သတၱဝါအေပါင္း စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႔သပါတယ္.........

Tuesday, March 2, 2010

တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္-ဘဝဇာတ္ခံု

ဟလို ဟုတ္ကဲ့ ရွိပါတယ္၊ ဆရာေရ ဖုန္း။
ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါခင္ဗ်ာ။
အစ္ကုိလား သက္ထားပါရွင္၊ အစ္ကို အားမယ္ဆိုရင္ ညီမတို႔ ဆုိင္ကို ညေနရုံးဆင္းရင္ လာခဲ့ေပးပါေနာ္။ အေရးၾကီးလို႔ပါ။
ေအာ္ အင္း အင္း တျခား ခ်ိန္းထားတာေတာ့ မရွိေသးဘူး လာခဲ့မယ္ေလ။
သို႔ႏွင့္ အင္ဂ်ီနီယာ ကိုကိုဦးသည္ ေခါင္းေလွ်ာ္ ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္တစ္ခုသုိ႔ ရုံးအဆင္း တစ္ကိုယ္တည္း ထြက္ခဲ့လာ၏။ အရင္က သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေခၚေကာင္းသျဖင့္ ဆိုင္သို႔ သံုးၾကိမ္မွ်သာ ေရာက္ဖူးခဲ့ပါသည္။ ပထမတစ္ၾကိမ္က ဆံပင္ညႇပ္လို႔ေရာက္ခဲ့၊ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ကေတာ့ အိုင္တီသမားျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ အေညာင္းမိမႈမ်ားက ႏိွပ္စက္ေသာေၾကာင့္ ဤဆိုင္တြင္ ေခါင္းလည္းေလွ်ာ္ အႏွိပ္လည္း ေကာင္းေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား အပို႔ေကာင္းသျဖင့္ အႏွိပ္ခံျဖစ္ခဲ့ပါ၏။ ေနာက္ဆံုးတစ္ၾကိမ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက စံုမိေတာ့ ေသာက္ၾက၊ ေသာက္ရာမွ အျပန္ အႏိွပ္ခံၾကမည္ဆိုသျဖင့္ သူတို႔ အုပ္စုလိုက္ ယင္းဆိုင္သို႔ပင္ ေျခဦးလွည့္ခဲ့ၾကေပသည္။ ထိုညတြင္ သူ႔ကို ဆံပင္ညႇပ္ ေခါင္းေလွ်ာ္ ႏွိပ္ေပးေလ့ရွိေသာ သက္ထားႏွင့္ အရင္းႏွီးဆံုးအေျခအေနသို႔ ဆိုက္ေရာက္ရေလေတာ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း အသီးသီး ထြက္ခြာ သြားၾကေလေသာ သူနဲ႔ သက္ထားကို ဆိုင္တြင္ ေသာ့ပိတ္ခါ သြားၾကေလသည္။ လူကလည္း မူးေန၊ သက္ထားကလည္း ႏိွပ္ျခင္း အတတ္ပညာကလည္းေတာ္ႏွင့္ စိတ္၏ ေစစားရာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြက ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရေလေတာ့သည္။ ထိုအေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ မ်က္ႏွာပူသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ ခ်စ္သူမွ လဲြလွ်င္ အျခားမိန္းကေလးမ်ားကို စိတ္မဝင္စားခဲ့ရာမွ ယခုလို အျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့ျခင္းက မိမိကုိယ္မိမိလည္း ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။
ယခုမူ သက္ထားထံမွ ဖုန္းဆက္သည္ဆိုျခင္းက ဘာေၾကာင့္ပါလဲ စဥ္းစားလို႔မရႏိုင္ေပ။ မ်က္ႏွာပူလို႔ မသြားျဖစ္ခဲ့တာ တစ္လ ႏွစ္လေတာင္ ရွိျပီ၊ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ေန႔ကလည္း သူတို႔ထံုးစံထက္ပိုေသာ ေငြေၾကး ကိုလည္း ေပးခဲ့ျပီးျပီ။ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္ဆိုေသာ အေတြးမ်ားႏွင့္ ဆိုင္ေရွ႕တြင္ အငွားကားကို ရပ္ခုိင္းလိုက္၏။ ဆိုင္ထဲတြင္ ဆိုင္ပုိင္ရွင္အစ္မကို ေတြ႕ရေသာ “အစ္ကိုဦးၾကီး လာတယ္...ေဟ့”။ သူတို႔ ဘာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေနပါလိမ့္။ သက္ထားက အေႏြးထည္ေလး ဝတ္၍ ထြက္လာကာ “အစ္ကို အျပင္မွာ စကားသြားေျပာရေအာင္ေနာ္”။ အင္းေလ သြားေပါ့၊ ေနအံုး ဘယ္သြားမွာလဲ၊ ေအာ္ ဘယ္သြားခ်င္တာလဲ။ သူမက ေခါင္းငံု႔ကာ တိတ္ဆိတ္တဲ့ေနရာဆိုပိုေကာင္းမယ္ အစ္ကိုတဲ့။ ေနာက္ သူမအေဖာ္မ်ားက အစ္ကိုဦးေရ ျပန္လိုက္ပို႔ရင္ မုန္႔ေတြ ဝယ္ခဲ့ေနာ္ တဲ့။ ဘာေတြတုန္းဗ်၊ ဘာေတြလဲ။ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ျပီ။ ကဲ ကဲ သြားဆိုလည္း သြားၾကတာေပါ့။ လူအနည္းငယ္ရွင္းေသာ အင္းလ်ားလမ္းဘက္က ဆိုင္တစ္ခုကို ေရြးကာ ထိုင္မိၾကတယ္။ မွာစရာရွိတာမွာၾကရင္း ကဲေျပာပါအံုး အစ္ကို႔ကို ေခၚရတဲ့ အေၾကာင္းေလး။

