိေနတဲ့ စကၠဴပန္းေလးေတြ

 မိုးရာသီမွာ ခရစၥတလ္ကို ေမြးတာမို႔လားမသိဘူး မိုးေတြ ရြာရင္ သိပ္ကို ေပ်ာ္ပါတယ္။ 

မိုးျခိမ္းသံေတြနဲ႔ လွ်ပ္စီးလက္တာေတြကိုလည္း သေဘာက်ပါတယ္။ မားသားကို ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေမးလိုက္ေသးတယ္ 

သမီးကို အေမေမြးေနတုန္းက မိုးေတြ ရြာေနလားဆိုေတာ့ 

သိပါဘူးေအ ကေလးေမြးေနတာ မိုးရြာတာ သိႏိုင္မလားတဲ့ 

ဟီ ဟိ၊ ဟုတ္သားပဲ:P

 မိုးတိတ္သြားေပမယ့္ ပန္းပြင့္ေတြမွာ မိုးစက္ေလးေတြ တဲြလဲြခိုေနတာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ

ညီမေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရုံးခန္းမွာ အလုပ္ကိစၥေတြ ေျပာျပီး အျပန္မွာ ဘုရားတက္မယ္ေပါ့၊ ရန္ကုန္မွာဆို ေရႊတိဂံုဘုရား ခဏခဏေရာက္ျဖစ္တယ္။ ထိုင္းေရာက္လာေတာ့ ဘုရားသြားခ်င္တယ္ ဆႏၵက အကင္းမေသဘူး ဘယ္ဘုရားသြားျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ဘုရားရွိခိုးရရင္ အဆင္ေျပမလဲေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ တိုးအလုပ္ေတြ လမ္းညႊန္ကူညီေပးတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတာင္ေပၚဘုရားကို သြားဖူးျဖစ္ခဲ့တာက စလို႔ မၾကာခဏဆိုသလို ေရာက္ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

အဲဒီေန႔က အိမ္ကေန ထြက္တုန္းကေတာ့ ေနသာေနသား၊ ပသူနမ္ေရာက္ေတာ့မွ အစိုးမရတဲ့မိုးက ရြာပါေလေရာ ရြာတာမွ သဲသဲမဲမဲကို ရြာခ်လိုက္တာပါ။ သြားေလရာ ထီးယူတတ္သူမို႔ ေတာ္ေသးေတာ့တယ္။ ေလကလည္း တိုက္ မိုးကလည္း ရြာနဲ႔။ ဘုရားသြားရတာ အဆင္ေျပပါ့မလား အိမ္ပဲ ျပန္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား။ ျပန္မယ့္စိတ္ကို မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္သြားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္က အႏိုင္ယူျပီး ဆက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္ေပၚဘုရားနားေရာက္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ မရေအာင္ကို ေလေတြ တအားတုိက္ တကိုယ္လံုးလဲ စိုစိုရဲႊေပါ့။ မိုးေရေတြ စိုေနတာ ျပန္ရင္ေကာင္းမလား တစ္ခါ ထပ္ေတြးမိတယ္။ လူကသာ ေတြးေနတာ၊ ေျခေထာက္ေတြက ဘုရားဆီကို လွမ္းေနတုန္းပဲ။ ဘုရားေပၚတက္ခါနီး ေလနဲနဲတိုက္တာ သက္သက္သာသြားတယ္။ မိုးေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္ျပီး မိုးမင္းၾကီးေရ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳဖို႔လာတာေလ နဲနဲေလာက္ေတာ့ သနားပါအံုး ဒီမွာ ၾကည့္ပါအံုး မုိးေတြ စိုကုန္ျပီ။ မိုးသဲေနခ်ိန္ ခ်က္ခ်င္းတိတ္ဖို႔ မေျပာပါဘူး နဲနဲေတာ့ စဲေပးအံုးမွေပါ့ ဟုတ္ဘူးလားေနာ္။

ေတာင္ေပၚဘုရား အတက္လမ္းဘက္မွာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ခုရွိတယ္ 

