ဒီေန႔ ဒီရက္အတြက္ စကားလံုးေတြမ်ားစြာ ေျပာခ်င္ေနေသာလည္း အခြင့္ရယ္ မသာခိုက္ဟာမို႔....။ သီခ်င္းေလးအတိုင္းပဲ စီးဆင္းလုိက္ပါတယ္။ က်မရဲ႕ သခင္ အိမ္ဦးနတ္ကို ပီတိျဖစ္ေစလိုတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာရမလားလို႔ သီခ်င္းစာသားေလးကို ကူးထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူလည္း က်မတို႔ႏွစ္ဦးနဲ႔ ခံစားမႈျခင္း တိုက္ဆိုင္ျဖစ္ခဲ့ရင္။
ကိုင္ဇာ - တူႏွစ္ကိုယ္တိုင္းျပည္
(စိန္ေခၚသံျခားက လူမႈစစ္ပဲြေတြ၊ ၾကင္နာသူနဲ႔အတူ တိုက္ပဲြဝင္ရဲျပီ၊
ေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ ကိုယ္ခ်စ္သူနဲ႔အတူ ႏုိင္ငံျပည္သစ္တည္
ႏွစ္ေယာက္တည္း ဒို႔တိုင္းျပည္)
အာကာကိုလႊြာပံုျပဳလို႔ ေမယုနဲ႔ စုတ္တံခ်ီ ပင္လယ္ျပာ အဏဝါသမုဒ္ကို မင္လုပ္လို႔ေရးသီ၊ ျမန္မာရွင္ဘုရင္ေတြ ေခတ္တုန္းက ဒီအခ်စ္ရဲ႕အေၾကာင္းေတြသည္
ေရႊေပလႊာ ပုရပိုက္ထဲမွာ အိမ္မက္ျဖစ္သြားျပီ။
ပံုျပင္ဆန္ဆန္ စိတ္ကူးယဥ္ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔ ေခတ္ကိုမမီ၊
ကုိယ္ရင္မွာ ဘယ္လိုခ်စ္သလဲလို႔ သူေမးျမန္းခဲ့သည္
ၾကင္နာသူကို ျပန္ေျပာျပမယ့္ ကိုယ့္အခ်စ္အေၾကာင္းေတြသည္
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္လည္းယံု မၾကံဳစဖူးထူးသည္။
ကိုယ္ၾကင္နာသူကလဲြရင္ နတ္သမီးလည္း မမက္ပါျပီ၊
ရံေရြေဖာ္ အပ်ိဳစင္တစ္သန္းေတာင္ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔မလဲျပီ၊
ၾကင္နာသူကိုသာ ႏွလံုးသားခ်ဥ္ျခင္း တပ္မက္လာရင္
ဘုရင္ခံေတာင္ မလိုခ်င္ဘူးလို႔ ဥဒါန္းေတြ ရင့္ခ်ီ။
ထမင္းရည္ပူအတူတူလွ်က္ရမယ္လို႔ေတာ့ မေျပာလိုျပီ
မည္သူမဆို တကယ္ျမတ္ႏိုးရင္ တကယ္စြန္႔လြတ္ဝ့ံသည္။
ဟိုရြာျပင္ ဇနပုဒ္တဲကေလး၊ ဆီမီးမွိတ္တုတ္ ေမွာင္ရီ
အတူေနရင္ ၾကယ္ျမင္လျမင္ ႏွစ္ေယာက္တည္း တိုင္းျပည္။
တဲြလက္မျဖဳတ္ပါ ခ်စ္ခရီးလမ္းဆံုးအထိရြယ္။
အနမ္းပန္း
ေတးေရး-ကိုင္ဇာ
ေတးဆို-ကိုင္ဇာ+ေမဆိြ
မတူညီတာေတြ လိုက္ညိႇေနမယ့္အစား တစ္ဦးကို တစ္ဦးက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ားနဲ႔ စာနာနားလည္ ေပးလိုက္ရင္ ႏွစ္ဦးသား စိတ္လည္း ခ်မ္းသာ၊ ေမတၱာျဖင့္ ဖဲြ႕တည္ေသာ အိမ္ေထာင္ေရးလည္း ျဖစ္၊ သံသရာတြင္လည္း ညီမွ်ေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔နဲ႔ တူႏွစ္ကိုယ္ လက္တဲြလို႔ နိဗၺာန္ ေရႊျပည္ေတာ္ျမတ္သို႔ သက္ဝင္ခိုလႈံႏိုင္ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း။(သူနဲ႔ေတြ႕လို႔ ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္)
မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ေန႔အတြက္ ကိတ္မုန္႔ေလးေတြ။
No comments:
Post a Comment