အသိေတြ ေနမဝင္မိေစနဲ႔ေပါ့။

ဒီေတာ့ သူမလက္ထဲတြင္ အထူးကုေဆးခန္းတြင္ ေဆးစစ္ထားေသာ စာရြက္ေခါက္ကို ေပးဖတ္၏။ ေအာ္ သက္ထားမွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အေႏြးထည္ ဝတ္ထားတာလား၊ သူ႔အေမးကို ရွက္ဖြယ္ျဖင့္ အစ္ကိုေရာ မေပ်ာ္ဘူးလားဟု ေမးေသာအခါ သံသယတို႔က ရင္ဝကို ေဆာင့္ကန္ေလျပီ။ ဘာ... ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ အစ္ကို ကေလးပါ တဲ့ဗ်ာ။ ေသေရာ ေသျပီ ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ရုတ္တရက္ မတ္တပ္ထရပ္မိကာ ေအာ္လိုက္မိတယ္။ ေနာက္မွ ေနပါအံုး ေျပာျပစမး္ပါအံုး၊ ဘယ္လိုျဖစ္ ကုန္တယ္ ဆိုတာကို ငါနားမလည္ႏိုင္လြန္းလို႔ပါ။ သူမကို ၾကည့္မိေတာ့ မတုန္မလႈပ္ႏွင့္။ ေျပာဆိုလည္း ေျပာပါ့မယ္ အစ္ကို။ စိတ္ေအးေအးထားျပီး နားေထာင္ပါတဲ့။
သက္ထားက အစ္ကို ဆံပင္စညႇပ္ဖို႔ လာကတည္းက အစ္ကိုက လူေကာင္းမွန္း သိပါတယ္။ အျခားက်ားသတၱဝါေတြလို မဟုတ္ဘူး၊ အေနတည္တယ္၊ လက္မေဆာ့ဘူး။ ပါးစပ္လည္း မသရမး္ဘူး။ မိန္းကေလးေတြ စိတ္ဝင္စားမယ့္ အစား အစ္ကို ပင္ပန္းလာလို႔ ငိုက္ေတာင္ေနရွာတယ္။ အဲဒီကစျပီး သက္ထားရဲ႕ ဘဝမွာ ဒီလို ရိုးသားတဲ့ ေယာက်္ားေလးေတြ ရွိေသးတာပဲလို႔ စိတ္ဝင္စားမိခဲ့တယ္။ ေနာက္ အစ္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက ေန႔တိုင္းေလာက္ လာခဲ့ေပမယ့္ အစ္ကိုက မလာခဲ့ဘူး၊ ဒီအခ်ိန္ေတြမွာ အစ္ကို အေၾကာင္းကို စံုစမ္းျဖစ္ပါတယ္။ အစ္ကိုရဲ႕ ရိုးသားမႈကို အစ္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက သိခဲ့ရပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြနဲ႔လည္း အရွဳပ္အရွင္း မရွိေၾကာင္းကို သိခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ အစ္ကို ခ်စ္သူက ဒီမွာလည္း မရွိဘူး၊ နယ္ျမိဳ႕မွာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုေတာ့၊ အစ္ကို႔ကို ပိုသနားသြားမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ညီမက အရင္တုန္းက လာတဲ့သူေတြနဲ႔ေတာင္ အတူမေနေတာ့ပဲ အစ္ကုိနဲ႔ေနဖို႔ကို အေၾကာင္းရွာ ေနရသူပါ။ မထင္မွတ္ပဲ အစ္ကိုတို႔ ဟိုးေန႔ညက ေရာက္လာခဲ့ေတာ့ သက္ထား ေတာ္ေတာ္ေလး ဝမ္းသာသြားရတာပါ အစ္ကို။ ပိုက္ဆံကိုလည္း မယူခ်င္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အစ္ကို အတင္းေပးလို႔ ယူလိုက္ရပါတယ္။ သက္ထား အစ္ကို႔ ပိုက္ဆံကို သိမ္းထားပါတယ္။ အစ္ကိုနဲ႔ ေနျပီးေနာက္ပိုင္းလည္း ဘယ္သူနဲ႔မွ ထပ္မေနေတာ့ပါဘူး။ တကယ္ပါ အစ္ကို၊ မယံုရင္ ဆိုင္ရွင္အစ္မကို ေမးၾကည့္ပါေနာ္။ အစ္မက ဧည့္သည္ လက္မခံလို႔ သက္ထားကိုေတာင္ လက္မခံခ်င္ေတာ့တာပါ။ ဟိုတေန႔က အန္ေတာ့မွာ ေဆးခန္းသြားျပရင္း ကိုယ္ဝန္ရွိသလား စစ္ဖို႔ ေျပာလို႔ စစ္လိုက္ေတာ့ ....ဒီလိုျဖစ္ရတာပါ။
ေတာ္ပါေတာ့........ကေလးမ။ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ ကေလးေမြးတယ္ဆိုတာ လြယ္လြယ္ေလး ဘာလို႔ ေတြးသလဲ၊ ေနာက္ ကေလးမရေအာင္ ေဆာင္တာ ေရွာင္တာေတြက မင္းတို႔ အလုပ္မဟုတ္ဘူးလား။
သက္ထားက အစ္ကို႔ကို ခ်စ္မိေတာ့ ဘာမွ မကာကြယ္ေတာ့တာပါ။ ေနာက္ အစ္ကိုက လက္မခံရင္လည္း ကေလးကို သက္ထား ရြာမွာပဲ ျပန္ေမြးပါ့မယ္။ သက္ထားကေတာ့ ကေလးကို ရေအာင္ေမြးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ ထားပါတယ္ အစ္ကို။
ဒီမယ္ သက္ထား၊ လြယ္လြယ္မေတြးပါနဲ႔။ အရာရာကိုလည္း ေခါင္းမမာပါနဲ႔။ ဒီကိုယ္ဝန္က အစ္ကိုနဲ႔ရတယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့၊ ကေလးေမြးလာရင္ အစ္ကို ကေလး ဟုတ္မဟုတ္ စစ္ၾကည့္မွာေနာ္။ အစ္ကုိက ညာေျပာတာကို ခြင့္လႊတ္မယ္ မထင္နဲ႔။
စိတ္ခ်ပါအစ္ကိုရယ္၊ မညာရပါဘူး၊ အစ္ကို ကေလးအစစ္ပါ။ ယံုပါ။ သက္ထားကို တရားဝင္လက္ထပ္ မယူလည္း ရပါတယ္ အစ္ကိုရယ္။
သူမသည္ ယခုမွ ငို၏။
သြားေလျပီ၊ ယခုႏွစ္အကုန္တြင္ ခ်စ္သူႏွင့္ မဂၤလာေဆာင္ရန္ ကိစၥမ်ား၊ ခ်စ္သူအေပၚ သူထားခဲ့ေလေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ား၊ ခ်စ္သူ၏ ျမတ္ႏိုးမႈမ်ား၊ မိမိ၏ တဒဂၤစိတ္လြတ္မႈေၾကာင့္ ဒုကၡေတြေတာ့ မ်ားျပီ။
သက္ထား နင္ဘာေတြ သိလို႔ ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ၊ ငါ့ဘဝပ်က္ပါျပီ။ ငါ အသိလြတ္မႈက င့ါဘဝကို သတ္တာလား၊ နင္ရဲ႕ မစူးစမ္းမဆင္ျခင္မႈက ငါ့ဘဝကို သတ္ေလသလား။ ကဲ နင္ျပန္ေတာ့ ဒီမွာ ကားခ။ အခုအခ်ိန္မွာ ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနခ်င္တယ္။ လိုအပ္ရင္ င့ါဖုန္းကို ဆက္ပါ။ ငါ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ျပန္ဆက္သြယ္ပါ့မယ္။ ျပန္ေတာ့၊ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ပါ။ နင္ေတာ္ေတာ္ ရက္စက္တယ္....သက္ထား။