စကၠဴပန္းပင္ေလးေတြနားမွာေလ။ အဲဒီမွာ toilet လည္းရွိတယ္။

အဲဒီကို ဝင္ျပီး ေဘာင္းဘီစိုေနတာကို ေရညွစ္ခ်၊ ျပီးေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း မိုးအတိတ္ကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ တစ္နာရီနီးပါး ရြာေနလိုက္တဲ့ မိုး မတိတ္ႏိုင္ဘူး၊ ဆက္တက္ဖို႔ကလည္း ေတာင္ေပၚကေရေတြ ဆင္းလာတာဆိုေတာ့ တက္မရဘူး ျပန္ဆင္းရမလား ဆက္ေစာင့္ရမလား။ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲမွာ ကိုယ့္လုိပဲ မိုးခိုေနၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားသား။ သူတို႔က ထီးေတာင္ မပါၾကဘူး။ အေဖၚေတြ ရွိေနသားပဲေလ ဆိုျပီး ဆက္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ မိုးမင္းၾကီးကေလ ခရစၥတလ္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးကို ခဏခဏၾကည့္ေနလို႔လားမသိဘူး ခဏေနေတာ့ မိုးတိတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ မိုး လံုးဝတိတ္သြားေပမယ့္ ေတာင္ေပၚက ေရေတြ ဆင္းလာတာမို႔ ခက္ခက္ခဲခဲပဲ ဘုရားေပၚ တက္ခဲ့ရတယ္။ သင္ခန္းစာတစ္ခု ရသြားတာက မိုးရြာေနခ်ိန္ သို႔မဟုတ္ မိုးရြာသီဆိုရင္ ေတာင္ေပၚဘုရားသြားရတာ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ အဆင္မေျပေလာက္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ လူၾကီးေတြ ပါလာရင္ ပိုဆိုးပါမယ္။ ေလွကားထစ္ေတြက သိပ္မျမင့္လွေပမယ့္ ေလွကားထစ္က်ဥ္းတာနဲ႔ ျမင့္တာေၾကာင့္ နဲနဲအႏၱရာယ္မ်ားႏုိင္မယ္။

ပန္းပြင့္ေလးေတြကို ရုိက္ေနရင္း ေတာင္ေပၚဘုရားကို ကင္မရာထဲမွာ ဒီလိုေလး ေတြ႕လိုက္ရတယ္

တပတ္တစ္ခါေတာ့ ဘန္ေကာက္ထဲမွာရွိတဲ့ ဘုရားတစ္ဆူဆူကို သြားျပီး ကုသိုလ္ယူမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္က အားေကာင္းေနတာမို႔ ေနာက္တပတ္လည္း ဘုရားတက္ခဲ့ျဖစ္ပါတယ္။ 

ပိုစ့္ေရးဖို႔ ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ရင္း ပံုေတြ လွတာ မလွတာ နဲနဲသိလာတယ္။ ဖဘ သံုးတုန္းက ကိုဂ်စ္တူးက နည္းလမ္းေပးပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါမ်ားရိုက္တဲ့ ပံုေတြကိုလည္း ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ေရးထားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပိုစ့္ေတြလည္း ရွာေဖြဖတ္ရွဳမိပါတယ္။ သူမ်ားပံုေတြကို ၾကည့္ရင္း ပိုစ့္ကဒ္ေလးေတြၾကည့္ရင္း ဘယ္လိုရိုက္ရင္ ပံုထြက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ၾကားဆရာ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာနဲ႔ အလုပ္က သင္သြားပါတယ္။ အခုေတာ့ ဓာတ္ပံုေၾကာင့္ ပိုစ့္ေတြ ျဖစ္လာျပီေပါ့ :)