သူမသည္ ပုိက္ဆံကို ယူကာ အစ္ကို သိပ္ေတာ့ မၾကာပါနဲ႔၊ ကိုယ္ဝန္နဲ႔မို႔ ဆိုင္မွာ အလုပ္နားေနရပါတယ္၊ အစ္ကိုဆီက အေျဖကို ေစာင့္ပါ့မယ္။ အစ္ကို လက္မခံရင္ ရြာျပန္ရေတာ့မွာမို႔ပါ။
ေခါင္းညိတ္ျပမိသည္ ထင္ပါတယ္။ စိတ္နဲ႔ လူနဲ႔လည္း မကပ္ႏုိင္ေတာ့ျပီ။ ခ်စ္သူ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ေယာင္မိေတာ့ ရင္မွာ တစစ္စစ္ နာက်င္ရင္း၊ ဘာလုပ္မည္ မသိေတာ့။ ေသြးတုိ႔သည္ တစ္ေခါင္းလံုး ဆူပြက္လ်က္ ရွိ၏။ မိမိသည္ ခ်စ္သူကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႔ လြန္က်ဴးဖို႔ေတာင္ မစဥ္းစားရဲခဲ့။ အခုေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ။ ေက်းဇူးရွင္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမ်ားကို အသိေပး အၾကံေတာင္းရုံသာ ရွိေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ အခန္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းရုိက္ရန္ ခ်ိန္းဆိုလုိက္ေတာ့၏။ သူတို႔ဆီက အၾကံေကာင္း ရႏုိင္ပါေစသား။ ကံၾကမၼာက ဒဏ္ခတ္ေလျပီ။
အခန္းဝတြင္ ၾကိဳေရာက္ႏွင့္ေနၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပရေတာ့သည္။ သံုးေယာက္သား ငူငူငိုင္ငိုင္ႏွင့္။ ကာယကံရွင္က အားကိုးရမလား မွတ္ပါတယ္၊ မ်က္ႏွာေတြက မသာမယာ။ ထို႔ေနာက္တြင္ ေလာကတြင္ မၾကားခ်င္ဆံုးေသာ ေတာင္းပန္ျခင္းကို မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ၾကားရေလေတာ့၏။ ဒီေန႔မွာ ေနာက္ထပ္မေမွ်ာ္လင့္တာေတြ ထပ္မၾကားရပါေစနဲ႔ေတာ့။ ေတာ္ပါေတာ့။ အရက္ပုလင္း ထဲကို က်ားေဆးထည့္ျပီး ေနာက္ရေလာက္ေအာင္ က်ဳပ္ဘဝက ဆိုးခဲ့ပါလား။ ေတာ္ၾကေတာ့ မင္းတို႔ကြာ၊ လုပ္ရက္တယ္၊ ထြက္သြားကြာ၊ ငါမခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ ေျပာတာေတြ မၾကားခ်င္ေတာ့။ ေကာင္းပါေပ့ကြာ။ ငါဘဝကို မင္းတို႔ ရက္စက္ၾကတယ္ကြာ။