ဒီတေခါက္ ဘုရားတက္တာေတာ့ မိုးမရြာေတာ့ဘူး။ မိုးေတြ အုံ႔ေနရုံပါပဲ။ 

ဒါေပမယ့္ တြတ္ပီရဲ႕ ကံတရားက ဒီေန႔ ကိုယ့္ဘက္မပါခဲ့ပါဘူး။ အပင္ခ်င္းယွက္ႏြယ္ေနတဲ့ ဒီႏြယ္ပင္ေလးေတြကို ၾကည့္ရင္း သမုဒယသစၥာအေၾကာင္း စဥ္းစားေနၾကပါ။ ဒီတခါလည္း စဥ္းစားရင္း ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႔ ေလွကားလက္တန္းဘက္ကေန ဒီဘက္ နဲနဲေရြ႕လုိက္ပါတယ္ အေနာက္ကလူေတြ ဆင္းရတာ အဆင္ေျပေအာင္ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကင္မရာထုတ္ေနရင္း ေျခလွမ္းလိုက္တာ ဖိနပ္နဲ႔ ေလွကားနဲ႔ စလစ္ျဖစ္လုိက္တာေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕ ေျခေထာက္ေခါက္ လဲပါေလေရာ :(

ခရစၥတလ္ စလစ္ျဖစ္တဲ့ေနရာေပါ့ :(
ဒီပံုက မႏွစ္က ရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ ဒီတခါေတာ့ မရိုက္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ဘူး

ေဒါက္ဖိနပ္ အျမင့္မဝတ္တတ္သူမို႔ ေတာ္ေသးတယ္ ဖိနပ္အျမင့္ဝတ္တတ္တဲ့သူသာဆိုရင္ ခုခ်ိန္ ေနာက္ဘဝကူးသြားပါျပီ။ ဘုရားေပၚမွာ သံုးနာရီနီးပါးထိုင္ထားတာေၾကာင့္ ေျခေထာက္ထံုေနလို႔ ေျခေထာက္ကို သိပ္ျပီး ထိန္းမရလိုက္တာ မိုးရြာေနတုန္း မဟုတ္ေပမယ့္ မိုးရြာထားေတာ့ ေလွကားေတြ ေခ်ာ္ေနတာ။ ေလွကားေျခာက္ဆင့္ေလာက္ကို ေလွ်ာက်သြားတာေလ ဒီတခါေတာ့ သဲထိတ္ရင္ဖို အျဖစ္ရဆံုးပါပဲ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အီစလံေဝသြားပါရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ ဖဘက ေပ်ာက္ေနလို႔ အီးေမးပို႔ေမးတဲ့သူေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သတိတရရွိေပးလို႔။ ဘလမွာ ကြန္႔မန္႔လည္ျပီး မေပးျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း ေတာင္းပန္ပါရေစေနာ့ စက္ေရွ႕ ၾကာၾကာမထိုင္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ။

ဘန္ေကာက္က ခင္မင္သူေတြကေတာ့ အျပင္ထြက္တာေတြ နားထားပါေတာ့တဲ့။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ဘုရားဝန္းက်င္နားမွာပဲ ေျခေထာက္ေခါက္လဲက်တာ သံုးခါ ရွိသြားျပီ။ ဒီလိုေျပာရင္ ဘုန္းဘုန္းေတြက ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္မေရာက္ပါနဲ႔ ဒကာမၾကီးလို႔ တရားတစ္ပုိဒ္ေလာက္ေတာ့ နာရခ်ည္ေသးရဲ႕ေလ။

အိမ္က ထြက္ခါနီး ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္တုန္းက ဘုရားမ်က္ႏွာေတာ္က ခါတိုင္းလို႔ ျပံဳးမေနလို႔ စိတ္ထဲမွာေတာင္ ထင့္ကနဲျဖစ္မိေသး။ အို... ကုသိုလ္စိတ္ေလးနဲ႔ သြားမွာပဲဆိုျပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္ပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္လံုးလည္း ဘုရားစာရြတ္ေနခဲ့ပါတယ္၊ ေခ်ာ္လဲ ျပဳတ္မက်ခင္ေလးကလည္း ေခါင္းေလာင္းတီးျပီး အမွ်ေဝလိုက္ေသးတယ္။ ေခ်ာ္မလဲခင္ ေနာက္ဆံုးစိတ္ကေလးကို ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့“သတသဟႆရဟ”ဂါထာေတာ္ကို ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ေနခဲ့ပါတယ္၊ ရြတ္ဆို ပူေဇာ္ေနရင္း အာရုံက ႏြယ္ပင္ေတြဆီ ေျပာင္းသြားပါတယ္။ ျပဳတ္က်ေနစဲမွာေတာ့ ေလွကားအဆံုးအထိ ျပဳတ္မက်ေအာင္ လက္နဲ႔ လွမ္းေထာက္ တစ္ခါေထာက္မရ ထပ္ေလွ်ာက် ေနာက္တစ္ခါမွ ေထာက္ေတာ့မွ ေလွ်ာက်ေနတာ ရပ္သြားတယ္။ အနီးမွာ ဆဲြေပးမယ့္သူလည္း မရွိပါဘူး။ ထိုင္းေတြကေတာ့ (ကိုယ့္အထင္) လဲက်လို႔ ရွက္ေနမယ္ထင္ျပီး အနားမလာၾကဘူး အဂၤလန္သူ(သူေျပာတဲ့ conversation အရ) အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္ကေတာ့ are you ok? ေျပာျပီး လာထူရွာပါတယ္။ သူထူေပမယ့္ ကိုယ္က မထႏိုင္ေသးပါဘူး ခ်က္ခ်င္းဆိုေတာ့ ေျခေထာက္က ေထာက္မရေသးဘူးေလ။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳေနတဲ့ၾကားက ျဖစ္တာဆိုေတာ့ အင္းးး မျပဳမိတဲ့ခ်ိန္မ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီထက္ပိုဆိုးမယ္ထင္တယ္ေနာ္။  

အင္းးးးးးးးးး ျပဳတ္က်လို႔ ေခါင္းကြဲ ေသသြားရင္ စုတိစိတ္က ဘာျဖစ္မလဲ။
ေသျခင္းရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္မွာ ဘာျဖစ္မလဲ။

ခုေနေသသြားခဲ့ရင္ ကိုယ့္ေနာက္ကို လိုက္ပါမွာက ?

ေအာင္စာရင္းၾကည့္ရသလိုပဲ ျဖစ္မွာပါ 

ဘဝသံသရာေအာင္စာရင္းမွာ ခရစၥတလ္တစ္ေယာက္ ခုခ်ိန္ေသမယ္ဆိုရင္ စာေမးပဲြေအာင္ႏိုင္မယ္ထင္လား။

စကားမစပ္ (၂၀၀၅)ခုႏွစ္အခ်ိန္တုန္းက တရားစစ္တဲ့ခါ သမာဓိ မတည္ႏိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္ အလုပ္အာရုံ မိသားစုအာရုံေတြ ေရာက္ေရာက္ေနပါတယ္လို႔ တရားစစ္ေမးတဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးက ညည္း အပါယ္လားေတာ့ အဲဒီလူေတြက ညည္းကို အပါယ္ထိလိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္မယ္ထင္လို႔ သူတို႔ဆီပဲ စိတ္ေရာက္ေနရသလားတဲ့၊ ေကာင္းေရာ။ 

 ဒီလို ေတာင္ပတ္လမ္းေလးေတြမွာ ေခါင္းေလာင္းေလးေတြ တီးျပီး တက္ၾကပါတယ္

ဒီတီးလံုးသံေလးေတြကို ၾကိဳက္တယ္

ေရကန္ထဲက ၾကာပန္းေလးေတြလည္း ပန္းအိုးၾကီးထဲမွာ
ေဘာင္က်ဥ္းသြားေပမယ့္ ပြင့္လန္းေနျမဲပဲ

အခု ပိုစ့္ေရးေနတဲ့အခ်ိန္ထိ ေတြးေနတုန္းပါပဲ။ 

ဒီေန႔ ပိုစ့္ေရးေနတုန္း မိုးေတြ ရြာေနျပန္ျပီ 

မိုးသည္းထဲမွာ မိုးစက္ေတြကို ၾကည့္ရင္း ေတြးေနတုန္းပါပဲ။

ေလးစားစြာျဖင့္

ခရစၥတလ္