ဒီတစ္ခါ မိမိကိုယ္တိုင္ ငိုမိျပီ။ ဒါ ဝဋ္ေၾကြးပဲေနမွာ။ သူတို႔ ေျပာေနတာေတြက လက္မခံဖို႔လည္း ပါတယ္။ ကေလးဖ်က္ဖို႔ စရိတ္ေပးလိုက္ဖို႔လည္း ပါတယ္။ ကေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ စရိတ္ကို ညိႇဆိုတာလည္း ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘဝကိုေတာ့ ဒီလို မိန္းကေလးမ်ိဳးနဲ႔ လက္မထပ္ဖို႔လည္း ပါတယ္။ နာမည္ၾကီး ဖ်က္ခ်တဲ့ ေဆးခန္းရွိတယ္ ဆိုတာလည္းပါတယ္။ အငး္...စိတ္ထဲကေန ေတြးမိတယ္ သူတို႔နဲ႔လည္း လြတ္ကင္းခဲ့ပံုလည္း မရဘူး။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔ေျပာတာကေတာ့ သူမက ဒီလုိေျပာလို႔ ႏြားက်စရာ လားတဲ့။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ႏြားထက္ဆိုးေနတဲ့ ခံစားမႈကို မသိႏုိင္ၾကဘူးေလ။
ဘဝမွာ ခ်စ္သူကို လက္ထပ္လို႔ မိသားစုနဲ႔ ေႏြးေထြးႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ေလာေလာဆယ္တြင္ သူဝါသနာပါေသာ အိုင္တီလုပ္ငန္းမ်ားလည္း ေအာင္ျမင္ေနခဲ့ျပီ။ သူအာရုံေတြက ဒီအေပၚမွာပဲ ထားခဲ့တာ။ ငါဘာေတြမ်ား မွားခဲ့သလဲ။ ငါဘာေတြမ်ား က်ိန္စာသင့္ခဲ့ျပီလဲ။ အရက္မေသာက္ပဲ ေခါင္းတစ္လံုးသည္ မူးေဝေနာက္က်ိေနျပီ။ ဘယ္အခ်ိန္က ေရာက္ေနမိသည္ မသိ ဘုရားစဥ္ေရွ႕ကို ေရာက္ခဲ့ျပီ။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးလွေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား-ဘုရားတပည့္ေတာ္ မွန္ကန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ႏိုင္ပါေစဘုရား။ ေနာက္....သူအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္လား မသိပါ၊ ခ်စ္သူက လက္ထပ္ၾက ရေအာင္ေနာ္တဲ့။ ထိတ္လန္႔စြာ ႏိုးလာျပန္၏။ စိတ္၏ ေျခာက္ျခားျခင္းမ်ားနဲ႔။ အေျဖထုတ္ဖို႔ စိတ္အနားရဖို႔ လိုတယ္။ စိတ္ကို အာရံုေနာက္ကို မလုိက္ေတာ့ပဲ မွတ္စိတ္ေနရာမွာ စုဆံုေစကာ၊ အားကိုးစရာ တရားရွိပါေသးလားဆုိေသာ အသိႏွင့္ပင္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္....

3 comments:

ေပါ့ဆိမ့္ said...

လာေရာက္ အားေပးသြား ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...

Anonymous said...

ေနာက္ဆက္တဲြ ဇာတ္လမ္းကို ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္။

ကိုလူေထြး said...

သံေဝဂ ရမိတယ္...

ဆက္ရန္ကို ေမွ်ာ္ေနပါ၏